Τα γαβγίσματα ακούστηκαν από μακριά και όσο προχωρούσε ο Τάσος προς το μέρος του κοπαδιού, τόσο και αγρίευαν. Ήταν κομμάτι παράτολμη η απόφασή του να γνωριστεί με το τσομπάνη και το κοπάδι του. Τον τσίγκλισε η κουβέντα που είχε την προηγούμενη μέρα με τον αδελφό του, τον Τάκη και όσα του είπε για την αγριότητα των σκύλων και τον απότομο χαρακτήρα του ιδιοκτήτη τους. Αποφάσισε να το κάνει εν θερμώ και να βρουν τρόπο να συμβιώσουν δίχως να υπάρχουν εκκρεμότητες που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προβλήματα στην ομάδα. Αρκετά είχαν να αντιμετωπίσουν με την παράταση του χειμώνα στην καρδιά της άνοιξης. Έφτασε το Πάσχα και τα χιόνια στα ανήλια θα υποδέχονταν το καλοκαίρι. Ο Χρήστος με το κοπάδι του εδώ και χρόνια ξεκαλοκαιριάζει στα βοσκοτόπια της Περικοπής. Έχει μάθει να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της περιοχής και ίσως να δημιουργούσε προβλήματα η παρουσία της ομάδας στα πόδια του. Τα τσομπανόσκυλα σαν φύλακες του κοπαδιού θα κάνουν τη δουλειά τους. Θα ανιχνεύσουν τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει για το κοπάδι τους, η παρουσία ενός ανθρώπου στα μέρη τους. Με το μπαστούνι στο χέρι ο Τάσος, κάθισε κάτω και τα άφησε να αλυχτούν γύρω του μανιασμένα έξι από αυτά. Το μόνο που έκανε, ήταν να χαράξει ένα κύκλο γύρω του, ένα αόρατο νοητό σύνορο, πιο πολύ για να πιστέψει ο ίδιος πως θα παραμείνουν σε αυτή την απόσταση ασφαλείας και δεν θα του ορμήξουν. Καθισμένος ανακούρκουδα υπέμενε τα γαβγίσματα και η καρδιά του άρχισε να αποκτά σιγά - σιγά τους γνώριμους παλμούς της κατεβάζοντας στροφές, όσο λιγόστευαν τα γαβγίσματα σε ένταση και συχνότητα. Πολλές φορές στο παρελθόν σε εξορμήσεις του στα βουνά, βρέθηκε σε παρόμοια θέση και γνώριζε πως μόνο η ψυχραιμία και η αυτοσυγκράτηση μπορούσαν να τον γλυτώσουν από τα δόντια τους. Καμία κίνηση να τους επιτεθεί με πέτρες ή ξύλα. Με αυτοκυριαρχία και με τη γλώσσα του σώματος να συμβάλει στην επικοινωνία με τα σκυλιά, αφού το κάθισμα κάτω, υποδηλώνει την διάθεση να έρθει στο επίπεδό τους και πως δεν έχει σκοπό να επιτεθεί εναντίον τους, κατόρθωνε πάντα, μέσα σε λίγα λεπτά να αποβάλει την ένταση και να γίνεται αποδεκτή η παρουσία του σαν ακίνδυνη. Σε απόσταση ικανή να παρέμβει - όμως δίχως να το κάνει - βρισκόταν ο τσομπάνης με την κάπα του. Στηριζόταν με τα δυο του χέρια πάνω στη γκλίτσα και χαμογελούσε κάτω από τα μουστάκια του.
Ποιος είσαι εσύ μωρέ που δεν κατέχεις από φόβο των σκυλιών;
Αφού συστήθηκα, τον κάλεσα να ρθει το βράδυ να γνωρίσει και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και να πιούμε ένα κρασί. Μου υποσχέθηκε πως θα το κάνει, μόλις αποσώσει τις δουλειές του. Για την ώρα ήρθε μόνο με το βοηθό του, τον Ρετζάι. Η οικογένεια θα καταφτάσει μόλις τελειώσουν τα παιδιά το σχολείο. Τον παρακάλεσα μόνο, να φέρει και τον αρχηγό της αγέλης μαζί του, να γίνει η γνωριμία με όλη την ομάδα και τον σκύλο μας τον Ρεξ - ένα Βέλγικο ποιμενικό που βρίσκεται στη παρέα μας εδώ και λίγες μέρες - για να έχουμε πιθανότητες να αποφευχθούν στο μέλλον επεισόδια ανάμεσά μας.
Τα στερεότυπα στις ζωές των ανθρώπων χτίζονται με λέξεις και σκέψεις άλλων και καταρρίπτονται μόνο σαν αποφασίσουμε να βρεθούμε ενώπιος ενωπίω με τις καταστάσεις. Να μη αφήσουμε να δημιουργηθούν στο μυαλό μας και κατόπιν να παγιωθούν στη ζωή μας. Η επικοινωνία μεταξύ μας να γίνεται δίχως μεσάζοντες και υπόνοιες επικράτησης ο ένας πάνω στον άλλον. Να επικρατήσει η χαρά της συμβίωσης και όχι η υποψία του κέρδους." Κάποιος θα κερδίσει, κάποιος θα χάσει και εγώ θέλω πάντα να κερδίζω" Είναι ο δρόμος που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη σύγκρουση. Κι εμείς εδώ ήρθαμε για να ζήσουμε και όχι για να κερδίσουμε. Όταν αυτό γίνεται κατανοητό, τότε καταρρέουν οι άμυνες και αφοπλίζονται τα χέρια.
Τη θέση των όπλων παίρνει μια κούπα με κρασί και το χαμόγελο αντικαθιστά το δάκρυ.
Η προσπάθεια της ομάδας να προετοιμάσει το έδαφος και να υποδεχτεί και τα υπόλοιπα μέλη προχωρά με σοβαρά εμπόδια από τον καιρό. Ο φετινός χειμώνας άργησε να ξεκινήσει και δεν λέει να το κουνήσει ρούπι. Χόρτασε η γη νερό. Βροχή - χιόνι, χιόνι - βροχή, και δώστου από την αρχή!
Το σπορείο εδώ και καιρό έχει μπει, με την μέθοδο της βαργίας, όπως την έκαναν οι γιαγιάδες παλιά.
Σκάψιμο βαθύ στο σημείο που θα γίνει. Μια καλή στρώση κοπριά για να κρατά την ζέστη από κάτω, κατόπιν καλά ανακατεμένο χώμα με χωνεμένη κοπριά, κοσκίνισμα, ανακάτεμα τα σπόρια με ποταμίσια άμμο και σπορά με διακριτά τα σύνορα από είδος σε είδος. Κλαδιά ξερά από πάνω - δίχως να ακουμπούν στο χώμα που έχει σπαρθεί, - και αφού έχουμε τη πολυτέλεια του πλαστικού, σκέπασμα και πέτρες γύρω - γύρω να μείνει στη θέση του μέχρι να σκάσουν μύτη τα φυτά και να γίνει η μεταφύτευση. Σπόρους, με την ευγενική χορηγία του Πελίτη της περιοχής. Ο Νίκος από τη Πτολεμαΐδα και η ομάδα του ανταποκρίθηκαν στο αίτημά μας και κάλυψαν πλήρως όλες μας τις ανάγκες. Το μόνο σίγουρο είναι, πως δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο η προσπάθειά μας και στέκονται στο πλευρό μας με την πρώτη κουβέντα.
Είπαμε! Μεγάλη υπόθεση η αλληλεγγύη στον άνθρωπο!
Εκ περιτροπής, κάθε σαββατοκύριακο κάποιοι κατεβαίνουν στη Θεσσαλονίκη και εκτός από την ανάγκη τους να δουν αγαπημένα πρόσωπα, συγκεντρώνουν όσα καταγράφονται στη λίστα αναγκών στη διάρκεια της εβδομάδας. Η ομάδα έχει αποκτήσει ένα ρυθμό που δείχνει να ικανοποιεί τις
επιθυμίες του καθενός κι έτσι συνεχίζει δίχως άλλα απρόοπτα - πέρα τα του καιρού - τη πορεία της.
Σύντομα θα είναι σε θέση να ξεκινήσει την ανακατασκευή του πρώτου σπιτιού που θα υποδεχθεί τους υπόλοιπους.
Σε πολιτικό επίπεδο, όλα δείχνουν πως σύντομα θα αποδειχτεί σωτήρια η απόφασή τους να ζήσουν με αυτόν τον τρόπο, σε αυτόν τον τόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου