ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ Δ' μέρος

 Δ΄

ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΧΙΟΝΙΑΣ

Ήρθε η ώρα να βγουν για ένα τσιγάρο, μετά από τόση κουβέντα ανάμεσά τους για αυτό. Μοιρασμένη η παρέα σε καπνιστές και μη, διευθέτησαν με ηρεμία το ζήτημα του καπνίσματος σε κοινόχρηστους χώρους. Κατανόησαν πλήρως το πρόβλημα υγείας που έχει ο Τάσος σαν ΧΑΠίτης, παλιός καπνιστής και την επιθυμία των μη καπνιστών να ζουν σε καθαρό από δυσάρεστες συνήθειες και μυρωδιές περιβάλλον. Έτσι ο Σάκης, ο Κώστας και ο Μητσάρας έβαλαν τα μπουφάν τους, τα σκουφιά τους, πήραν τα τσιγαράκια που έστριψαν και ανοίγοντας την πόρτα αντίκρισαν ένα θέαμα που τους έκανε να παγώσουν. Κυριολεκτικά και μεταφορικά!

Το χιόνι μέσα σε λίγη ώρα, είχε καλύψει κάθε σπιθαμή γης που  ήταν ορατή στα μάτια τους. Οι νιφάδες του χόρευαν σ’ έναν πανάρχαιο ρυθμό, που ήταν άγνωστος στα παιδιά της πόλης. Βρέθηκαν στα ορεινά και από την πρώτη τους νύχτα άρχισαν να χορεύουν στα βήματά του. Εξοπλισμένοι πλήρως  με τρόφιμα και τ’ απαραίτητα ξύλα για να κρατήσουν το χώρο τους ζεστό, δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας που θα τους στερούσε αυτή τη χαρά, που δίνει το στοιχείο της φύσης, που όλα τα θάβει κάτω από το αθώο του λευκό.

Ξέχασαν και την επιθυμία για τσιγάρο και όσα λογάριαζαν να κάνουν την επόμενη μέρα, θάφτηκαν κάτω από το πέπλο του χιονιά. Τα τρία παράθυρα που θα έδιναν το φως στο χώρο, είναι κλειστά με πρόχειρα παντζούρια που έφτιαξε ο Κώστας για να συγκρατήσει το κρύο. Έτσι δεν είχαν εικόνα για το τι συνέβαινε έξω. Όταν άνοιξαν την πόρτα το πρωί, διαπίστωσαν πως ήταν αδύνατο να κάνουν οποιαδήποτε εξωτερική δουλειά. Στο υπόστεγο που είχαν βάλει τα καυσόξυλα, είχαν αφήσει και τα φτυάρια και όλα τα υλικά που είχαν φέρει με το τρέιλερ. Καθάρισαν την αυλή του σπιτιού για να έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν περιμετρικά στο σπίτι και να κρατήσουν σε χαμηλά επίπεδα το χιόνι που συνέχιζε να πέφτει ακατάπαυστα εδώ και ώρες. 

Απαλά, δίχως βιάσει, δίχως αέρα να το παρασέρνει. Βούλιαζε το τοπίο σε μια απέραντη χιονισμένη σιγαλιά. Το βαμβάκι της φύσης, απορρόφησε κάθε θόρυβο. Ο καλλιτέχνης της παρέας δεν χόρταινε να φωτογραφίζει.

Σύντομα, όπως συμβαίνει σε αυτή τη ζωή και είναι νομοτελειακός κανόνας, η χαρά αντικαταστάθηκε από τις πρώτες ανησυχητικές σκέψεις και η προσγείωση στην πρακτικότητα της λογικής ήταν απότομη. Όλοι συνειδητοποίησαν πως αυτός ο απρόσμενος χιονιάς, έβαζε φρένο στην προσπάθειά τους να κινηθούν γρήγορα για να προλάβουν το χρονοδιάγραμμα των εργασιών που είχαν προβλέψει.

Ο μάγειρας της παρέας, για να γιορτάσει το γεγονός και να απαλύνει τους προβληματισμούς, έβαλε στη κατσαρόλα του χοιρινό με λάχανο και ξερές πιπεριές Φλωρίνης. Μοσχοβόλησε ο τόπος, σπάσανε το ρουθούνια τους σαν μπήκαν μέσα μούσκεμα από τα χιόνια και απ’ τον ιδρώτα. Είχαν και θέμα για την ώρα με πρακτικά ζητήματα υγιεινής. Δεν πρόλαβαν να φτιάξουν ούτε ένα υποτυπώδες μπάνιο. Όσο για τη σωματική τους ανάγκη, ένας λόγος που χρειαζόταν καθάρισμα η αυλή από το χιόνι, ήταν και αυτός. Η πρόσβαση στην εξωτερική τουαλέτα, χαρακτηριστικό γνώρισμα των παλιών σπιτιών της περιοχής, ήταν μακριά από το σπίτι, στο πλέον απομακρυσμένο σημείο της αυλής.

Και δεν μου λέτε ρε καρντάσια,  τι θα γίνει αν μας πάει έτσι μέρες; Ρώτησε ο Κώστας.

Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε βελτιώσεις εδώ, στο χώρο που ζούμε. Απάντησε ο Τάσος και συνέχισε. Η αλλαγή του καιρού υποχρεωτικά αλλάζει και το προγραμματισμό μας. Ας πάρουμε μέτρα για τα κουφώματα των παραθυριών, να μπορέσουμε να τα φτιάξουμε μια ώρα αρχύτερα να έχουμε τουλάχιστον φως της ημέρας για να μπορέσουμε να δουλέψουμε. Για μένα αυτό προέχει.

Όσο δεν φυσάει, να βγάλουμε τα προστατευτικά παντζούρια και να βάλουμε νάιλον θερμοκηπίου που έχουμε πάρει αρκετό. Το βράδυ, τα ξαναβάζουμε. Να κάνουμε οικονομία και στο καθαρό πετρέλαιο, μη καίμε μέρα νύχτα τις λάμπες και το λουξ!   Συμπλήρωσε ο Νίκος

Πολύ καλή ιδέα ρε φίλε! Τι καθόμαστε στα σκοτάδια με τέτοια ομορφιά γύρω μας! Καταπιαστήκαμε όλοι μας με τα χιόνια και χαθήκαμε.  Αντέτεινε ο Άκης.

Και αμ' έπος , αμ' έργω, έβαλαν μπρος και πριν το φαγητό ήταν έτοιμα τα τελάρα με το νάιλον. Μπήκαν από τη εσωτερική πλευρά των παραθύρων, για να μη εμποδίζουν την επανατοποθέτηση του παντζουριού σε λίγη ώρα που θα έπεφτε η νύχτα. Οι γνώσεις του Κώστα, ξυλουργού της ομάδας, ήταν πολύτιμες για να αντιμετωπιστούν με ταχύτητα και αξιοπιστία τα πρώτα εμπόδια.

Η προβλεπτικότητα ενός ανθρώπου μπορεί να είναι σωτήρια για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Έτσι, οι τετράμετρες παλέτες μεταφοράς τζαμιών, από το εργοστάσιο εμπορίας και επεξεργασίας κρυστάλλων ΡΟΜΒΟΣ ΓΚΛΑΣ που έφτασαν λίγες μέρες νωρίτερα, έλυσαν τα χέρια της ομάδας και είχαν την πρώτη ύλη, που ήταν βασική για τις πρώτες κατασκευές ανάπλασης του χώρου. Ο Σάκης με το Νίκο ξήλωναν τα σανίδια και διαχώριζαν τα μεγέθη τους να είναι εύκολα στη διαλογή. Ο Κώστας με τον Τάσο και τον Άκη έστησαν τον πάγκο εργασίας και τοποθέτησαν τα εργαλεία περιμετρικά του. Ο Κώστας έριξε την ιδέα.

Τάσο, δεν κάνουμε και ένα τραπέζι με πάγκους αντί για καρέκλες, για να τρώμε σαν άνθρωποι;

Έτσι στήθηκε και το καλογερικό! Έτσι το ονόμασε ο Άκης σαν το είδε στημένο σιμά στη κουζίνα όπου έκανε τα δικά του θαύματα ο Μήτσος.

Μεγάλη υπόθεση να υπάρχει τροφοδότης γεύσεων και να σε κρατά σε φόρμα – ψυχικά και σωματικά – μ’ ένα πιάτο φαγητό που μπαίνει μπροστά σου, με την φροντίδα, το μεράκι και την αγάπη ενός φίλου. Παραμερίζει κάθε δυσάρεστη σκέψη και αναπτερώνει το ηθικό όποιου πάει να απογοητευτεί από την πρώτη αναποδιά.

Στην υγεία του Μήτσου ρε παιδιά! Βροντοφώναξαν όλοι μαζί και απόσωσε η μέρα.