Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΟΥΝΕ


Τώρα που ήρθαν οι δύσκολες ώρες,
βρέθηκε στα χέρια μου μια καρτούλα,
από το χρονοντούλαπο της ιστορίας μου.
Γράφει λοιπόν:

Κάθε σκέψη μας, μια προσευχή.
Κάθε λέξη μας, μιά ευχή.
Το σύμπαν τ' ακούει και στα επιστρέφει.
Τί σκέφτηκες?
Τί είπες?
Έκρυψες τις επιθυμίες και τα όνειρά σου
μέσα στα αστέρια,
και με ρωτάς γιατί σεργιανώ κάθε βράδυ
στον ουρανό?
Μου είπαν:
Όταν ο Θεός, θέλει να σου κάνει ένα δώρο,
το τυλίγει μέσα σ' ένα πρόβλημα.


Τώρα λοιπόν που βιώνω τον χειρότερο εφιάλτη μου,
περιμένω ανυπόμονα να δω το δώρο του.

23 σχόλια:

elis.pandora. είπε...

Ευχομαι ολοψυχα να βρεθουν λυσεις για τα προβληματα ολου του κοσμου...οι λυσεις των προβληματων και οι εκπληρωσεις των στοχων ειναι δωρα Θεου.

Roadartist είπε...

Δεν είμαι η καλύτερη στις συμβουλές...το ξέρεις..
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι εφιάλτες κάποτε τελειώνουν.. θέλουν δεν θέλουν..
Ίσως η προσωρινότητα μας και η παροδικότητα των πάντων στη ζωή τελικά να κρύβει και τη μεγαλύτερη πηγή για αισιοδοξία.. Περίεργη σκέψη αλλά εμένα αυτό συνήθως με καλμάρει.. Να προσέχεις τον εαυτό σου..και να νοσταλγείς το παρελθόν μόνο για να σου δίνει δύναμη..

kostaslogh είπε...

Δώστο σε ένα φίλο να στο κρατήσει δυό λεπτά να ξαποστάσεις!
κι άν το πάρει και φύγει ακόμα καλύτερα..

aKanonisti είπε...

Τότε κάποτε θα γίνουμε πλούσιοι από τα δώρα....

Κουράγιο βρε...

Κουράγιο...

Artanis είπε...

Κάνε υπομονή, Επίκουρέ μου, κι όλα θα περάσουν...Υπομονή και κουράγιο...

Χρονοστιβάδα είπε...

Συνήθως, ο εφιάλτης δεν είναι το πρόβλημα, αλλά η αγωνία μας για το πρόβλημα που έρχεται ή για την επίλυσή του όταν ήδη έχει φθάσει. Ο εφιάλτης μπαίνει στο κεφάλι μας θαρρείς για να μας αποπροσανατολίσει... πρέπει να βγεις και ν' αντιμετωπίσεις ψύχραιμα το πρόβλημα. Δύσκολο πολύ, δε λέω, αλλά πρέπει... Κάθε πρόβλημα κουβαλά μέσα του τη λύση του... εύχομαι ολόψυχα να τη βρεις όσο πιο γρήγορα γίνεται. Σκέψου ακόμα, πως αν ισχύει το επιμύθιο της κάρτας, το δώρο σού έχει ήδη δοθεί...

εναλλακτική μαμά είπε...

Ειχα βρει καποτε το blog σου και το κρατησα στα αγαπημενα ξεχσμενο. Πριν λιγο καιρο το ανακαλυψα μεσα απο την Καλημερα958.
Κατι με κρατησε να διαβασω οτι γραφεις. Καποιες παρομοιες "εμπειριες" ισως.
Το δωρο υπαρχει μεσα στο προβλημα, ειναι γεγονος. Το καταλαβαινουμε ομως πολυ πολυ αργοτερα και οταν εχουν ολα περασει.Δεν εχουμε επιλογη παρα να ανοιξουμε το πακετο και να το γευθουμε ολο, πικρο, γλυκο.... οτ εχει μεσα.Χρειαζεται μονο να μπορουμε να ακουμπαμε σε μικρα μπαστουνακια, να μας βοηθουν να προχωραμε,( οποια κι αν ειναι αυτα, για τον καθενα μας κατι θαναι)
Να εισαι παντα καλα.

VAD είπε...

Tι ειναι βρε Βαγγέλη μας;Τόσο αγρια κατάσταση;Ευχομαι να ξεπεραστούν όλα...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εδώ είμαι κι' εγώ.
Δεν ξέρω κατά πόσον «Αγαπάει ο θεός όν παιδεύει»...
Αν μέσω των όποιων προβλημάτων τον επισκέπτεται και τον δοκιμάζει...
Και τέλος, αν και κατά πόσον μεριμνά...

Ξέρω πως όλοι μας με ό,ποιο πρόβλημα παρουσιάζεται, καλούμαστε να σηκώσουμε κάποιον σταυρό.

Σου εύχομαι από καρδιάς και προσεύχομαι να βγεις νικητής και εδώ να είμαστε και να το περιγράφεις σαν μια ανάμνηση

Οξυγόνο οι σκέψεις που φεύγουν από την καρδιά του καθενός μας και φτάνουν να ακουμπούν τον αναγνώστη ακόμη και αν δεν τον αφορούν ευθέως" είχες πει κάποτε...
Kι' εγώ παίρνω πολλές φορές από αυτό σου το οξυγόνο...

Koυράγιο!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

nikiplos είπε...

Αγαπητέ φίλε επίκουρε, σου εύχομαι ολόψυχα κουράγιο... δύναμη...

Αγάντα που λέγανε οι ναυτικοί παλιά... Στην φουρτούνα ξαγρυπνάς και κοιμάσαι στην μπουνάτσα...

Τώρα πρέπει να ανασκουμπωθείς να γίνεις δυνατός και να τα βγάλεις πέρα... Υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που σε αγαπούν για αυτό είμαι σίγουρος... Για αυτό και πρέπει να μείνεις νηφάλιος και καρτερικός...

Αγάντα φίλε...

Adamantia είπε...

Kι αυτό θα περάσει Βαγγέλη μου. Και θα βγείς ακόμα πιο δυνατός και πιο σοφός αυτο είναι το δώρο νομίζω. Καλή δύναμη φίλε μου κι είμαστε κοντά σου για ότι χρειαστείς, το ξέρεις.

claire είπε...

Θα φυσήξει ούριος άνεμος στα πανιά σου , είμαι σίγουρη. Θέμα χρόνου και υπομονής .
Και όλα στη συνέχεια θάναι απλά μια γκρίζα ανάμνηση...
Για ότι χρειαστείς ,απλά είμαι εδώ.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας βρίσκονται πέντε βιβλιαράκια με ποίηση του Αργύρη Μπαρή.
Βλέποντάς τα κάθε πρωί μπορώ να ανακαλώ την ευγενική χειρονομία της προσφοράς.
Και μόνο αυτή, τόσο ισχυρός δεσμός!

Συν-παρά-στέκομαι. Συναισθηματικά, ψυχικά. Και για ό,τι. Εδώ.

καλημέρα είπε...

Θα περάσει η μπόρα Βαγγέλη. Καλό κουράγιο και δύναμη. Το ξέρεις, αν, όταν και σε ό,τι μας χρειαστείς, οι φίλοι σου απλά, είμαστε εδώ.

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Βαγγέλη εύχομαι σύντομα να ξεπεράσεις αυτό που σε ταλαιπωρεί.
Να 'σαι καλά!

magsoulini είπε...

Ίσως το να τελειώσει ο εφιάλτης να ναι δώρο, δε ξέρω αλλά θέλω κι ο εφιάλτης σου να τελειώσει κι άλλος κανείς να μη ρθει κι ας έρθουν μόνο δώρα. Δε ξέρω αλλά με έχεις αφήσει και με άλλη ανάρτηση με την αίσθηση ότι κουβαλάς φορτίο βαρύ, αλλά κι ότι το διαχειρίζεσαι καλά και με πολύ ζωή. Να πάνε όλα όπως θες!

manetarius είπε...

τι έγινε βρε παιδιά; Όλοι οι εφιάλτες μαζί πέσανε;
Ελπίζω να πάνε όλα καλά για όλους μας!!!
Σε φιλώ! :)

υ.γ. κι εγώ το ρημαδοδώρο περιμένω..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Σε σκέφτομαι και καθημερινά εύχομαι ο Μάης τελειώνοντας να πάρει μαζί του κάθε αρνητικό.
Καλή σου μέρα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

mareld είπε...

Τζιβαέρι μου!

Είμαι ολιγαρκής!
Είμαι πλήρης!
Δεν θέλω άλλα δωρά από το Θεό..μέχρι εδώ..

Εύχομαι γρήγορα να βγεις στο ξέφωτο!!!!

Ακούω..και χαίρομαι τόσο πολύ!

Σου στέλνω χίλιες αγκαλιές και όλη τη δύναμη του δάσους μου που ξέρει να αντέχει σε όλους του χιονιάδες!

Thalassenia είπε...

Τίποτε δεν κρατάει για πάντα. Ούτε το καλό ούτε το κακό. Ούτε το ωραίο ούτε το άσχημο. Αφού είναι άσχημο ας φύγει γρήγορα. Και το καλό είθε να μένει για πολύ.

fractal είπε...

Ζητώ συγνώμην για την ενόχληση. Πέρασα απο τον Κώστα για χρόνια πολλά και είδα πως έχει κλείσει το blogg του. Σκέφτηκα να περάσω από σένα για να σε παρακαλέσω να του μεταβιβάσεις τις ευχές μου.
Αν κατάλαβα καλά αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα. Τις καλύτερες ευχές μου για το δώρο που σου επιφυλλάσει ο Θεός.

manetarius είπε...

Τι γίνεται; όλα καλά;

Ανώνυμος είπε...

ένας Επίκουρος τι δώρο θα περίμενε άραγε;