ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ,
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΟΛΑΣΗ
Αυτός ήταν ο επίλογος της συνέντευξης του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, στην δημοσιογράφο της Ελευθεροτυπίας Μαρία Παπουτσάκη που δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Διαβάζοντας την συνέντευξη, αισθάνθηκα έντονα την ανάγκη, να ευχαριστήσω τον άνθρωπο , που με τον λόγο του, και τις πράξεις του, επανέφερε στο μυαλό μου την Εκκλησία που από μικρός ονειρεύτηκα.
Μια Εκκλησία που θα εκφράζει την Αγάπη μεταξύ των ανθρώπων και την αλληλεγγύη.
Θα συγχωρεί και δεν θα τιμωρεί.
Θα διαχειρίζεται την τεράστια περιουσία της, προς όφελος των αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας, και όχι για να κάνει επιχειρήσεις και να υπηρετεί τον Μαμωνά.
Θα κηρύττει τον λόγο της αγάπης και της συναδέλφωσης των λαών, και δεν θα υπηρετεί τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία
Ελπίζω να βρει την δύναμη και να καταφέρει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και την νοοτροπία που υπάρχει στην πλειοψηφία του ορθόδοξου κλήρου σήμερα.
Ελπίζω κάποιοι Αρχιμανδρίτες να ξεκαβαληκέψουν το καλάμι που έχουν ανέβει και θεωρούν τον εαυτό τους εκπρόσωπο του Θεού στην γη, και να παραδειγματιστούν από την στάση και τον λόγο του Αρχιεπισκόπου.
Ελπίζω οι Δεσποτάδες να περικόψουν τον παχυλό μισθό τους, να τον μοιράσουν στους παπάδες που έχουν οικογένειες πίσω τους, και για να τα βγάλουν πέρα διαγκωνίζονται για μια θέση σε καλό νεκροταφείο για τα τυχερά από τις κηδείες και τα μνημόσυνα.
Πατέρα Ιερώνυμε ο λόγος σου, για την ψυχή μου ήταν μια φωτεινή ηλιαχτίδα, που σε συνδυασμό με το πρώτο χιόνι που έντυσε την νύχτα στα λευκά, έδωσε καινούργιες ελπίδες και αναπτέρωσε το ηθικό.
Σ' ευχαριστώ
13 σχόλια:
Μακάρι να έχεις δίκιο φίλε! Αλλά φοβάμαι πως η εξουσία αργά ή γρήγορα ξιπάζει και αποβλακώνει. Νομίζω πως η χριστιανική εκκλησία δεν έπρεπε να έχει τόσους βαθμοφόρους. Δεν τους έχει ανάγκη και μόνο κακό έκαναν. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι καθοδήγησης της κατήχησης από τη στρατιωτική ιεραρχία. Έτσι, πολύ φοβάμαι πως για πάντα θα αποτυγχάνουν να δρουν χριστιανικά. Όπως αποτυγχάνουν εδώ και 2000 χρόνια.
Δέν έχω λόγο να μην συμφωνήσω με το ευχολόγιο που πράγματι είναι μιά ηλιαχτίδα!
Είναι όμως για την ώρα λόγια!
Η όποια εμπειρία μου για τα εκκλησιαστικά
δεν μου επιτρέπει και πολλές ελπίδες για το αποτέλεσμα των προσπαθειών του
Ιερώνυμου,όσο διάθεση ,πείσμα και δύναμη κι αν διαθέτει.Το κράτος (ή παρακράτος) της εκκλησίας είναι παντοδύναμο κι "όποιος τολμήσει να απλώσει χέρι ,θα του κοπεί απ τόν ώμο"όπως έλεγε και ο προκάτοχός του!
Μακάρι να βγω ψεύτης!
Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις....
είπε ένας σοφός....
:-))))
Με τον Anemos και τον Kostaslogh συμφωνώ κι εγώ, με την aKanonisti και το σοφό της όχι!
Η θρησκεία δεν χρειάζεται αρχηγούς να την εκπροσωπούν
Έχει τον θεό της η καθεμιά
Όλα τα άλλα είναι οι μεγαλύτερες κομπίνες που έκαναν με το όνομα «οίκος του Θεού» και άλλα παρεμφερή
Ο οίκος του κάθε θεού, είναι η ψυχή του κάθε ανθρώπου
Ξυπνήστε και σκεφτείτε απλά, την καλημέρα να την λέμε και να την κάνουμε, γιατί ο καθένας μας είμαστε οι εκπρόσωποι του Θεού που πιστεύουμε -
(παπάδες = επάγγελμα)
Φιλιά
Kαλοί μου φίλοι, χαίρομαι που για πρώτη φορά βρίσκομαι σε αντιφωνία για το συγκεκριμμένο θέμα.
Η μοναδική ερώτηση που έχω να κάνω , είναι η εξής¨
Θα προτιμούσατε κάποιον σαν τον συγχωρεμένο Χριστόδουλο Παρασκευαϊδη, με την συλλογή των μανσέδων και την ακραία αυτοπροβολή του , που είχε αναγάγει σε επιστήμη?
Άλλωστε για ηλιαχτίδα μίλησα , όχι για Ήλιο!
Την αγάπη μου σε όλους.
Αυτό μάλιστα, φίλε Επίκουρε, είναι σοφό!
Βαγγέλη Μίχο,
"κλέβω" τις φορτωμένες σας μουσικές, μου είναι αδύνατο ν' αντισταθώ σ΄αυτό το μάτσο τα βότανα
Ευχαριστώ για το υψηλό επίπεδο ακουσμάτων σας
Άραγε ξεπληρώνω μ' ένα ευχαριστώ;
Ευγνώμων
Σωκράτης Ξένος
ΙΘΑΚΟΣ: Αδερφέ μου Βαγγέλη, είσαι μιά τόσο ευγενική & πονεμένη ψυχούλα που ασπάζομαι κάθε σου σκέψη που την εκφράζεις Δημόσια, αλλά ΔΕΝ συμφωνώ μαζί σου. Αλλο θρησκεία, άλλο Εκκλησία. Το σύγχρονο Ιερατείο το παρελθόν & το νυν, ζουν από μας.... Ωσαν θηρία της ζούγκλας τρώνε τις σάρκες μας & δηλητηριάζουν τις ψυχές αγνών ανθρώπων. Μαζεύουν χρήμα από άκακους ανθρώπους ως ΔΗΘΕΝ μεσίτες για την σωτηρία της ψυχής άλλων. Μία ήταν η εκκλησία, αυτή της Αρχαίας Ελλάδας, όπου συζητούσαν όλοι οι πολίτες τα καθημερινά τους προβλήματα & λαμβάνονταν κατά πλειοψηφία οι αποφάσεις περί του τι μέλλει γεννέσθαι. Είδες εσύ σε καμία πρόσφατη εκκλησία να σου δίνουν το βήμα να μιλήσεις? Είδες να τίθενται θέματα προς συζήτηση? Λαμβάνονται αποφάσεις από αυτούς υπέρ εαυτών. Όλοι οι Δεσποτάδες με τις μήτρες τους & τα χρυσά τους, έχουν αμύθητες περιουσίες. Γιατί? Ολος αυτός ο πλούτος που έχει συγκεντρωθεί στην εκκλησία που πάει? Ολο εράνους κάνουν.... Ας ανοίξουν τα θυσαυροφυλάκιά τους τώρα. Ας μοιράσουν τα κτήματα στους ακτήμονες συνανθρώπους μας. Ας φτιάξουν Νοσοκομεία. Ας φτιάξουν Σχολεία. Ομως ΔΕΝ το κάνουν. Τα καλά & συμφέροντα τες ψυχές υμών ...λένε. Είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι Βαγγέλη μου & χρηματοδοτούνται από τον Κρατικό κορβανά. Αδερφέ μου επίκουρε..... εμείς ΔΕΝ θέλουμε μέσον για να πάμε στον παράδεισο. Μας αρκεί να φροντίζουμε εμείς την γαλήνη της ψυχής μας. Πράττε σύμφωνα με κάποιον κανόνα ώστε αυτός ο κανόνας να αποτελέσει κανόνα για όλη την ανθρωπότητα, έλεγε ο ΚΑΝΤ. Αδερφέ μου ΔΕΝ μισούμε τον κόσμο, ΔΕΝ βλάπτουμε τους γύρω μας, ταπεινά δίνουμε στους γύρω μας χαρά, γιατί πρέπει να είμαστε σε κάποια ομάδα? Υπάρχουν & αγνοί παπάδες βέβαια, όχι σαν τα σαρκοβόρα θηρία της Αποκάλυψης. Ασ τολμήσουν να βγάλουν τα ράσα.... & να ζήσουν μαζί μας στην κοινωνία. Αν σε λύπησα δεν το ήθελα αδερφέ μου. Ομως, ούτε μιά ηλιακτίδα ΔΕΝ είναι αρκετή να βγεί από τα Μαύρα Ράσα που φοράν. Η μαύρη τρύπα καταπίνει το ΦΩΣ. Κοίτα εσύ το αμόλυντο άσπρο του χιονιού & εγώ το γαλάζιο της θάλασσας αδερφέ μου & κοίτα ψηλά. Υπάρχει ακόμα ελπίδα. Το κουτί της ΠΑΝΔΩΡΑΣ δεν άνοιξε εντελώς. Ειλικρινά φίλος σου, Επικούρειος.
Βαγγέλη μου πέρασα ν'ακούσω και γω σαν τον φίλο μου τον Σωκράτη τις μουσικές σου...να γευτώ λίγο άρωμα...
Βρήκα μια μεγάλη παρέα, μια όμορφη ,γεμάτη ενδιαφέρον κουβέντα...
¨Ενας πόνος στην πλάτη δυστυχώς δε μ'αφήνει περιθώρια για πολλά.
Πάω για ύπνο...
Θα επανέλθω.
Φιλιά σε όλους.
Βαγγέλη μια αγκαλιά αγάπη...
Βαγγέλη μου δεν έχω διαβάσει την συνέντευξή, τρέχω τώρα με πολλά πράγματα,ξέρεις εσύ, θα το κάνω σε λίγες μέρες.
Ούτε άνθρωπος της εκλησίας είμαι, ούτε θρησκεύμενη. Ο Ιερώνυμο -σε αντίθεση με τον προκάτοχο- όπως και ο Αναστάσιος και ο Πατριάρχης μου εμπνέουν σεβασμό, άνθρωποι σοβαροί, χωρίς θεατρινισμούς και ματαιοδοξίες. Είναι πνευματικοί άνθρωποι κι ας μην πιστεύω στο θεό που πιστεύουν. Όταν διαβάζω για τα σκάνδαλα που υπάρχουν και αποκαλύπτονται, αυτούς τους θεωρώ από τους χριστιανούς που αδικεί, ίσως και πληγώνει αυτή η κατάσταση. Αν κάπου μπορούν αν απαλύνουν τον πόνο ανθρώπων που έχουν ανάγκη, και ο Ιερώνυμος το κάνει σιωπηλά και χωρίς φανφάρες και δάκρυα σταρ, είναι παν-άξιοι. Τώρα με το τέρας των αξιωμάτων και αξιωματούχων της εκκλησίας που είναι γύρω τους κι έμαθαν να συντηρούνται από την αμάθεια, τα κυκλώματα και την απάτη, μοιάζουν τόσο ξένοι, τι να πω, μακάρι να αντέξουν...
Αγαπητέ Επίκουρε. Πιάνομαι από το πόστ σου για να προσθέσω κι εγώ κάποιες σκέψεις. Κατ’ αρχήν ο κλήρος αποτελεί τμήμα της Εκκλησίας ενώ με τον όρο εκκλησία, εννοούμε την κοινωνική ομάδα που ομαδοποιεί και ενώνει τους πιστούς, προκειμένου να δεχθούν τα μυστήρια. Τέλος πάντων αφήνω τα δόγματα για κάποιες έτσι σκόρπιες σκέψεις.
Η ορθόδοξη εκκλησία, επιβίωσε μέσω από πολύ δύσκολες για αυτήν συνθήκες κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 500 χρόνων περίπου. Σε αυτό το διάστημα μπορεί κανείς να προσθέσει και άλλα 300 χρόνια που αντιστοιχούν στον επιθανάτιο ρόγχο του Βυζαντίου, που σπαράσσεται από εσωτερικές διαμάχες, διαμέριση και κυρίως από την Ισχυρή Τουρκική παρουσία λίγο ακριβώς πριν την τυπική απλά πτώση της ανατολικής Ρωμ. Αυτοκρατορίας.
Σε αντίθεση με την Δυτική εκκλησία η ορθοδοξία υπό τον Τουρκικό ζυγό είχε ένα προβάδισμα. Καθώς δεν είχε πάρει μέρος στις σταυροφορίες, οι Τούρκοι, εφήρμοσαν όλες τις αχτιναμέ διατάγματα, του ίδιου του Μωάμεθ (Μ. Σινά) ή και επόμενων ανώτατων κληρικών του Ισλάμ. Αυτό έδινε μια ανάσα ανακούφισης στον ανώτατο κλήρο του Πατριαρχείου, καθώς αφενός υποσχόταν στους Οθωμανούς την πιστή υποταγή του ποίμνιού του, αρκεί να κρατούσε τα κεκτημένα προνόμια, δηλ, διαχείριση εκκλησιαστικής περιουσίας, σαν να λέμε σήμερα βαριά βιομηχανία. Οι Οθωμανοί, έφτιαξαν ένα κράτος που βασιζόταν κυρίως στην ισχυρή τους στρατιωτική μηχανή (όπως και σήμερα) παρά σε θέματα δόγματος και θρησκείας. Ο βίαιος εξισλαμισμός κάποιων περιοχών μάλλον είχε στρατηγικό κυρίως χαρακτήρα παρά ήταν αποτέλεσμα θρησκευτικού φανατισμού. Να σημειώσω ότι μέχρι τον 19ο αιώνα όπου εμφανίζονται τα κινήματα Εθνικισμού στην Ευρώπη, τα Έθνη δεν είναι κυρίαρχα στον χαρακτήρα της ζωής. Στο θέμα θρησκείας, η Οθ. Αυτοκρατορία, διατήρησε με επιτυχημένο τρόπο την ανεξιθρησκεία, πράγμα που δικαιολογεί φυσικά και το γεγονός ότι βρήκαν εδώ καταφύγιο οι Σεφαρδίτες, οι Εβραίοι που υπέστησαν τις διώξεις της Ιεράς Εξέτασης στην Ευρώπη.
Με την άνοδο των Εθνικιστικών κινημάτων στην Ευρώπη του 19ου αιώνα, η εκλησία βρίσκεται σε δεινή θέση. Από τη μια το τμήμα που επαναστατεί, στοχοποιεί όλους τους σκλαβωμένους Έλληνες, από την άλλη διακυβεύονται τα προνόμια. Πριν γίνει κρίση εν θερμώ, καλό είναι να δει κανείς πως το Πατριαρχείο είχε νεκρούς σαν συνέπεια της επανάστασης, ενώ διώξεις και σφαγές και άρση των προνομίων έλαβαν χώρα σε όλη την έκταση των Ελληνικών πληθυσμών που ήταν ακόμη υπό τον Τουρκικό ζυγό, κάτι που προανέγγειλε τις μελλοντικές γενοκτονίες που θα εφήρμοζαν οι Νεότουρκοι σαν συνέπεια φυσικά της ανόδου και του δικού τους Εθνικισμού.
Στα μεταεπαναστατικά χρόνια διαχωρίζεται φυσικά από το Πατριαρχείο, κάτι που έγινε για δύο λόγους, κυρίως για την προστασία των Ελλήνων που βρίσκονταν υπό τον Οθωμανικό ζυγό, αλλά και για την προστασία της ίδιας της υπόστασης του Πατριαρχείου. Αποκόπτεται ουσιαστικά η συνεχής ορθόδοξη παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Ελληνικό έδαφος με το λεγόμενο «αυτοκέφαλο». Φυσικά ο ανώτατος κλήρος, είναι πάντοτε στην υπηρεσία των ισχυρών και προασπίζει τα δικά του συμφέροντα. Αντίθετα ο κατώτερος, κατά το κλήρος και λαός, έχει όλα τα χαρακτηριστικά των λαίκών.
Στα θέματα του δόγματος, η Ανατολική (ορθόδοξη) εκκλησία δεν πραγματοποίησε την λεγόμενη «Εκκοσμίκευση» της Δυτικής με συγχωροχάρτια και λοιπά τερτίπια κάτι που της έδινε πάντοτε μια πιο μεταφυσική χροιά. Είχε πάντοτε έναν ενωτικό χαρακτήρα, που επιβίωσε μέχρι και τον Εμφύλιο, καθώς ο Δαμασκηνός προκειμένου να σταματήσει τότε ο αναπόφευχτος αλληλοσπαραγμός, χρίσθηκε μέχρι και αντιβασιλέας.
Μετεμφυλιακά η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία υφίσταται μια ριζική μετάλλαξη. Ουσιαστικά μπολιάζεται με ξένα για αυτήν και την παράδοσή της στοιχεία που ήταν κυρίως αποτέλεσμα της Αμερικανικής επίδρασης, όπως οι παραχριστιαννικές οργανώσεις «Ζωή», «Ενωση» που ήταν ανύπαρκτες και ουσιαστικά αδιανόητες για την ορθόδοξη παράδοση. Έκτοτε θα εκπέσει σε έναν φάλτσο ψάλτη της εξουσίας.
Ο Χριστόδουλος εισάγει για πρώτη φορά στοιχεία της εκκοσμίκευσης στην Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία. Βάζει τους κληρικούς στο «επιχειρείν» με ισχυρό οικονομικό έλεγχο και αξιοποίηση χωρίς προηγούμενο της Εκκλησιαστικής Περιουσίας. Αυτό προσέδωσε δύναμη στην Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία και φυσικά βελτίωσε την προσέγγιση με το Βατικανό (που πάντοτε αγαπούσε τις εκκοσμικευμένες εκκλησίες).
Σε θέματα δόγματος, νομίζω η Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία με εκκοσμικευμένη μορφή θα πεθάνει γρήγορα. Γεωπολιτικοί όροι το επιβάλλουν και ας μην κόπτωνται περί «παράδοσης αιώνων» κάποιοι κομπορρήμονες. Η παράδοση είναι κυρίως στο Πατριαρχείο το οποίο τελευταίως επίσης εκπίπτει. Η ισχυρή παρουσία οικονομικά πανίσχυρων εκκλησιών όπως το Βατικανό, οι Ευαγγελιστές και οι Ουνίτες (που στο μέλλον θα παίξουν κρίσιμο ρόλο) θα επισκιάσουν την παγκόσμια ισχύ και λάμψη του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ας μην ξεχνάμε πως οι παλαιοημερολογίτες, μας ταυτίζουν με τους ουνίτες και μας λένε «αχαμνά του Πάπα».
Δύσκολα θέματα Επίκουρε, όμως διαισθητικά, φοβάμαι, πως τούτοι οι Σαλτιμπάγκοι που κυριαρχούν στον κλήρο μάλλον θα κάνουν τεράστια ζημιά.
Ο Ιερώνυμος, βγήκε γιατί τον έβγαλε ο Χριστόδουλος. Ο Μακαριστός του είχε κλέψει το θώκο με συκοφαντίες για δήθεν σκάνδαλα. Μετά την επάρατη νόσο όμως και την κάθοδό του μάλλον μετανόησε και είμαι βέβαιος πως με δική του παρέμβαση βγήκε ο πολύ σεβάσμιος και ικανότατος Ιερώνυμος. Μόνο που φοβάμαι ότι απλά θα αποτελεί μια ακόμη παρένθεση.
Πριν παραξενευτείς για οτιδήποτε απλά να παρατηρήσεις, πως η Ελληνική Εκκλησία είναι η μόνη στην Ευρώπη, που το μισό ποίμνιό της όχι μόνο δεν την σέβεται, αλλά αντιθέτως την θεωρεί αντιδραστική. Αυτό σε αντίθεση με τα προεμφυλιακά χρόνια είναι «επιτυχία» των τελευταίων 50 χρόνων που ο κλήρος έχει περάσει στην αντίδραση. Τα ψήγματα ιερωμένων που είναι σεβάσμιοι και ικανότατοι, δεν αρκούν για να επηρεάσουν τον κυρίως ειπείν κορμό.
ζητώ ταπεινά συγνώμη για το τεράστιο σεντόνι μου και οποιοδήποτε κατηγορηματικό ύφος αν εκ παραδρομής έχει ο λόγος μου... (φυσικά δεν τα ξέρω όλα...:):):):)
Με ικανοποίηση διάβασα το "σεντόνι σου" Nikiple, μάλλον το μελέτησα.
Γιατί αυτό ακριβώς με παρακινεί να κάνω, η σκέψη σου, που αποτυπώθηκε σε αυτό το σχόλιο.
Ιδιοι φόβοι με διακατέχουν, και ίδιες ανησυχίες.
Απλά θεώρησα χρέος μου απέναντι σε αυτή την ισοπέδωση, να κρατήσω σε περίοπτη θέση την στάση του ανθρώπου.
Ενδεχομένως, να είναι το άλλωθί τους. Να εξυπηρετεί το εκκλησιαστικό σύστημα η ύπαρξη μιας ήπιας μορφής και αυτοί μέσα από υπόγειες διαδρομές να κάνουν αυτό που ξέρουν. Να κρύβουν δηλαδή κάτω από το ράσο μια φοβερή επιχειρηματική μηχανή. Αλλάξαν όμως οι καιροί καλέ μου φίλε και φοβάμαι, πως αν δεν το καταλάβουμε έγκαιρα θα το πληρώσουμε ακριβά. Όλοι μας. Να είσαι καλά.
Σ' ευχαριστώ πολύ για όλα.
Δημοσίευση σχολίου