ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Πέρυσι τέτοια εποχή, έγραψα τα παρακάτω, σε απάντηση ενός email για την καταθλιπτική μας διάθεση τέτοιες μέρες. Προσπάθησα ουσιαστικά να ανασκευάσω μέσα μου αυτά που έθεσε ως διαπίστωση η Μαρία. Συχνά επανέρχομαι σε τέτοια κείμενα και διαπιστώνω πως με ωφελούν και με κρατούν  σε εγρήγορση.
Γι' αυτό και το παραθέτω.

- "Μαρία μου, το σινάφι μας, των ευαίσθητων ευγενικών ανθρώπων, - ναι, έτσι μας ονομάζω δίχως καμιά μετριοφροσύνη- με τις γιορτινές μέρες, ποτέ δεν τα πήγαινε καλά.

Γιατί δεν τις χρειαζόμαστε για να ευτυχήσουμε. 

Κουβαλούμε την "αλαζονεία" της ευτυχίας στην καθημερινότητά μας, αξιοποιώντας τα μικρά καθημερινά, αρπάζοντας κάθε ευκαιρία για να χαμογελάσουμε και να σβήσουμε από την ζωή μας το όποιο μαύρο μας αγγίζει και λερώνει την ψυχή.

Ακουμπάμε στο χαμόγελο και στο γέλιο των παιδιών, στην αυγή και το ηλιοβασίλεμα, στον ανθό του λουλουδιού και σε κάθε τι όμορφο σε αυτή την πλάση, αναζητούμε την σωτηρία μας

Έτσι, σαν έρχεται η ώρα των γιορτών, μας καταθλίβει ο τρόπος που αναζητεί η πλειοψηφία των συνανθρώπων μας να γιορτάσει και να διασκεδάσει και να προσπαθήσει να βρει όσα χάνει στην καθημερινότητα. 

Ο καταναλωτισμός και η έκρηξη επίπλαστης χαράς, σκάει σαν μπαλόνι στο τελείωμα των γιορτών και φτου και πάλι από την αρχή, να ροκανίζουν το δέντρο της ζωής τους με την μιζέρια, την έλλειψη  αισθητικής, την αδιαφορία για τον άλλον, και έτσι, ο καθένας κουβαλά την ύπαρξή του, μέχρι την επόμενη γιορτή.

Πάντα έτσι ήταν.

Πάντα έτσι θα είναι.

Το έχω αποδεχτεί και περιόρισα σε μεγάλο βαθμό την καταθλιπτική μου διάθεση...."

Ελπίζω και εύχομαι αυτή η διαπίστωση να αφορά τους περισσότερους από όσους το διαβάσουν.
Γιορτινή ζωή λοιπόν στη χαρά της κάθε μέρας και όλα θα είναι καλύτερα!