Άδικα παππού
Σήμερα ήρθα εδώ για να σου πω παππού
ο κόσμος δεν είναι τελικά όπως μου έμαθες
κι εγώ γερνάω
δεν έχω τις ίδιες αντοχές όπως παλιά
που σκαρφαλώναμε τα βράχια στο νησί
κι όποιος ανέβαινε πρώτος κάρφωνε τη σημαία
τα πόδια μου δεν με κρατάνε πια, παππού
κι η αναπνοή βαραίνει
κανείς από τους επόμενους
γυρνάω να δω και πάλι μονάχος παππού
στο μονοπάτι
τι έγινε
εσύ ποτέ δε μου είπες ψέματα
πως έγινε έτσι ο κόσμος και που ήμουνα εγώ την
ώρα που άλλαζε
Θα φύγω τώρα
χωρίς απάντηση ούτε ένα σχέδιο επιβίωσης
ήθελα να το ξέρεις
πως ίσως άδικα χάλασες τα κόκκαλά σου εκεί
και το άσθμα σου άδικα κι αυτό
κι εκείνη η πρώτη αγάπη σου που έχασες
όταν σε πρωτοπήραν
άδικα κι αυτή
οι αδιάφοροι οι εαυτούληδες οι συμφεροντολόγοι
και οι γλείφτες
επιβιώνουν παππού
κι εγώ απλά γερνάω
κι οι γέροι πεθαίνουνε παππού
δεν κάνουν επανάσταση
Αυτά διάβασα σήμερα το πρωί στη συλλογή ποιημάτων του Τέλλου Φίλη "Ένας απλός υπάλληλος βιντεοκλάμπ & άλλα κείμενα" από τις εκδόσεις ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ και είπα να το παραθέσω σήμερα εδώ, για να "γιορτάσω" τη μη ρήξη, της "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνησης με τους "θεσμούς",για να σώσει τα κεκτημένα της άρρωστης κοινωνίας μας.
Τον Τέλλο δεν μπορώ να τον πω γέρο - με τα άσπρα του μαλλιά -. Η νεανική του φλόγα συνεχίζει να σπέρνει το σπόρο της επανάστασης που θα φυτρώσει στις ψυχές των γενεών που ακολουθούν.
Είναι άλλωστε από τους λίγους σε αυτόν τον τόπο που έχουν βάλει στοίχημα, η ποίηση να γίνει τρόπος ζωής.
Ο τρόπος που εκφράζει τις αγωνίες του, που φωνάζει για τα κακώς κείμενα, που μπολιάζει την ομορφιά στη καθημερινότητα όσων έχουμε τη χαρά να του λέμε μια απλή καλημέρα, είναι απόλυτα ποιητικός και είναι χαρά μου που έχω τη δυνατότητα και εισπράττω κάτι περισσότερο από λέξεις κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά του.
Πάντως, δεν υπάρχει ομορφότερος τρόπος να γλυκάνεις τη πίκρα που βγαίνει από το χάπι της σωτηρίας που μας έδωσαν - τώρα που τελείωσε η γλυκιά επικάλυψη και έφτασε στο ίδιο δηλητηριώδες συστατικό που μας χορηγούσαν και οι προηγούμενοι κυβερνώντες - από το σχολιασμό της κατάστασης με ένα ποίημα σαν και αυτό του Τέλλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου