Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΙΩΠΗΛΩΝ, συνέχεια...


Πάνε δύο χρόνια κοντά, από τότε που ξεκινήσαμε επτά άνθρωποι - , η Ιωάννα, ο Θοδωρής, η Μυρτώ, η Κική, η Δόμνα, η Χάρις και ο υπογράφων - την προσπάθειά μας, να αναγνωρίσουμε τους εαυτούς μας και αν είναι δυνατόν, να βελτιωθούμε.
Συζητώντας εχθές, στην τακτική μας συνάντηση το κείμενο του Γραμματικάκη, καταθέσαμε τις σκέψεις μας και τις απόψεις μας γύρω από το θέμα και από τις συνθήκες που βιώνουμε τις ζωές μας.
Σήμερα το πρωί βρήκα στο email μου, το παρακάτω απόσπασμα σταλμένο από την ψυχή της ομάδας, την Ιωάννα, σαν συνέχεια της χθεσινής μας συζήτησης.
Και πραγματικά δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτηματικά, για το ποιος είναι ο "Σιωπηλός"άνθρωπος. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του.
Γιατί είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε κάποιον "Σιωπηλό". Έχουμε πολλά να διδαχθούμε από τον τρόπο που ζει και όχι από τον τρόπο που μιλά.
Γιατί δεν μιλά, αλλά πράττει.




...Με ρωτάς ακόμα, Ανθρωπάκο, πότε θα ΄χεις μια καλή και ασφαλή ζωή. Η απάντησή μου θα σε παραξενέψει. Θα ΄χεις μια καλή και ασφαλή ζωή όταν το δώρο της ζωής θα σημαίνει για σένα περισσότερα από την ασφάλεια, ό έρωτας περισσότερα από τα χρήματα, η ελευθερία σου περισσότερα από την κοινή η την κομματική γνώμη. Όταν το αίσθημα που γεννάει η μουσική ενός Μπετόβεν και ενός Μπάχ αναδυθεί από τα βάθη της ύπαρξής σου και την αγκαλιάσει ολόκληρη. Όταν το μυαλό σου και τα αισθήματά σου εναρμονιστούν αντί να συγκρούονται. Όταν μάθεις να αναγνωρίζεις τα χαρίσματά σου αλλά και το πέρασμα του χρόνου από πάνω σου. Όταν επιτρέψεις στη σκέψη σου να καθοδηγείται από τις σκέψεις των μεγάλων σοφών και όχι από τα ανδραγαθήματα των μεγάλων πολεμιστών. ΄Οταν θα πάψεις να εκτιμάς τον έρωτα που συνοδεύεται από πιστοποιητικό γάμου. Όταν θα πληρώνεις τους άντρες και τις γυναίκες που εκπαιδεύουν τα παιδιά σου καλύτερα απ όσο τους πολιτικούς σου. Όταν θα εμπνέεσαι από την ουσία και θα αηδιάζεις με τους τύπους. Όταν η ερωτική ευτυχία της κόρης σου αντί να σε κάνει να λυσσάς, θα σε γεμίζει χαρά. Όταν θα σε κάνει να γελάς η εποχή που τιμωρούσαν τα μικρά παιδιά γιατί άγγιζαν τα γεννητικά τους όργανα. Όταν οι άνθρωποι στους δρόμους δε θα κινούνται άκαμπτοι, νεκρωμένοι, σαν ρομπότ και όταν τα πρόσωπά τους θα είναι γεμάτα εσωτερική γαλήνη  και χαρά και όχι στεγνά, μαραμένα.


... Είσαι μεγάλος όταν αγαπάς τη δουλειά σου, όταν απολαμβάνεις να χτίζεις, να σκαλίζεις, να ζωγραφίζεις, να σπέρνεις. Όταν χαίρεσαι τον γαλάζιο ουρανό, τη δροσιά του πρωινού, το ελάφι στο δάσος, το μεγάλωμα των παιδιών σου, το όμορφο κορμί της γυναίκας σου. Είσαι μεγάλος όταν κρατάς το εγγόνι σου στα γόνατά σου, όταν του μιλάς για τα παλιά χρόνια, όταν κοιτάζεις το μέλλον με σιγουριά και βεβαιότητα μικρού παιδιού. Και σύ γυναίκα είσαι μεγάλη, όταν νανουρίζεις το νεογέννητο μωρό σου, όταν προσεύχεσαι με δάκρυα για τη μελλοντική του ευτυχία, όταν κάθε ώρα και στιγμή χτίζεις μέσα του το μέλλον του.
   Είσαι μεγάλος, Ανθρωπάκο, όταν χορεύεις στους ήχους του ακορντεόν η όταν τραγουδάς τα όμορφα λαϊκά σου τραγούδια, γιατί τα λαϊκά τραγούδια είναι το ίδιο όμορφα και μεγάλο βάλσαμο για την καρδιά σ όλο τον κόσμο. Είσαι μεγάλος όταν λες στο φίλο σου: "ευχαριστώ τη μοίρα γιατί μ αξίωσε να ζήσω απαλλαγμένος από βρωμιά και απληστία. Γιατί είδα το μεγάλωμα των παιδιών μου, το πρώτο τους περπάτημα και το πρώτο ερωτικό τους σκίρτημα. Γιατί άκουσα την πρώτη τους λεξούλα και το πρώτο τους γέλιο. Γιατί δεν έχασα ποτέ την ευαισθησία μου στην άνοιξη και στο απαλό αεράκι, στο κελάρυσμα του ρυακιού και στο κελάηδισμα των πουλιών. Γιατί δεν πήρα μέρος στα κουτσουμπολιά του μοχθηρού γείτονα. Γιατί ένιωσα ευτυχισμένος στην αγκαλιά της γυναίκας μου και η ζωή μου είχε πάντα νόημα. Κι αυτό, γιατί πάντα άκουγα μια φωνή μέσα μου να μου λέει ότι μόνο ένα πράγμα έχει σημασία: μια πλέρια κι ευτυχισμένη ζωή". 

  Κάνε ότι σου λέει η καρδιά σου ακόμα κι αν σε οδηγεί σε δύσκολο μονοπάτι. Ακόμα και τότε, αν η ζωή σου γίνει πολύ δύσκολη, μην την αφήσεις να σε κάνει σκληρό...

  Παρακαλάω τούτη η ζωή να μάθει να διεκδικεί τα δικαιώματά της και να αλλάξει τα μυαλά των σκληρών η των δειλών ανθρώπων που εξαπολύουν πολέμους. Το κάνουν επειδή η ζωή τους ξέφυγε από τα χέρια τους. Κι όταν ο μικρός μου γιος με ρωτάει: "πατέρα ο ήλιος έφυγε, που πήγε; θα ξαναγυρίσει γρήγορα;", τον αγκαλιάζω και του απαντώ: "ναι γιε μου, θα γυρίσει γρήγορα για να μας ζεστάνει".
 ... Όσο για τους δικτάτορες, τους δυνάστες, τους κατεργάρηδες και τους κακοήθεις, τα σκουλήκια και τις ύαινες, τους απευθύνω τα λόγια που έγραψε ένας μεγάλος σοφός:
Άγια λόγια φύτεψε σε τούτον δω τον κόσμο
Κι όταν από καιρό οι φοινικιές θα έχουνε πεθάνει
Κι οι βράχοι θα έχουν διαλυθεί
Κι όταν από καιρό οι αστραφτεροί μονάρχες
σα ξερά φύλλα θα έχουνε απ τους ανέμους σαρωθεί, 
οι λόγοι μου θε ν΄αρμενίζουν, μέσα σε χίλιες κιβωτούς
τροπαιοφόροι, πάνω απ τους κατακλυσμούς.

--------------------------------------------------------------------

Ας αναλογιστούμε την δύναμη που εμπεριέχουν αυτά τα λόγια , σοφών ανθρώπων, και ας κρατήσουμε στην ζωή μας την ομορφιά και την γαλήνη που της πρέπει, για να νογάμαι πως λεγόμαστε Άνθρωποι

Καλή δύναμη σε όλους...

2 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Πιο πολύ απ'όλο το κείμενο ,πρέπει να σου πώ οτι σκίρτησε όμορφα η ψυχή μου για την πρώτη παράγραφο !!!!
Αυτό που κάνετε οι επτά .
Πολύ σας χάρηκα.(για να μην πώ σας ζήλεψα :-)

akrat είπε...

ωραιότατο εύγε