Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011


Φολίδες ασφαλείας 
προφυλάσσουν τις μέσα μου σιωπές


καμπάνες της φύσης
με καλούν


τον κόσμο
να δαμάσω.


Μα αντιστέκομαι...
γιατί δεν δάμασα
το μέσα μου ακόμα.

4 σχόλια:

Γιώργος είπε...

Μην το δαμάσεις Βαγγέλη! Ελεύθερο άσ' το... Και θα μάθει να πετάει....

logia είπε...

μα την ίδια σκέψη μου προκάλεσες με του Γιώργου
την καλημέρα μου

M είπε...

Υπέροχα σοφό, στα πλαίσια που κάθε αλλαγή πρέπει να ξεκινά πρώτα από μας τους ίδιους. Υπέροχα αισιόδοξο στα πλαίσια της ζωής όπως εμείς τη θέλουμε, με σεβασμό για έναν κόσμο χωρίς τη δική μας παρέμβαση.
Φιλικές καλησπέρες,

Side21 είπε...

Μετά από καιρό ...
σ' επισκέπτομαι φίλε
& μένω άναυδος με τους στίχους
που προσπαθούνε να ξορκίσουν ...
τις αγωνίες μιας ευαίσθητης ψυχής !!!
Όλοι μας περνάμε τον τελευταίο καιρό
ένα αδιάκοπο μαρτύριο φωτιάς-πάγου ...
Ίσως θα πρέπει οι εσωτερικές κραυγές
κυκλώνας να γίνουν, να παρασύρουν,
ν' αντιστρέψουν την πίεση ...
Πριν νά 'ναι πλέον αργά !!!
Την καλησπέρα μου ...