Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 11 Αυγούστου 2008

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ - ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ - ...

ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΧΕΠΑ


Πέμπτη 8 το πρωί ήταν το ραντεβού της μητέρας μου για ένα στεφανιογράφημα,μετά από ένα οξύ έμφραγμα της 24 Ιουλίου. Μετά από αναμονή μιάμισης ώρας ένας ειδικευόμενος ευγενέστατος γιατρός την εξετάζει , της παίρνει το ιατρικό ιστορικό και μας ενημερώνει πως εντός των επομένων τριών ωρών θα γίνει η στεφανιογραφεία και αν χρειαστεί και υπάρχει η ιατρική δυνατότητα θα γίνει κάποιο μπαλονάκι και αν όλα πάνε καλά το Σάββατο το πρωί θα πάρει εξιτήριο.
Όλα καλά και άγια μέχρι εδώ.
Σάββατο στις δέκα βρίσκομαι στο ΑΧΕΠΑ και αναζητώ κάποιον υπεύθυνο γιατρό να μάθω αν θα πάρει εξιτήριο ή όχι. Με ενημερώνουν πως επειδή έχει εφημερία θα υπάρχει καθυστέρηση στην έκδοση των αποτελεσμάτων. Δύο και μισή το μεσημέρι μας ανακοινώνουν πως έχει αυξημένα τα ένζυμα της καρδιάς και καλό θα ήταν να παραμείνει στο νοσοκομείο για προληπτικούς λόγους.
Σήμερα πέμπτη ημέρα νοσηλείας βρίσκεται ακόμη στο θάλαμο νοσηλείας μιας ημέρας.
Στις 10 το πρωί τους βόλεψε να πάρουν αίμα,από έναν άνθρωπο διαβητικό,που κάθε πρωί πρέπει να φάει κάτι για να πάρει την ινσουλίνη του.
Αναζητώ τους γιατρούς για να μάθω τα αποτελέσματα των χτεσινής αιμοληψίας και να διαμαρτυρηθώ για την καθυστέρηση της σημερινής και δεν βγάζω άκρη. Η απάντηση κάποιων ειδικευομένων είναι πως δεν γνωρίζουν τους λόγους της καθυστέρησης και πως την απόφαση για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων θα την πάρει ο γιατρός που έκανε την στεφανιογραφεία.
Τα γράφω όλα αυτά για να καταδείξω ένα θέμα ,που πολλοί γιατροί, μες στην καθημερινότητά τους,παραβλέπουν και ξεχνούν.
Έχουν να κάνουν με ανθρώπους. Το να μιλήσεις με ανθρωπιά και να δείξεις το ενδιαφέρον σου στον ασθενή σου θα κάνει χίλιες φορές καλό απ' ότι ένα φάρμακο που θα του δώσεις. Το να σκύψεις και να ακούσεις την αγωνία του ασθενή σου θα σε βοηθήσει να τον πλησιάσεις και να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του πολύ πιο εύκολα. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την γρηγορότερη αποθεραπεία των ασθενών σου και την ευκολότερη εκτέλεση των καθηκόντων σου.
Η υπόθεση της μητέρας μου,είναι μια παρωνυχίδα μπροστά σε όσα αντιμετωπίζουν άλλοι ασθενείς.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι εκ των πραγμάτων δύσκολες. Πολύ περισσότερο οι σχέσεις μεταξύ ιατρών-ασθενών,νοσηλευτών-συνοδών και όλο το σύμπλεγμα που προκύπτει από την υποχρεωτική συμβίωση όλων αυτών.
Η έλλειψη συντονισμού που διαπίστωσα αυτές της μέρες, η απουσία κάποιου συντονιστικού κέντρου,επιτείνει ακόμη περισσότερο αυτό το πρόβλημα.
Και ο εκνευρισμός όσων αναζητούν μια απάντηση και δεν βρίσκουν τον κατάλληλο άνθρωπο για να τους την δώσει,δυσχεραίνει το έργο και ηλεκτρίζει το περιβάλλον του νοσοκομείου.
Όλα αυτά τα έγραψα για να ημερέψω το μέσα μου που αντάριασε με όσα είδα.
Είναι ένας τρόπος και αυτός να γαληνέψει.

12 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Μακάρι μωρε να ημέρεψε..γιατί εμάς μας έκανες Τούρκους...
Μας θύμησες αντίστοιχες καταστάσεις.. που ήταν δραματικές..
Κουράγιο!!!!
Κουράγιο πολύ θέλει... και επιμονή... για να γίνεις εσύ καλά ή οι ανθρωποί σου.. με το υπάρχον "συστημα υγείας"....

ria είπε...

γιατί δε ρωτάς την προϊσταμένη στο τμήμα που είναι η μητέρα σου?

από το νόμο, δεν έχει δικαίωμα να σε ενημερώσει για την πορεία της υγείας της μητέρας σου, είναι σε θέση όμως να πιέσει για να ενημερωθείς και να φροντίσει να μην ταλαιπωρείται η ασθενής με το παράλογο ωράριο των αιμοληψιών!

είμαι σίγουρη ότι θα σε βοηθήσει γιατί ως προϊσταμένη και εγώ στο 251 ΓΝΑ ξέρω πως πρέπει να κινηθείς!

περαστικά, έκανε τελικά μπαλονάκι ή έβαλε στεντ? ή τίποτα???

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ακανόνιστη καρδούλα, όλα καλά. Μόλις γύρισα από το χωριό μας όπου άφησα τους γονείς μου να συνεχίσουν την ζωή τους σύμφωνα με την επιθυμία τους.
Με μιά ευχή και προσευχή. Όρθιοι να φύγουν.
Όσο για το σύστημα υγείας , αδικούμε τις λέξεις.
Ούτε σύστημα είναι,ούτε υγεία προσφέρει.
Περαστικά μας.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ρία μου, σ'ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου. Πολύ περισσότερο που συμμετέχεις κι εσύ σ' ένα βαθμό,σε αυτό που ονομάζουμε σύστημα υγείας , που ταλαιπωρεί ασθενείς,γιατρούς και νοσηλευτές.
Τελικά έκανε δυο μπαλονάκια και ουσιαστικά είναι ένα κινητό φαρμακείο και συμβάλει και αυτή με την σειρά της στην ανάπτυξη της ελληνικής και παγκόσμιας φαρμακοβιομηχανίας.
Αυτά για την ώρα.
Να είσαι καλά και να τα λέμε μπας και διορθώσουμε τουλάχιστον αυτά που πέφτουν στην αντίληψή μας.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Το δραματικό είναι πως δε νοσεί μόνο ο Δημόδιος Φορέας αλλά και ο Ιδιωτικός....
Το ζήτημα είναι να μη μπλέκουμε με δαύτους,αλλά δυστυχώς δεν είναι στο χέρι μας.

Εύχομαι να μη τους χρειαστείτε ξανά και να είστε ΟΛΟΙ καλά!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Nefelli είπε...

Αγαπημένε μου φίλε, ελπίζω σύντομα ν' αποκατασταθεί πλήρως η υγεία της μανούλας σου και να μην χρειαστεί ούτε αυτή ούτε κανένας άλλος να ταλαιπωρηθεί από τέτοιους ψυχρούς δημόσιους υπαλλήλους. Δυστυχώς η πλειοψηφία αυτών που εργάζονται στο δημόσιο σύστημα υγείας, δεν έχουν καταλάβει ποιος είναι ο ρόλος τους και φέρονται όπως ακριβώς ο δημόσιος υπάλληλος στην εφορία και σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Απλώς δηλώνουν παρουσία στην υπηρεσία τους και περιμένουν να κλείσει το οχτάωρο για να πάνε σπίτι τους. Ξέρω ότι υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλά δυστυχώς υπάρχουν, για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Τα φιλιά μου και την ευχή αχρείαστοι να είναι όλοι αυτοί και μακρυά από εμάς.

Cookie είπε...

Και υπάρχει μόνο μια απάντηση στο θέμα: δεν τους ενδιαφέρει (ποτέ δεν τους ενδιέφερε ή με το χρόνο έπαψε να τους ενδιαφέρει) ο άνθρωπος.

Είναι δεδομένο πως με το χρόνο ο καθέ ένας από εμάς συνηθίζει μια καθημερινότητα. Η δική μου και η δική σου καθημερινότητα δεν είναι να βλέπεις αρρώστους ή νεκρούς. Αν όμως ήταν, αν βλέπαμε αρρώστους και νεκρούς κάθε μέρα, σκληρώς μεν, μα ευτυχώς δε, θα το συνηθίζαμε αλλιώς θα τρελαινόμασταν σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα...

Είναι να μη σου τύχει...

Ελπίζω όλα να πάνε καλά με τη μάνα σου και να ξεμπερδεύετε γρήγορα...

STRIMENOS είπε...

Να αρχίσω με ένα δυστυχώς... Οτι δηλαδή αντιλαμβανόμαστε το πρόβλημα μόλις μας χτυπήσει την πόρτα. Εύχομαι βέβαια να μην χρειαστείτε από χαοτικό σύστημα μη υγείας, που διαθέτουμε και που δυστυχώς είναι γνωστό, επαναλαμβάνω, σε όλους. Και τι θα μπορούσαμε; Να πω μονάχα οτι οι κυνηγοί ανέτρεψαν απόφαση του συμβουλίου επικρατείας μέσα σε μία νύκτα. Οι πολιτές δυστυχώς σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν επικρατούν οι υπήκοοι.
Και για να το διασκεδάσουμε λιγάκι... Σε λίγο έτσι όπως πάει οι σκηνές θα είναι οι εξής: Καλημέρα μας έχω έμφραγμα. Πολύ ωραία. Στα δεξιά έχει στεφανιογραφία έχει οδηγίες να την κάνετε μόνος σας. Μα κύριε είμαι σοβαρά. Έχει και απινιδωτή, ρεύμα δεν έχουμε, πήγαινε δίπλα στο φαρμακείο. Μα πρέπει να κάνω μπαλονάκι. Μπαλονάκι; Κάτσε να φωνάξω από το Μήτσο από το θυρωρείο να σε βοηθήσει. Μα δεν υπάρχει ένας γιατρός; Ενας υπάρχει είναι98 και είναι στην εντατική αν περιμένετε καμμια δεκαριά μέρες μπορεί και να βγεί. Θα σας βοηθούσε αλλά δεν μπορεί να μιλήσει. Self service system
Πάντα καλά

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ελένη μου έχεις απόλυτο δίκιο , απλά είναι δύσκολο να το καταλάβουμε οι κοινοι θνητοί.
Τα φιλιά μου.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλώς ήρθες ,να σε πω ΣΤΡΙΜΕΝΕ δεν μου πάει,γιατί δεν μου βγαίνει από την γραφή σου.Όπως και να έχει εδώ θα είμαστε να τα λέμε μπας και κάτι αλλάξουμε σε όσα μας ενοχλούν.
Να είσαι καλά.

Κωνσταντινιά είπε...

Βαγγέλη
τέλος καλό όλα καλά!
Μακάρι να μην έχουμε την ανάγκη νοσοκομείων ούτε εμείς ούτε αγαπημένα μας πρόσωπα, μα αυτό δεν είναι δυνατόν.
Προσωπικά δεν έχω παράπονα από γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, και για ένα δυο χρόνια τα επισκεπτόμουν τακτικά!

Αφού τα είπες και ξελάφρωσες, όπως δήλωσες, ανέτρεξε και στην επικούρεια φιλοσοφία σου για τάχιστη βελτίωση της ψυχοσύνθεσης σου.
Υ.Γ.Που να ρθω και στη "φιλοσοφική"

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Κωνσταντινιά μου , όπως θα διαπιστώσεις από την επόμενη ανάρτηση μου, η ψυχοσύνθεσή μου έφτασε στο ναδίρ με την ιστορία της Λυδίας.Να της δίνει δύναμη ο Θεός.Σ'αυτήν και στην οικογένειά της.
Σε φιλώ.