Ο ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΑΡΓΥΡΗ ΜΠΑΡΗ

Το φεγγάρι κατάλευκο ,ολόγιομο, ξεπρόβαλε πίσω από τον τεράστιο όγκο του Χολομόντα,την ώρα που ρωτούσα τους θαμώνες του καφενείου στον κεντρικό δρόμο του χωριού ,κατα πού πέφτει το σπίτι του Θανάση Γραμμένου, προέδρου του πολιτιστικού συλλόγου Παλαιοκάστρου.
Τον βρήκα στην βεράντα του σπιτιού του.Με υποδέχθηκε με την ζεστασιά που ευτυχώς υπάρχει ακόμα στον τόπο μας. Όταν άκουσε και τον λόγο της επίσκεψής μου,το σπίτι του έγινε δικό μου. Δεν πρόλαβα να αποσώσω την κουβέντα μου και στα χέρια μου βρέθηκαν όσα από τα έργα του Αργύρη Μπαρή ήταν διαθέσιμα.
Με κατάπληξη άκουσα πως αυτός ο υπέροχος άνθρωπος που άκουσε το φρικτό "εις θάνατον" στα χρόνια του εμφυλίου με το περιβόητο νόμο 509,δεν είχε πει σε κανέναν για όσα είχε γράψει στην ζωή του. Έξη μήνες πριν φύγει από κοντά μας ,από σύμπτωση έμαθε ο Θανάσης την ύπαρξη του έργου του και ξεκίνησε την διαδικασία ανάδειξής του.
Δυστυχώς δεν πρόλαβε να το κάνει με τον ίδιο τον Αργύρη Μπαρή.
Το ξεκίνησε με την συμπαράσταση της συντρόφου του στον αγώνα και στην ζωή Καίτη Μπαρή. Σύντομα θα έχουμε στα χέρια μας το ανέκδοτο έργο του ποιητή.
Σας παραθέτω τους επόμενους στίχους .
Μόνο μέσα από την ποίησή του μπορούμε να καταλάβουμε ποιός ήταν ο Αργύρης Μπαρής.
Δεν χρειάζεται πλέον άλλα λόγια και συστάσεις.

Από το έργο του ΡΟΕΣ του 1982 το παρακάτω απόσπασμα:

Δεν ξέρω την γλώσσα της ζωής
Οι λέξεις είναι γριές
Πώς να τις εμπιστευτώ?
Μη καρτερείτε συμβουλές
Δεν έχω τίποτα να σας διδάξω
Πάντα με προλαβαίνουν τα γεγονότα
Μήν ακουμπάτε μονάχα στην πείρα
χρειάζεται ανυπακοή στη μοίρα για να δημιουργήσεις.

Μη φοβάστε τις φωτιές,
οι στάχτες λιπαίνουν.
Λιπαίνουν Χρίστο
λιπαίνουν Εύη.
Προχωρήστε
Κι αν δεν συναντήσετε κανέναν
δεν πειράζει.
Χαρείτε την παρθενικότητα του δρόμου σας.

Παρακαλώ να ανεχτείτε την ιδιοτροπία μου να σας παραθέτω κάθε απόσπασμα που θα με συγκινεί.
Βρίσκω στην ποίησή του τόση ομορφιά που δεν την έχω ξανανιώσει.
Ευχαριστώ.