Της μοίρας μου παράξενο παιχνίδι
Δεν ξέρω τους κανόνες σου να παίξω
Στα πόδια μου σε νοιώθω σα βαρίδι
Τα βήματά μου πάλι θα τα μπλέξω
Ένα βήμα μπρος και δυο πίσω
Ανάποδα θα μάθω να μετρώ
Εκεί που έλεγα πως τώρα ξαναρχίζω
Στο τέρμα βρέθηκα και πάλι αναζητώ
Άτιμη ζωή πόσα παιχνίδια ξέρεις
Δεν προλαβαίνω όλα να τα παίξω
Άτιμη ζωή πόσα τραγούδια ξέρεις
Δεν έμαθα τους στίχους τους απ'έξω.
Ζήλεψα από την Μαργαρίτα και ανέσυρα από το σεντούκι μου συναισθήματα και σκέψεις αποτυπωμένες σε στίχους μιας άλλης μου εποχής. Κάποιες από αυτές ταιριάζουν και στην σημερινή μου κατάσταση και τις εκθέτω στην κρίση σας .Σας ευχαριστώ που με συντροφεύεται.
15 σχόλια:
Καλέ μου φίλε Επίκουρε, πόσο εύκολο είναι να εκφράσουμε με δύο στιχάκια τα αισθήματά μας, σε αντίθεση με τον πεζό λόγο. Μακάρι να μπορούσα και εγώ, δεν μου βγαίνει με τίποτα, σε ζηλεύω.
Ναι έχεις δίκαιο πάντως αυτή η άτιμη μας παίζει πολλά παιχνίδια, αφού έχει κατορθώσει να μπλέξει και εμένα. Να είσαι καλά και καλό σου απόγευμα. gskastro
εχω γραψει και εγω....απο παλιά γραφω..αλλά δε θελω να τα αναρτησω.. Μου αρεσε το δικο σου πολυ.. να περασεις ομορφα τις μερες αυτες Βαγγελη..Στη φυση θα εισαι, τελεια θα περασεις :) καλο 3μερο!
"Της μοίρας μου παράξενο παιχνίδι
Δεν ξέρω τους κανόνες σου να παίξω" ποσες φορές άραγε κάναμε, εμεις οι άνθρωποι, αυτή την σκέψη;
Καλό τριήμερο! :-)
Καλοί μου φίλοι gskastro, roadartist,μικρά όμορφα πράματα, με αγάπη σας καλοσορίζω.Κοπιάστε να πάρετε ένα γλυκό βύσσινο , με τα χεράκια μου το έφτιαξα. Προσοχή μόνο γιατί καίει, μόλις το κατέβασα από την φωτιά. Οι βυσσινιές μας είναι μικρούλες και φορτωμένες με υπέροχα δώρα .Μοσχοβολούν και αυτή η ξυνόγλικη νοστιμιά τους δεν συγκρίνεται με τίποτα.
Δεν ξέρω πιά δύναμη με οδήγησε να ξεκινήσω αυτές τις αναρτήσεις. Τώρα όμως που ξεκίνησα πρέπει να κάνω τον κύκλο μου για να ηρεμήσω.
Φοβάμαι πως εσείς θα πληρώσεται την νύφη. Σας αγαπώ γι'αυτό σας παιδεύω.
Να είστε καλά. Καλό τριήμερο σε όσους έχουν αυτή την πολυτέλεια.
Δεν ξέρω γιατί ...
πάντα μου άρεσαν τα βύσσινα
πιότερο απ' τα κεράσια ...
Ίσως αυτή η γεύση τους
γλυκόξινη ή ξινόγλυκη ...
η ιδιότυπη νοστιμιά τους που σου φέρνει την πολυπλοκότητα των γεύσεων
της φύσης, με όλες τις αντιθέσεις...
Το ίδιο θάλεγα για τα τζάνερα
(άγουρα ακόμη κορόμηλα ) ή
τα τσάγαλα (άγουρα μύγδαλα - που τρώγονται την άνοιξη με το περίβλημά τους) ...
Γεύσεις που κυνηγούσαμε μικροί
στους κήπους σαν τ' αγριοπούλια ...
Καλό σου τριήμερα ...
Καλησπέρα βαγγέλη μου,
(σου έχω πει ότι έχεις το όνομα του αδερφού μου?).
Πως αλλιώς, εκτός από όμορφα μάτια, θα μπορούσαν να κοιτάξουν αυτή την κατάθεση της ψυχής σου?
Αν λειτουργείς όπως εγώ, τότε γνωρίζω, πως ήταν ζόρικη η στιγμή της δημιουργίας......
Κοίτα όμως, καιρό μετά, οι ΟΜΟΡΦΟΙ άνθρωποι, πόσο ΟΜΟΡΦΑ πράττουν στα δύσκολα!!!!
Το θαυμασμό μου αφήνω.
Συναντηθήκαμε κι αλλού....
Ετοιμάζω γλυκό του κουταλιού φράουλα, αλλά το δικό μου θα είναι έτοιμο αύριο γιατί θέλει 12άωρη προετοιμασία...
Γλυκά φιλιά, με σιρόπια βύσσινο και φράουλα :-))
Με πέθανες Ευάγγελε
με έχεις κάνει λιώμα
10 φορές το διάβασα
και το κοιτάζω ακόμα
άσε που ζήλεψα και γώ
και πήγα να απαντήσω
μα τι να κάνω ο φτωχός!!!
έμεινα πάλι πίσω.
Φιλιά(του ολ οφ γιου)
Επίκουρε. Προσπάθησα πολλές φορές να γράψω κάτι για αυτές τις έμμετρες σκέψεις σου. Δεν τα κατάφερα. Πρέπει να ψάξω πολύ το γιατί. Δεν μπορώ να πω κάτι πρόχειρο. Οι σκέψεις πρέπει να κατασταλάξουν μέσα μου για να μπορώ να τις εκφράσω. Αυτές λοιπόν οι σκέψεις δεν λένε να μου δώσουν το αφέψιμά τους, όσο και αν τις βράζω.
Να είσαι καλά και να περνάς καλά.
Αυτές οι σκέψεις που διατυπώνεις εδώ, μπορεί να σου είναι χρήσιμες για την αποφυγή της καθημερινής ρουτίνας. Φιλιά. Πάρα πολλά φιλιά.
Βαγγέλη τι έκπληξη! Είναι υπέροχο! Σε παρακαλώ να ανασύρεις κι άλλα αν θέλεις να τα μοιραστείς μαζί μας!
Να 'σαι καλά, να περνάς όμορφα!
Νεφέλη μου ήρθε η ώρα να ανταλάξουμε τα γλυκά μας.
Αν και φράουλα έκανα πριν δέκα μέρες δεν θα έλεγα όχι στο δικό σου
Ναι,έχεις δίκιο πως μέσα από δυσκολίες βγαίνουν αυτά που ξεπροβάλουν, σαν ρόδα μέσα από τ'αγκάθια και προσφέρονται σε μάτια που ξέρουν να κοιτούν και να καταλαβαίνουν.
Να είσαι καλά Αλεξάνδρα μου.
Σε φιλώ.
road , αυτά που έχεις γράψει τα μοιράστηκες ποτέ με άλλα μάτια?
Τα νοιώθω σαν έμβρυα στην κοιλιά της μάνας ,μόλις έρθει η ώρα τους να βγούν,πρέπει να βγουν γιατί μετά πεθαίνουν.
Σε φιλώ.
Κωστή μου , που είσαι ψυχή μου και σε πεθύμησα!!! Να βρεθούμε πρίν αρχίσουν οι άδειες γιατί μετά καλό Σεπτέμβρη θα πιάσουμε.
Όσο για έμπνευση σε βρίσκω σε ομορφότατη περίοδο και μ'αρέσεις.
Μαργαρίτα μου όπως βλέπεις με ξεσήκωσες για τα καλά.
Θα σου χρωστώ χάρη.
Δεν ξέρω γιατί ,όμως μου δίνει χαρά να τα μοιράζομαι μαζί σας.
Σας ευχαριστώ.
Σ'ευχαριστώ.
fractal σε άφησα τελευταί- γιατί μου κέντρισες το ενδιαφέρον με το σχόλιό σου.Για μένα ,είναι εξ ίσου σημαντικό οι έμμετρες σκέψεις μου ν'αφήνουν ένα σπόρο αμφιβολίας και αμφισβήτησης στο βλέμμα και την σκέψη του αναγνώστη.Πολύ δε περισσότερο στην δική σου σκέψη.
Ο σπόρος αυτός αν βρει γόνιμο έδαφος και κατάλληλες συνθηκες ,θα φυτρώσει και θα δώσει ότι είναι να δώσει.
Σε φιλώ
Το σχόλιό μου δεν αμφισβητεί τις σκέψεις σου. Πως θα μπορούσε άλλωστε. Διατυπώνει τις δικές μου μπερδεμένες σκέψεις που προκάλεσαν.
Σαν έμβια όντα λειτουργούμε μέσα στον τρισδιάστατο χώρο. Η γεωμετρία των fractal χρησιμοποιείται ήδη από τους επισυήμονες για την διερεύνηση και άλλων διαστάσεων. (Αυτή ήταν και η αρχική σκέψη επιλογής του ονόματός μου) Λένε πως υπάρχουν 11, αλλά ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να συλάβει με τα αισθητήρια που διαθέτει, παρά μόνο τρείς. Το ποιημά σου δεν θα ήθελε να το ερμηνεύσω με μόνο δύο διαστάσεις
(μήκος πλάτος) που προσδιορίζουν μία επίπεδη επιφάνεια. Θα μου άρεσε να ερευνήσω και την διάσταση του βάθους αν υπάρχει. Έχεις τα φιλιά μου.
Υ.Γ Ρίχνε και καμιά ματιά σε προηγούμενες αναρτήσεις σου.
Δημοσίευση σχολίου