Το Μεγάλο Σάββατο, λίγο πριν την Ανάσταση,
θα βρεθούν τα πιο αγαπημένα μου βιβλία ποίησης,
σαν έτοιμα φρούτα γινωμένα,
σε περίοπτη θέση σε δέντρα της νέας παραλίας Θεσσαλονίκης.
Θα γευθούν την χαρά της δικής τους Ανάστασης
μετά από μακροχρόνια παραμονή τους
στα ράφια της βιβλιοθήκης μου.
Μαζί τους, θα γευθώ κι εγώ την χαρά
του να ζεις ελεύθερος, δίχως "μου",
δίχως ιδιοκτησιακές αγκυλώσεις.
Φέρνω στο μυαλό μου την έκπληξη
στα μάτια των ανθρώπων,
που θ' απλώσουν το χέρι να τα γευτούν
και μεγαλώνει η χαρά μου.
Μοναδική μου έκκληση, να παραμείνουν ελεύθερα
στην διάθεση και άλλων συμπολιτών μας
μετά την μελέτη τους από τον κάθε τολμηρό-ή αναγνώστη -τρια.
Μεριμνώ, η συσκευασία τους
να είναι πολλαπλών χρήσεων
και πλήρως προστατευμένα από τις καιρικές συνθήκες.
Γιατί πολύ αγάπησα τα λόγια των ποιητών
Απόστολο Λυκεσά, ΜΟΤΟΡΣΙΠ "ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗΣ"
Δημήτρη Μαστροδήμο, Μα πως να πάψω , Το αγκάθι, Έι, σε σένα μιλώ
Αργύρη Μπαρή, Μνήμες , Οράματα στους δρόμους
Γιάννη Καλπούζο, Έρωτας νυν και αεί , Το παραμιλητό των σκοτεινών Θεών
Γιάννη Καραβίδα, Ο άλλος ήλιος, ένας ήλιος νυκτόβιος, σπορά στην άσφαλτο
Μάρκο Μέσκο, Χαιρετισμοί
Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, Άδεια φύση
Φώτη Ρούμπο , Στο ημίφως της υπομονής
Άγγελο Αντωνόπουλο, Αφύλακτη διάβαση
Σωκράτη Ξένο, Σημύδες
και θέλω να τα μοιραστώ με κάθε έναν, με κάθε μία,
που θα αναζητούσε ανάμεσα στους στίχους τους
την δική του αλήθεια.
Και αν αυτή την αλήθεια, την αποτύπωνε σαν σχόλιο
στην ειδική σελίδα, συνεισφορά στους επόμενους αναγνώστες,
θα εκπλήρωνε και την άλλη αποστολή του εγχειρήματος.
Να γίνουμε συνδημιουργοί ενός κλίματος, που θα συμβάλει
στην αναζήτηση νέων δρόμων στην ζωή μας.
Μια κοινωνία που θα ενώνεται με τα δεσμά των στίχων ποιημάτων
δεν μπορεί να είναι παρά μόνο, μια κοινωνία της ευαισθησίας και της ανθρωπιάς.
Δεν χρειάζονται νόμοι και κανόνες σε μια τέτοια κοινωνία.
Αρκεί να αφουγκράζεται κανείς την ποίηση και τα λόγια των ποιητών,
και θα ανυψώνεται πέρα από τους νόμους των ανθρώπων.
Το ξέρω, θα είμαστε λίγοι. Μα ας δώσουμε την δυνατότητα
και σε άλλους. Να γίνουμε περισσότεροι.
Υ.Σ. Κάποια από αυτά, έχουν ιδιόχειρη αφιέρωση από το συγγραφέα, για μένα ήταν τιμή μεγάλη, που με την πράξη μου αυτή, ελπίζω να την μεταβιβάζω και στους επόμενους αναγνώστες.
Καλή ανάγνωση
θα βρεθούν τα πιο αγαπημένα μου βιβλία ποίησης,
σαν έτοιμα φρούτα γινωμένα,
σε περίοπτη θέση σε δέντρα της νέας παραλίας Θεσσαλονίκης.
Θα γευθούν την χαρά της δικής τους Ανάστασης
μετά από μακροχρόνια παραμονή τους
στα ράφια της βιβλιοθήκης μου.
Μαζί τους, θα γευθώ κι εγώ την χαρά
του να ζεις ελεύθερος, δίχως "μου",
δίχως ιδιοκτησιακές αγκυλώσεις.
Φέρνω στο μυαλό μου την έκπληξη
στα μάτια των ανθρώπων,
που θ' απλώσουν το χέρι να τα γευτούν
και μεγαλώνει η χαρά μου.
Μοναδική μου έκκληση, να παραμείνουν ελεύθερα
στην διάθεση και άλλων συμπολιτών μας
μετά την μελέτη τους από τον κάθε τολμηρό-ή αναγνώστη -τρια.
Μεριμνώ, η συσκευασία τους
να είναι πολλαπλών χρήσεων
και πλήρως προστατευμένα από τις καιρικές συνθήκες.
Γιατί πολύ αγάπησα τα λόγια των ποιητών
Απόστολο Λυκεσά, ΜΟΤΟΡΣΙΠ "ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗΣ"
Δημήτρη Μαστροδήμο, Μα πως να πάψω , Το αγκάθι, Έι, σε σένα μιλώ
Αργύρη Μπαρή, Μνήμες , Οράματα στους δρόμους
Γιάννη Καλπούζο, Έρωτας νυν και αεί , Το παραμιλητό των σκοτεινών Θεών
Γιάννη Καραβίδα, Ο άλλος ήλιος, ένας ήλιος νυκτόβιος, σπορά στην άσφαλτο
Μάρκο Μέσκο, Χαιρετισμοί
Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ, Άδεια φύση
Φώτη Ρούμπο , Στο ημίφως της υπομονής
Άγγελο Αντωνόπουλο, Αφύλακτη διάβαση
Σωκράτη Ξένο, Σημύδες
και θέλω να τα μοιραστώ με κάθε έναν, με κάθε μία,
που θα αναζητούσε ανάμεσα στους στίχους τους
την δική του αλήθεια.
Και αν αυτή την αλήθεια, την αποτύπωνε σαν σχόλιο
στην ειδική σελίδα, συνεισφορά στους επόμενους αναγνώστες,
θα εκπλήρωνε και την άλλη αποστολή του εγχειρήματος.
Να γίνουμε συνδημιουργοί ενός κλίματος, που θα συμβάλει
στην αναζήτηση νέων δρόμων στην ζωή μας.
Μια κοινωνία που θα ενώνεται με τα δεσμά των στίχων ποιημάτων
δεν μπορεί να είναι παρά μόνο, μια κοινωνία της ευαισθησίας και της ανθρωπιάς.
Δεν χρειάζονται νόμοι και κανόνες σε μια τέτοια κοινωνία.
Αρκεί να αφουγκράζεται κανείς την ποίηση και τα λόγια των ποιητών,
και θα ανυψώνεται πέρα από τους νόμους των ανθρώπων.
Το ξέρω, θα είμαστε λίγοι. Μα ας δώσουμε την δυνατότητα
και σε άλλους. Να γίνουμε περισσότεροι.
Υ.Σ. Κάποια από αυτά, έχουν ιδιόχειρη αφιέρωση από το συγγραφέα, για μένα ήταν τιμή μεγάλη, που με την πράξη μου αυτή, ελπίζω να την μεταβιβάζω και στους επόμενους αναγνώστες.
Καλή ανάγνωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου