ΔΑΚΡΥΑ, ΔΑΚΡΥΑ, ΔΑΚΡΥΑ

Στα μάτια αυτού του παλικαριού,

βλέπω την χώρα μου δακρυσμένη.

Ανήμπορη να αντιδράσει,

σαν και αυτό

στέκεται μαρμαρωμένη.

Εκτός τόπου, εκτός χρόνου,

έξω από κάθε λογική η συμπεριφορά των πολλών

που ψηφίσαμε να νομοθετούν για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους μας.

Σέβομαι και εκτιμώ την τίμια στάση δύο εξ αυτών.

Δεν με ενδιαφέρουν οι λόγοι και η αφετηρία τους για να ψηφίσουν ή να καταψηφίσουν.

Με ενδιαφέρει η τεκμηρίωση της σκέψης τους και το θάρρος τους να έρθουν αντιμέτωποι με το βαθύ κομματικό κράτος που θέλει ανθρώπους στο μαντρί και έχει  καταλύσει κάθε έννοια  ελευθερίας.

Με ένα μαγικό τρόπο, διαλύθηκε  η χαρά όλων μας για την δυνατότητα των συμπολιτών μας να διαμαρτύρονται  ήρεμα και δίχως το παραμικρό επεισόδιο στην πλατεία Συντάγματος.

Από ποιους άραγε;

Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να πνίξουν την ελευθερία να εκφράζει ο καθένας την αντίθεσή του σε κάτι που τον αφορά;

Με τρομάζει το γεγονός πως είναι ανεξέλεγκτη αυτή η προσπάθεια.

Με τρομάζει ακόμη περισσότερο το γεγονός, πως απουσιάζουν οι καθαρές κουβέντες από όσους έχουν πρόσβαση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Και έτσι συνεχίζουμε να ζούμε στο πηκτό σκοτάδι των δελτίων των 19.00, 20.00, 21.00.

Καληνύχτα μας.