ΑΓΝΩΣΤΟΣ....ΑΜΗΧΑΝΟΣ....ΑΠΡΑΓΟΣ...

Κουράστηκα να βουλιάζω μέσα μου...
Πνίγομαι στις ίδιες μου τις σκέψεις.
Αμήχανος παρακολουθώ την αμηχανία μιας ολόκληρης χώρας, που κάποτε ξεσηκωνόταν για ιδανικά, ύστερα για στενά κλαδικά και προσωπικά οφέλη  και σήμερα ...
Σήμερα κοιμάται  τον ύπνο του χορτασμένου ....με δανεικά.
Σαν βόας που αργεί να χωνέψει την λεία του για να κινηθεί.

Ακόμη και όσοι από εμάς έχουμε  διάθεση να κινηθούμε, εγκλωβιστήκαμε στην ιδέα της πρόσκλησης - από ποιόν άραγε ;
Τί είναι αυτό που μας κρατά καθηλομένους και ανήμπορους, σε στάση τόσο παθητική που εκπλήσσει τους λαούς της Ευρώπης τόσο ώστε να γίνουμε και αντικείμενο χλεύης;

Σσσσσσσσσσσσσσσσσσ    σιγά..... θα ξυπνήσουμε τους Έλληνες!!!!!
Και όμως αυτό το σσσσσσσσσσσσσ    σιγά,  με ξύπνησε!
                   Ξύπνησα ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!!!
Ήταν η σφαλιάρα που ακούμπησε την αξιοπρέπειά μου.

Αρνούμαι να συμμετέχω σε αυτό το απέραντο υπνοδωμάτιο η Ελλάς.
Αρνούμαι να πληρώνω - άλλωστε που να τα βρω; - τα σπασμένα ενός σπάταλου κράτους.
Αρνούμαι να υποκύπτω στις απειλές των άξεστων δανειστών αυτής της χώρας.
Απαιτώ από τον εαυτό μου και από όσους συμπολίτες μου παραμένουμε με ανοιχτά τα μάτια να περάσουμε στην δράση από την αδράνεια.
Να ξεκινήσουμε ένα διάλογο για το αύριο μακριά από οτιδήποτε μας καπέλωσε όλα αυτά τα χρόνια.
Καθημερινά στις 7 κάθε απόγευμα στους δρόμους και τις πλατείες αυτής της χώρας να αναζητήσουμε όσα, όλα αυτά τα χρόνια εκχωρήσαμε στους απίθανους πολιτικούς μας.
Το δικαίωμα στην λήψη των αποφάσεων για το αύριο που προετοιμάζουν με απίστευτη κυνικότητα , να το ξαναπάρουμε στα χέρια μας.
Να δείξουμε την αντίθεσή μας στα σχέδιά τους.

Με ένα όρο μόνο, να αφήσουμε στην άκρη το προσωπικό μας συμφέρον και να αγωνιστούμε για το συλλογικό καλό.