Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια από την μέρα που το φύτεψα.
Πόσο γρήγορα περνά ο καιρός!
Παρηγοριά της ζωής μου η φροντίδα του.
Και ο καλλωπισμός του, με πολύχρωμα λουλούδια της άνοιξης.
Το τρέφει η γης.
Που τράφηκε από ένα βλαστάρι μου,
που δεν ήταν της μοίρας του να το θρέψω.
Σκληρή η ζωή μέσα στην ομορφιά της.
Κυπαρίσσι μου υπερήφανο
πόσο μου γλυκαίνεις την καρδιά,
κάθε που σκύβεις να χαρείς
την μυρωδιά των λουλουδιών.
12 σχόλια:
Οταν φυτέυει ο,τιδήποτε...ενας άνθρωπος τόσο τρυφερός και ευαίσθητος... θεριεύει....
Σαν να νιώθει ότι θα το αγαπήσουν...
Ο άνθρωπος που αγαπάει τα δέντρα, τα λουλούδια, τα φυτά και τα ζώα, σίγουρα είναι καλός!
Καλησπέρα Βαγγέλη!
Ωραίο το κυπαρίσι σου,το στόλισες όμορφα
και δεν πιστεύω ότι είναι η μόνη όμορφη γωνιά στον κήπο σου!
...θα το διαπιστώσω από κοντά
..ελπίζω να ζει ακόμα και εκείνη η δαμασκηνίτσα.
Πράγματι περήφανο δέντρο
θαρρείς στοχεύει να τρυπήσει
τα σύννεφα, ν' ανέβει στον ουρανό ...
Εύχομαι να το καμαρώσεις τετράψηλο !!!
Την καλημέρα μου ...
Δεν ξέρω..ελπίζω να καταλαβαίνω λάθος.
Καλημέρα κι απο δώ.
Α... τα λατρεύω!!!!
Περήφανα κι' ατρόμητα,
ψηλά και λυγερόκορμα
τα ταπεινά περιφρονούν
και όλα τα απόκοσμα....
΄Ενα τεράστιο στη Γλαρούπολη, για περίεργο λόγο...ξεράθηκε και πληγωθήκαμε σαν να ηταν άνθρωπος...
:-(
Τώρα που βλέπω το δικό σου, λέω να φυτέψουμε νέο.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Bαγγέλη, δεν ξέρω πολλά από κήπους άλλα μ' αρεσουν πολύ όταν βλέπω χρωματα σ'αυτούς!!
οπότε θα θαυμάσω τα λουλουδακια που φυτεψες για να κάνουν παρέα στο κυπαρίσσι σου.
Τώρα κατι άλλο...σου χω πρόσκληση στο μπλογκ μου και θέλω πέρα απ'τις ποιητικές σου προτιμήσεις να μας πεις και τις κινηματογραφικές σου επιλογές. τι λες;
Με συγκίνησε το ποστ σου, ίσως κι εγώ να έχω γίνει ευσυγκίνητη τελευταία, και να μην φταις εσύ...Νά 'σαι καλά...
Φιλιά πολλά απο ΝΖ...
Οι κοιποι είναι το πιο όμορφο και υπαρκτό πράγμα που μπορούμε να θαυμάσουμε καθημερινά αν εμείς φροντίζουμε για αυτούς. Για αυτό συνέχισε.
Μια ωραία καλημέρα απο την Κύπρο
Τα κυπαρίσια είναι τα αγαπημένα μου δέντρα...
Υπάρχει ένα μέρος στη Ζάκυνθο, που έχει δάσος από κυπαρίσια... είναι το ομορφότερο πράγμα που έχω δει στη ζωή μου!
Φιλιά πολλά και προσοχή στον φίλο μου τον Κυπαρίσι! :)
"...ποια βρύση σε ποτίζει/και στέκεις πάντα δροσερό/κι ανθείς και λουλουδίζεις;"
Καλημέρα Επίκουρε, μια πολύχρωμη άνοιξη στα πόδια από το κυπαρίσσι σου...
Δημοσίευση σχολίου