Η εντολή του Ρουσσώ και η παρακοή των δασκάλων

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

"Την ομοιογένεια που παρουσιάζουν οι δοξασίες ενός φιλοσόφου, την ένωσή τους να πούμε σ' ένα οργανικό σύνολο, τη λένε σύστημα.
Το σύστημα στις φιλοσοφίες το ξεδιαλέγουν εκείνοι που δεν είναι φιλόσοφοι, αυτοί που κάνουν προσπάθεια ή έχουν υποχρέωση να καταλάβουν ξένες ιδέες κι ακόμα να μεταδώσουν στους άλλους ότι οι ίδιοι κατάλαβαν.
Με άλλα λόγια η φιλοσοφία, γέννημα ταραχής και πόνου, γίνεται σύστημα όταν καταντήσει μάθημα."
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ
απόσπασμα από το έργο "ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ" Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ

Η ΑΠΟΨΗ.

Δεν είχαν περάσει παρά λίγες ώρες, από την στιγμή που διάβασα τις σκέψεις του Λιαντίνη, στο υπέροχο άρθρο του για την εντολή του Ρουσσώ και την παρακοή των δασκάλων, ως την ώρα που παρακολούθησα μια εξαιρετική προσπάθεια του Θεοδόση Πελεγρίνη και των συνεργατών του, στο έργο του "η φιλοσοφία στην σκηνή - ο Θεοδόσης Πελεγρινης συναντά τον Νίτσε".
Όσα με τον τρόπο του ο Πελεγρίνης, μου καταστάλαξε στην καρδιά σαν σκέψεις ενός μεγάλου διανοητή-του Νίτσε εν προκειμένω-, περί τεχνών, αγάπης, πραγματικότητας, θέλησης για δύναμη, θεού, ήρθε να ισοπεδώσει, η συζήτηση που επακολούθησε αμέσως μετά το τέλος της δραματοποιημένης παρουσίασης της φιλοσοφίας του Νίτσε.
Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω ποίοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι συμμετείχαν σε αυτήν την συζήτηση, ούτε μ' ενδιαφέρει άλλωστε.
Αυτό που μ' ενδιαφέρει είναι η κενότητα του λόγου, που εκπορευόταν με πομπώδεις εκφράσεις με αποδέκτες ποιούς?
Αναρωτήθηκαν άραγε οι αξιοσέβαστοι δάσκαλοι της φιλοσοφίας αν το ακροατήριο ήταν σε θέση να παρακολουθήσει όλες αυτές τις φιλοσοφικές έννοιες, που αμφιβάλλω άν και οι ίδιοι που τις διατυπώνουν έχουν συναίσθηση της κενότητας αυτών?
Οι λέξεις έλεγε ο Νίτσε είναι η πραγματικότητα. Η αλήθεια. Το συγκράτησα καλά αυτό, χάρη στην προσπάθεια του Πελεγρίνη. Φοβάμαι όμως πως το έχουν ξεχάσει οι ίδιοι που έχουν χρέος να μας το μάθουν.
Ας μην αναρωτιέται ο κύριος καθηγητής του Αριστοτελείου, γιατί στον τόπο που γεννήθηκε η φιλοσοφία, δεν ασχολείται ο λαός με αυτήν.
Ας δει στον καθρέφτη της ιστορίας, τους υπαίτιους του αποτελέσματος.
Θα αναγνωρίσει εκτός από τον εαυτό του και πολλούς άλλους που έθεσαν στο περιθώριο μιας ελιτίστικης αντίληψης την φιλοσοφία.
Εγώ πάντως δηλώνω, πως θα συνεχίσω να φιλοσοφώ, γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να αισθάνομαι πως ζω.
Άλλωστε το χρωστώ σε αυτήν την καταπληκτική παρέα που -εδώ και δυο χρόνια αυτή-ένα εγώ, κάθε μήνα συναντιόμαστε και αναπνέουμε ζωή.
Φ Ι Λ Ο Σ Ο Φ Ο Υ Μ Ε