ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ

Το πλάνο παγωμένο πάνω στους "Γνωστούς - άγνωστους" που πετροβολούν τις σιδερόφραχτες στρατιές του Παυλόπουλου και του Χεινοφώτη.
Οι παπαρολόγοι της μαχόμενης δημοσιογραφίας, με φωνή τάχα έντρομη δείχνουν τον κάδο με χαρτί ανακύκλωσης που καίγεται, θαρρείς και καίγεται η ψυχή τους.
Ούτε περνά από το μυαλό τους να δείξουν τα βουρκωμένα μάτια των 15χρονων με την οργή να ξεχειλίζει από κάθε μέλος του κορμιού τους, διαμαρτυρόμενοι για το υποθηκευμένο μέλλον που τους ετοιμάσαμε.
Με τρεμάμενη θεατρικά φωνή, αναμασάνε τα λόγια των πολιτικών για τον άδικο χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου και ούτε που περνά από την σκέψη τους να αναζητήσουν τις αιτίες που συνέβη αυτό.
Μήνες τώρα, σιγοβράζει η χύτρα της χώρας μας.
Μόνο που αντί για υλικά που θα ικανοποιήσουν τις ανάγκες για την ανθρώπινη επιβίωσή μας, μπαίνουν μέσα ότι πιό ακατάλληλο μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου.
-Το σκάνδαλο της VODAFON ξεχάστηκε, μαζί με τον χαμό του Τσαλικίδη,
-Η απαγωγή των Πακιστανών. Τί μας νοιάζει, Έλληνες ήταν?
-Πληρώσαμε ένα σκασμό χρήματα για τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός καρεκλοκένταυρου για την εγκατάλειψη των περισσότερων, εκτός αυτών που γυάλισε στο μάτι κάποιων "επενδυτών".
-Ξοδεύει η κάθε οικογένεια μιά περιουσία για να τα καταφέρει το παιδί και να μπει στο πανεπιστήμιο, και ξαφνικά ανακαλύπτει πως με πολύ λιγότερα, θα μπορούσε να το κάνει σε κάποιο κολέγιο παράρτημα ταχάμου δήθεν Αγγλικού Πανεπιστημίου.
-Στο περσινό το καλοκαίρι θρηνήσαμε τα περισσότερα θύματα σε τρομακτικές πυρκαγιές.
Επιβραβεύσαμε την καταπληκτική κυβέρνησή μας, με νέα τετραετία. Αντιπαροχή του τριχίλιαρου για κάθε πονεμένο, που ήρθε η ώρα να το επιστρέψει, μια και δεν το εδικαιούτο.
-Πριν ένα χρόνο ξεκίνησε η ένδοξη εποχή της Ζαχοπουλειάδας. Είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που ήταν απαραίτητα για να καθαρίσει λίγο το τοπίο. Δυστυχώς στην χύτρα και αυτή.
-Σειρά έχει ο αξιότιμος κύριος Βουλγαράκης που αποπέμφθηκε μετά πολλών επαίνων και πολλών εκατομμυρίων ευρώ στον οικογενειακό ισολογισμό, βεβαίως βεβαίως.
-Η ζαρντινιέρα, πιά εποχή έδρασε δεν το θυμάμαι καλά και δεν θα ήθελα να σας γελάσω.
-Νά και ο καλός μας καλόγερος. Ο Εφραίμ με τον αντίστοιχο Καλογερικό Τσάρο Αρσένη-ιο, να ταράξει τα νερά της ήσυχης ζωής μας. Και να ανακρίσεις, και κόντρα προανακριτικές, και δώστου μεγαλόσχημες εξαγγελίες περί πάταξης της διαφθοράς όσο ψηλά και αν βρίσκεται!
Αυτό και αν ήταν εκρηκτικό συστατικό για την χύτρα μας!

Και ήρθε η σειρά του Αλέξη, να παίξει τον τραγικό ρόλο- που είναι απαραίτητος για να στηθεί το γεφύρι-, που από την εποχή της γκλαμουριάς και του απύθμενου ωχαδερφισμού της κοινωνίας μας, θα μας περάσει στην κοινωνία που αρχίζει να αναζητά τις ρίζες της για να βρει τον προορισμό της.
Που όταν η Ελλάδα καίγεται, από άκρη σε άκρη, οι πολίτες της αντί να συμμετέχουν στις πορείες και τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, μαζί με τα παιδιά τους, αυτοί τρέχουν στα περιφερειακά εμπορικά κέντρα , λες και έχουν ανάγκη περιφρούρησης από τους αναρχοαυτόνομους ή να δεις πως τους λένε τα παπαγαλάκια της έγκυρης και έγκαιρης δημοσιογραφίας?
Αντιεξουσιαστές! Α μπράβο! Τέτοιοι είναι!
Ωχ Παναγιά μου!
Δεν μπορώ άλλο.