Δείγμα της εκπληκτικής δουλειάς του Άγγελου Πατσιατζή από την Ελάτη Τρικάλων.
Έφη Κορεσόγλου-Πέτερ Φέρσνερ σμιλεύοντας με μεράκι την ελιά .
Κώστας Καρακατσάνης, όμορφη πρωτότυπη δουλειά .Τα καπέλα του σε τραβούν σαν μαγνήτης. Είναι και η αιτία που βρεθήκαμε εκεί μαζί με τον Γιάννη .
Υπέροχος Πάνας? του Βαράτη Θεοφάνη.
Προσέξτε την λεπτομέρεια αυτού του έργου που φιλοτεχνήθηκε το 1940 από το χέρι του μεγάλου Αγοραστή Δημήτρη . Άγνωστος Στρατιώτης .
ΖΩΗ και ΘΑΝΑΤΟΣ αντάμα.
Άλλο ένα εκπληκτικό έργο του Αγοραστή Δημήτρη. Πόση λεπτομέρεια βγήκε από το μερακλίδικο χέρι αυτού του ανθρώπου που γεννημένος το 1903 σπούδασε την τέχνη στην Ρουμανία και μέχρι τα βαθιά του γεράματα σκάλιζε στην φύση την μνήμη του.
Άλλο ένα εκπληκτικό έργο του Αγοραστή Δημήτρη. Πόση λεπτομέρεια βγήκε από το μερακλίδικο χέρι αυτού του ανθρώπου που γεννημένος το 1903 σπούδασε την τέχνη στην Ρουμανία και μέχρι τα βαθιά του γεράματα σκάλιζε στην φύση την μνήμη του.
Όσοι θέλετε να νιώσετε κάτι από την μαγεία αυτής της τέχνης,κάντε μια βόλτα από το Τελόγλειο.
22 σχόλια:
Γειά σου Βαγγέληηη!
Τι τεράστια υπομονή που πρέπει να είχε αυτός ο κύριος Αγοραστής ε;
Αλλά και τα καπέλα απίθανα...λουστρινένια!
Ο μπαμπάς μου ήταν ξυλουργός (τώρα πήρε σύνταξη) και έχω μια ιδιαίτερη σχέση με το ξύλο, την μυρωδιά του, όλα του!
Γειά σου Μαράκι μου.
Έτσι εξηγείτε το μεράκι σου!!!
Λές γιαυτό να σου έχω ιδιαίτερη αδυναμία?
Αγαπητέ Επίκουρε καλησπέρα, καταπληκτική η συλλογή, δυστυχώς είμαι μακριά της. Είμαι και εγώ λάτρης του ξύλου. Να σκεφτείς ότι αντιδρώ στην αλλαγή ενός ξύλινου στύλου με τσιμεντένιο έξω από το σπίτι μου.
Ένα ωραίο χειμωνιάτικο μεσημέρι, με την παρέα μου πίναμε τα ουζάκια μας σε ένα παραδοσιακό καφενείο. Προφυλαγμένοι από τον αέρα απολαμβάναμε την άγρια ομορφιά της φύσης. Τα κύματα λες και ήθελαν να μας φτάσουν, έσπαζαν με μανία στην παραλία. Και εκεί στην άκρη της παραλίας, αδιαφορώντας για τα κύματα, ένας ανθρωπάκος (όχι το αγαπητό fractal) μάζευε ξυλαράκια. Δεν σου κρύβω ότι αισθάνθηκα απαίσια. Εγώ στην ζεστασιά μου απολάμβανα τα ουζάκια και αυτός μάζευε ξυλαράκια για την φωτιά του, για να ζεσταθεί.
Κάποια στιγμή αφού μάζεψε αρκετά σε μια σακούλα ήρθε και κάθισε σε ένα τραπεζάκι κοντά μας. Την ώρα που ετοιμαζόμουνα να τον κεράσω ένα ουζάκι με μεζέ, ακούω τον μαγαζάτορα να τον ρωτά. Κατπάν Αντώνη μάζεψες αρκετά αλίκτυπα; Και τότε μου έκανε κλικ, θυμήθηκα τις εκπομπές που μου κράταγαν συντροφιά το πρωί, του Γιάννη Καλαμίτση. Είχε αναφερθεί πολλές φορές στα αλίκτυπα και στα έργα τέχνης που δημιουργούνται από χέρια επιδέξια.
Πιάσαμε κουβέντα, και όση ώρα μιλούσαμε είχε βγάλει ένα κομματάκι ξύλο από την τσέπη του και το σκάλιζε, ένα μικρό βαρκάκι, τέλειο στη λεπτομέρεια του. Το έχω ακόμα.
Επίκουρε καμιά φορά με πιάνει φλυαρία, συγνώμη. Να έχεις ένα καλό απόγευμα. gskastro
gskastro,αλίκτυπα?
Δεν έχω ξανακούσει την λέξη. Θα την αναζητήσω,έχει ενδιαφέρων.Πολύ όμορφη η ιστορία σου και ζεστή.
Καλή του ώρα του καπετάν Αντώνη.
Σε φιλώ.
Επίκουρε το έψαξα και εγώ για την ορθογραφία περισσότερο, και το μόνο που βρήκα στο Google ήταν «αλίκτυπο κόστα από Πειραϊκή έως Σούνιο» Όπως σου έγραψα το είχα ακούσει από τον Καλαμίτσι.
Ίσως το αγαπητό fractal μπορέσει να μας βοηθήσει. Και πάλι καλό σου απόγευμα. gskastro
Καλησπέρα,
αν κατάλαβα καλά, από το Τελλόγλειο στην έκθεση βιβλίου, πάλι μας γεμίσατε το Σ.Κ.
Υ.Γ.Μ' αρέσει που νόμιζα ότι δεν έχεις χρόνο!
Ολα τα προλαβαίνεις!
gskastro ,ναι έχεις δίκιο σωστή η ορθογραφία της λέξης.
Όμορφη λέξη
Σ' ευχαριστώ.
Καλή μου Κωσταντινιά ,αν έχω καλούς φίλους όλα τα προλαβαίνω.
Το πως βρεθήκαμε στην έκθεση έχει να κάνει με μια μικρή ιστορία συνέχεια της φιλισοφικής βραδειάς και αποτέλεσμα της εκδρομής μας στην Βαρβάρα Χαλκιδικής,όπου βρεθήκαμε με έναν από τους εκθέτες-δημιουργούς στην μέση ενός δάσους.
Σημαδιακό και εκ των πραγμάτων το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.
Σε φιλώ
Πάρα πολύ όμορφα! Υπέροχη ιδέα να δούμε την έκθεση. Ευχαριστώ!
Αναστασία εσύ εδώ και εγώ εκεί. Ωραία ,πολύ μ' άρεσε αυτή η συμπτωματική σύμπτωση.
Για την ανταλλαγή σχολίων μιλάω.
Μα που σας βρίσκω απόψε. Δεν θα με αφήσετε να διαβάσω ε;
Την λέξη αλίκτυπα δεν την 'εχω και εγώ ξανακούσει, Αν αναλύσω όμως τη λέξη μπορώ να υποθέσω ότι είναι από το άλς , αλός (θάλασσα, γιαλός κλπ) και τη λέξη χτυπώ. Θα μπρορούσε δηλαδή να σημαίνει τα χτυπημένα από τη θάλασσα.
΄Εχε δίκιο η fractal
αλίκτυπος=θαλασσοκτυπημένος
Μιλάμε για δημιουργούς με χαρισματικά χέρια
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γεια σου Φίλε Φυσικά η Γλαρένια στο στοιχείο της
δεν κάνει λάθος,πουλί αλίκτυπο κι αυτή!
Ανέκαθεν είχα την επιθυμία να ξεκινήσω
κάτι με την ξυλογλυπτική,δεν το κανα
ποτέ!
Προλαβαίνω να δώ την έκθεση?
Ελπίζω να είναι μέχρι την Κυριακή.
Να σαι καλά
fractal μου αρέσει η ερμηνεία.
Και έτσι να μην είναι, αυτήν κρατώ γιατί μου ταιριάζει και στην λογική μου και στην ψυχή μου.
Γλαρένια μου ναι,είναι πανέμορφη η δουλειά τους.
Καλό σ/κο
Κωστή ,καλέ μου φίλε .Ραντεβού Κυριακή πρωί στην έκθεση και από εκεί Τελόγλειο να το φχαριστηθούμε.
Ναιαιαιαιαιαιαι!!!!!!!! μέσα!
επικοινωνούμε Σάββατο για λεπτομέριες
Καλό βράδυ.
Πολύ όμορφα!!! Μήπως γνωρίζεις πόσο θα διαρκέσει;
Πολυ όμορφο :))
@κωστη πέστω και έγινε!!!
@μικρά όμορφα πράματα, την Κυριακή θα σου απαντήσω.
Να είσαι καλά.Καλό σ/κο.
@ road, καλώς το κορίτσι μας,πω΄ς είσαι ψυχή μου?
Ξέρω πως δεν είχες σκοπό να με λυπήσεις, αλλά με κάτι τέτοια όμορφα στεναχωριέμαι που δεν έχω τη δυνατότητα (λόγω απόστασης) να δω από κοντά.
Τι καλά που περνάτε εσείς εκεί!!!
Εντάξει δεν παραπονιέμαι κι εμείς εδώ καλά περνάμε.
Υπέροχη η ανάρτηση σου και καλά έκανες και έδειξες και σε εμάς που δεν μπορούμε να επισκεφτούμε την έκθεση, αυτά τα αριστουργήματα. Μπράβο σου Βαγγέλη.
Από μικρή, όλα τα ξυλόγλυπτα με μάγευαν και εκστασιασμένη τα χάζευα νομίζοντας πως θα ζωντανέψουν.
Ακόμη, πιστεύω πως το ξύλο κουβαλά μνήμες... τις δικές του κι εκείνου που του δίνει μορφή....
Φιλί γλυκό.
Νεφέλη μου ,αν θες να δεις τις μνήμες μου, δες το post του Απριλίου με τα ξυλόγλυπτα.
Θα συμφωνήσω μαζί σου πως τα αλίκτυπα έχουν δυό επιρροές,μιά των κυμάτων που τα δούλεψαν και μιά του ξυλογλύπτη.
Εξού και η μαγεία που κουβαλούν.
Σε φιλώ και σου εύχομαι καλό σ/κο.
Δημοσίευση σχολίου