Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που θρέφει τους δώδεκα.
Κάποτε, οι άνθρωποι που δεν είχαν άλλο τρόπο να ζουν, παρά να αναζητούν στη φύση τα προς το ζην, μάζευαν τα γεννήματά της, τα περισσότερα τα αποξήραναν, κάποια τα έκαναν γλυκό και άλλα τα κονσερβοποιούσαν για τις δύσκολες μέρες του χειμώνα.
Σήμερα, αναζητούμε στις παραλίες τη δροσιά και κουραζόμαστε περισσότερο ξεκουραζόμενοι.
Και μένουν οι συκιές φορτωμένες, οι κορομηλιές αμάζευτες, οι βατομουριές ταΐζουν τα πουλιά, οι κρανιές γλυκαίνουν λίγους μερακλήδες,
Αυτές τις μέρες που η ζέστη βαράει κόκκινο, προτίμησα να ιδρώνω μαζεύοντας σύκα και πάνω από την κατσαρόλα να ανακατεύω με τις ώρες, παρά να ιδρώνω καθήμενος.
Το χειμώνα που θα ρθει, θα έχω κάτι να γλυκάνω κάθε πίκρα. να φιλέψω κάθε φίλο, να τρατάρω σαν τα χρόνια τα παλιά.
Με λίγα γίνονται τα ωραία, με ανθρώπους γίνεται η παρέα.
Μέχρι που να ρθουν, έτσι η μοναξιά γίνεται φάρμακο και όχι φαρμάκι.
Καλώς να ορίσουν!
Κάποτε, οι άνθρωποι που δεν είχαν άλλο τρόπο να ζουν, παρά να αναζητούν στη φύση τα προς το ζην, μάζευαν τα γεννήματά της, τα περισσότερα τα αποξήραναν, κάποια τα έκαναν γλυκό και άλλα τα κονσερβοποιούσαν για τις δύσκολες μέρες του χειμώνα.
Σήμερα, αναζητούμε στις παραλίες τη δροσιά και κουραζόμαστε περισσότερο ξεκουραζόμενοι.
Και μένουν οι συκιές φορτωμένες, οι κορομηλιές αμάζευτες, οι βατομουριές ταΐζουν τα πουλιά, οι κρανιές γλυκαίνουν λίγους μερακλήδες,
Αυτές τις μέρες που η ζέστη βαράει κόκκινο, προτίμησα να ιδρώνω μαζεύοντας σύκα και πάνω από την κατσαρόλα να ανακατεύω με τις ώρες, παρά να ιδρώνω καθήμενος.
Το χειμώνα που θα ρθει, θα έχω κάτι να γλυκάνω κάθε πίκρα. να φιλέψω κάθε φίλο, να τρατάρω σαν τα χρόνια τα παλιά.
Με λίγα γίνονται τα ωραία, με ανθρώπους γίνεται η παρέα.
Μέχρι που να ρθουν, έτσι η μοναξιά γίνεται φάρμακο και όχι φαρμάκι.
Καλώς να ορίσουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου