ΖΙΖΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Αγάπη!

Τι είναι η Αγάπη;

Είναι το συναίσθημα  που όταν επικρατεί, ζεις σε απόλυτη ευδαιμονία.

Το ευγενέστερο των συναισθημάτων.

Το συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης.

Στη φιλοσοφία είναι η αρετή που  εκπροσωπεί την ανθρώπινη ευγένεια, την αφοσίωση, την συμπόνια, την στοργή.

Στο μυαλό μου υπάρχει σαν ένας κήπος.

Ο κήπος της Αγάπης.

Όπου τα φυτά εκπροσωπούν και κάποιο συναίσθημα.

Υπάρχουν τα ωφέλιμα φυτά – συναισθήματα, που με ιδιαίτερη φροντίδα αποδίδουν καρπούς και άνθη. Ομορφαίνουν την ψυχή, συντηρούν την ζωή, και οδηγούν τη νόηση σε ανώτερα στάδια. Ανάμεσά τους όμως, υπάρχουν και τα συναισθήματα – ζιζάνια, που αν αφεθούν, θα πνίξουν κάθε καλό και ευγενές συναίσθημα και θα γίνει ο κήπος της αγάπης, αλλά και η ζωή μας ρουμάνι αδιαπέραστο και αφιλόξενο.

Στο κάθε ένα από αυτά τα συναισθήματα, αντιστοιχεί ένα ζιζάνιο που υπάρχει σε κάθε κήπο και λειτουργεί με τους κανόνες της φύσης. Μένει στον καθέναν από εμάς να παρατηρήσει και να διαμορφώσει τη δική του αντιστοίχιση, σύμφωνα με τα δικά του υποκειμενικά κριτήρια.

Η δική μου διαβάθμιση είναι η  παρακάτω:

·         ο εγωισμός - αγριάδα,

·         ο θυμός - τριβόλι,

·         η κακία – γερμανός,

·         η οργή - ήρα,  

·         ο φόβος - λύκος,

·         ο φθόνος - μουχρίτσα,

·         το μίσος - δατούρα,

·         το άγχος - βάτος,

·         η ζήλεια - κολλιτσίδα,

·         η κακεντρέχεια - τσουκνίδα, 

·         η λύπη - αγριομάρουλο,

·         η μοναξιά - αγριοκρέμυδο, 

·         η ντροπή - καλέντουλα,

·         η ενοχή – κισσός,

·          η απομόνωση - μολόχα,

·        η απογοήτευση – βλίτο,

·         η ανασφάλεια - περικοκλάδα,

·          ο πανικός - κόνυζα,

·         

       

Έχω την αίσθηση, πως ενώ η φύση λειτουργεί με αντικειμενικά κριτήρια, εμείς, ως έλλογα όντα που ο καθένας μας έχει τη δική του διαδρομή στη ζωή, έχει τη δυνατότητα να αποδώσει σε κάθε συναίσθημα και διαφορετική υπόσταση. Γι’ αυτό και υποκειμενική.

Άρα, ο καθένας μπορεί να αποδεχθεί τη δική μου σύνδεση ή να διαμορφώσει τη δική του, σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια.

Θα προσπαθήσω να στηρίξω την άποψή μου, περιγράφοντας τα αντικειμενικά δεδομένα των ζιζανίων - φυτών και τα υποκειμενικά των ζιζανίων - συναισθημάτων.

Έχοντας μια επιθυμία.

Το καλό που νιώθω πως κουβαλώ μέσα από την ενασχόλησή μου  με αυτήν την ιστορία, να φτάσει στους αναγνώστες που θα έχουν το κουράγιο να το διαβάσουν.

ΑΓΡΙΑΔΑ – ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Εγωισμός είναι η τάση να ευνοεί κανείς το προσωπικό του συμφέρον σε βάρος των υπολοίπων. 

Να επιθυμεί να κυριαρχεί η γνώμη του έναντι οποιασδήποτε άλλης. Πολλαπλασιάζεται με τον ίδιο τρόπο, αυτόν  της αγριάδας. Τα ριζώματά του, αναπτύσσονται βαθιά μέσα στο εγώ και το υπέργειο τμήμα του, όσο δεν επεμβαίνει κανείς να το περιορίσει, εξαπλώνεται με απίστευτη ταχύτητα, δημιουργώντας νέα ριζώματα, καταλαμβάνει ζωτικό χώρο άλλων συναισθημάτων. 

Συμβιωτικά μαζί του αναπτύσσεται ο Θυμός - Τριβόλι, το Μίσος – Δατούρα, ο Φόβος – Λύκος, ο Φθόνος –Μουχρίτσα και η Ανασφάλεια - Περικοκλάδα.  

Ο Εγωισμός, όπως και η αγριάδα δεν καταστρέφεται ποτέ. Ακόμη και αν τον κάψεις και καταστρέψεις το υπέργειο τμήμα του, με το πρώτο δάκρυ που δεν βγαίνει προς τα έξω, να κυλήσει στο μάγουλο αλλά κρατιέται και σταλάζει στην ψυχή, ξαναφυτρώνει και διεκδικεί να διαφεντέψει την ύπαρξή σου. 

Μπορείς να το διατηρήσεις με συχνά κουρέματα και τακτικά ποτίσματα σαν γκαζόν. Μπορείς να παίζεις γκολφ και να χορτάσεις πράσινο, θα στερήσεις όμως από την ζωή σου την πολυχρωμία, την πολλαπλή χρησιμότητα και την ομορφιά ενός κήπου, σαν αυτόν της Αγάπης.

Τρέφει και τρέφεται από το εγώ. Στερεί από όλα τα’ άλλα συναισθήματα ζωτικό χώρο και λειτουργεί αρνητικά σε οποιαδήποτε σχέση. Πολύ περισσότερο στη συμβίωση δύο ή περισσότερων ανθρώπων. Να τον περιορίσεις μόνο μπορείς.

Καταπολεμάται με την εκρίζωση και την  αγάπη προς τους άλλους, την κατανόηση της διαφορετικότητας, την πραότητα, τη  γνώση, το διαλογισμό και την ενσυναίσθηση. Όσο εξασθενεί ο εγωισμός, τόσο μεγαλώνει η ηρεμία, η αίσθηση ελευθερίας από τα δεσμά του, η ευτυχία να ζεις δίχως τα αρνητικά αποτελέσματα της παρουσίας του.  

Τότε μόνο μπορεί να περιορισθεί και να μετατραπεί σε βοτάνι. Βράζοντας αυτές τις ρίζες, πίνεις το νερό και καταπολεμάς τα προβλήματα του προστάτη, τις πέτρες στα νεφρά, την κυστίτιδα.

Την αγριάδα χρησιμοποιούν οι γάτες και τα σκυλιά σαν φυσικό καθαριστικό για να κατευνάσουν τις πεπτικές τους διαταραχές.

Τον εγωισμό μας, χρησιμοποιούν όσοι γνωρίζουν να χειρίζονται τους ανθρώπους και να μας κατευθύνουν σύμφωνα με το συμφέρον τους.

Έχοντας επίγνωση πως ο εγωισμός  είναι βασικό μας συναίσθημα,  μπορούμε να τον κρατήσουμε σε τέτοια κατάσταση που να μην επηρεάζει την ζωή μας, να τον ξεριζώνουμε, για να μη καταστρέφει τον κήπο της Αγάπης.

Είμαι σίγουρος πως όσοι από εμάς το καταφέρουμε, θα έχουμε τη χαρά να ζήσουμε με πληρότητα και ευδαιμονία, επικεντρώνοντας την προσοχή μας στα ουσιαστικά του πνεύματος και όχι στην επίπλαστη ευδαιμονία της κατανάλωσης.

Ο εγωισμός τρέφεται από την επιθυμία για υλικά αγαθά, ενώ καταστέλλεται από την πνευματική καλλιέργεια. 

Όσο περισσότερα θέλει κανείς, τόσο περισσότερα μέσα θα χρησιμοποιήσει για να τα αποκτήσει. Τόσο περισσότερο θρέφει τον εγωισμό του. Οι απόλυτοι εγωιστές, είναι δυστυχείς άνθρωποι. Μπορεί να έχουν τον κόσμο της ύλης στα χέρια τους και να τον εξουσιάζουν, όμως δεν θα αποκτήσουν ποτέ την ψυχική γαλήνη και την ευτυχία που μόνο η αγάπη μπορεί να προσφέρει, γιατί το ζιζάνιο – εγωισμός, έχει πνίξει κάθε άλλο συναίσθημα που υπάρχει μέσα του και γύρω του.

Μόνο τα σύμφυτα μπορούν να επιβιώσουν σε τέτοιες συνθήκες.  Ο φόβος, ο θυμός, το μίσος, η κακία και ο φθόνος γιατί, ενώ τα έχουν όλα όσα μπορούν να αγοράσουν με το χρήμα, δεν μπορούν να έχουν, όσα κάποιοι άλλοι τα κατέχουν μόνο με την αγάπη.