Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ




Αναζητώντας την ψυχή μου, κοίταξα μέσα μου βαθιά.
Ξεκίνησα από τον νου, μήπως είναι οι σκέψεις μου.
Κατέβηκα στα πνευμόνια μου, μήπως την βρω μες την πνοή μου.
Ψηλάφισα την καρδία μου, μήπως ρέει μες το αίμα μου.
Κατέβηκα στα σπλάχνα μου, άσχημο μέρος για ψυχές.
Προχώρησα στο εργαστήρι του έρωτα, μα ούτε εκεί την βρήκα.

Ψυχή μου!

Μάλλον θα κρύβεσαι στις καρδιές όσων αγαπώ.
Στα κορμιά που έγιναν ένα με το δικό μου.
Στα βλέμματα των παιδιών των δρόμων.
Στους άλλους που έχουν το ίδιο πάθος για ζωή.

Ή… για στάσου!

Σε είδα να πιάνεσαι στην άκρη του ουράνιου τόξου.
Να σκαρφαλώνεις στον ουρανό.
Να ξανακατεβαίνεις στην γη.
Εκεί, στην μέση της λίμνης με τους κύκνους.

Και κάθε που βρέχει, ξανάρχεσαι.
Με τις σταγόνες της βροχής.
Και κουρνιάζεις κάπου μέσα μου.
Ώσπου να ξαναδείς το ουράνιο τόξο σου.

Πες μου όμως.
Σαν πεθάνω.
Που θα πας;

Στην Mareld, ως αποτέλεσμα ψυχικής "διαπαιδαγώγισης".
Με την αγάπη μου...

22 σχόλια:

mareld είπε...

Αγαπημένο μου Τζιβαέρι!
Με συγκίνησες πολύ...πάρα πολύ..
Σου αφήνω ένα Θαλασσινό φιλί..και πάω μια βόλτα..
που αλλού..στη Θάλασσα..

Γεωργία είπε...

Πολύ όμορφο.
Αφού μπορεί και σκαρφαλώνει στο ουράνιο τόξο τώρα,
έτσι ανάλαφρη και άφοβη θα
συνεχίσει όταν ελευθερωθεί...

Πολύ όμορφο.
καλό απόγευμα.

Thalassenia είπε...

Μάλλον θα κρυφτεί στις καρδιές ...
Στα κορμιά ...
Στα βλέμματα ...
Στους άλλους που σε αγάπησαν.

kostaslogh είπε...

πέρασε κι απ την καρδιά μου
βρήκε τη δική μου-κοιτάχτηκαν
ακόμα κοιτάζονται!

aKanonisti είπε...

Και ενώ κοιταζόταν με την καρδιά του Κώστα... πέρασα εγώ και την σκούντηξα και έπεσε σένα ποτάμι.....

:-)))

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Τετράφυλλο δάκρυ, σπάνιο, δυσδιάκριτο, μοναδικό. Σε καλεί σε ταξίδι. Ίσως (και) γι' αυτό αξίζει.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

BAΓΓΕΛΗ ΜΟΥ ΘΥΜΑΣΑΙ;

ΜΟΥ ΛΕΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ...ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ...ΕΧΕΙ ΤΡΙΑ(ΤΟΤΕ ΑΚΟΜΑ) BLOGS...ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ...ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ;
ΑΛΛΑ...ΜΟΥ ΛΕΣ...ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ,ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΨΥΧΗ...

ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ...
ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ.

ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΛΙΓΟΣ ΚΑΙΡΟΣ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ Η ΨΥΧΟΥΛΑ
ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ,
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ,
ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ
Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΩΣ ΧΤΕΣ...
Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ
ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΥ ΒΥΘΟΥ.
ΔΑΚΡΥ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ...

ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΛΕ ΜΟΥ,
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΔΩΡΑ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...
ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ
ΜΑΖΙ ΤΗΣ.

ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΥΜΗΘΩ;
ΠΟΣΟ ΜΕ ΣΤΗΡΙΞΕ ΩΣ ΤΩΡΑ;
ΠΟΣΑ ΣΥΖΗΤΗΣΑΜΕ;
ΠΟΣΑ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕ;
ΠΟΣΟ ΓΕΛΑΣΑΜΕ;
ΠΟΣΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΜΕ;
ΠΟΣΑ ΕΠΙΘΥΜΗΣΑΜΕ;
ΠΟΣΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΜΕ;

ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
ΧΑΡΗΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΧΑΡΙΣΕΣ.
ΑΞΙΖΕΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ.
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ...
ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΗ Η ΧΑΡΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΔΙΠΛΗ Η ΓΙΟΡΤΗ...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΑΜΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΣΕ ΔΡΟΜΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΞΕΝΙΟ...
ΔΡΟΜΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ...

(ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΒΟΥΝΙΣΙΟΣ...
ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΠΟΝΔΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΑΝΙΤΑΡΑ ΜΟΥ...)

ΧΑΜΟΓΕΛΑ...
ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΙΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΑ...
ΓΛΥΚΑ ΜΟΝΟ...
ΓΛΥΚΑ..ΑΠ'ΤΗΝ ΓΛΥΚΙΑ ΨΥΧΗ ΣΟΥ.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Artanis είπε...

ΠΟλύ τρυφερή ανάρτηση...
Καλημέρα και καλή βδομάδα σε όλους...

katerina είπε...

Πολυ ομορφο ποιημα!
πολυ πολυ γλυκια Mareld kai ta Blogς της!
Καλημερα ,καλη βδομαδα!

demeter είπε...

Καλώς σε βρίσκω!!!
Μα... αυτή η νεραϊδούλα (που τυχαίνει να είναι δασκάλα μου..) βρίσκεται παντού;;; Εντελώς τυχαία μπήκα σ'αυτό το blog λες και ένα..ουράνιο τόξο οδήγησε τα δακτυλά μου!
Διπλή χαρά:
i) επιτέλους αναγνωρίζεται η προσφορά της
ii) που έχω την τύχη να την γνωρίζωωωωωωω

Η αλήθεια είναι ότι στα μαθήματα σε πάει σε κόσμους μαγικούς που μόνο η ψυχή γνωρίζει.. με αποτέλεσμα να τη βρεις ;) Απολαμβάνεις το κάθε λεπτό με παρέα τη γλυκιά φωνή & τις μουσικές της...

Καλά ταξίδια!!!!

LIA είπε...

Πολύ τρυφερή η αφιέρωση στην αγαπημένη Mareld!

Από τo δάσος της εκεί ψηλά, στέλνει το μακρινό της το αστέρι, να μας κρατά ζεστά το χέρι. Μπορεί να αφουκράζεται τους ανέμους, να συγχρονίζει τους χτύπους της καρδιάς της με το ρυθμό της θάλασσας και μπορεί να ανακαλύψει κάτι κρύπτες της καρδιάς μας, που δεν έχει ανακαλύψει κανείς ,να τις αγκαλιάσει και να τις χρωματίσει με τα μαγικά χρώματα που έχει κρυμμένα στην ψυχής της. Με πολλή χαρά, μας ανοίγει μια πόρτα στο φως, μας χαρίζει ένα ρόδινο ήλιο κι ένα κομμάτι από το δικό της ουρανό, που είναι γεμάτος υπέροχες αποχρώσεις. Το ουράνιο τόξο της, μας αγκαλιάζει ζεστά.
Είναι γλυκιά μαγισσούλα, βρίσκεται στις καρδιές μας και την αγαπάμε πολύ.

Άστρια είπε...

Ω!
Μια ξεχωριστή ανάρτηση για έναν πολύ ξεχωριστό άνθρωπο, για μια ξεχωριστή αγαπημένη φίλη!

Μια ψυχή πάντα ψάχνει το φως και αλήθεια, αν ψάξει κανείς, σίγουρα θα τη βρει στο φως των χρωμάτων μεσ' την καρδιά του ουράνιου τόξου, στο φως που αντανακλαται στα ήρεμα νερά μιας λίμνης με κύκνους, στο φως μέσα στον κόσμο που κλείνεται μέσα σε σταγόνες βροχής... Και όλες αυτές οι εικόνες να είναι κομμάτι του αέναου κύκλου της ζωής!

Εκεί βρίσκεται και η mareld μας!

nikiplos είπε...

εκεί, στην άκρη του ουράνιου τόξου, σαν διάτοντας αστέρας στον έναστρο ουρανό, μοναχικός ταξιδευτής η ψυχή μας... γυρεύει πάντοτε τη λίμνη με τους κύκνους, αναζητώντας την Οντίτ... Όταν την συναντά είναι η Οντέτ, και όταν πλέον τη συγχωρήσει αυτή έχει χαθεί για πάντα στον πάτο της λίμνης της δικής της ψυχής...
Οι ψυχές ξέρεις δεν πεθαίνουν... βρίσκουν πάντα απάγγειο στο φως, στα αστέρια, στις μαρμαρυγές των κυμάτων...

πολύ όμορφοι οι στίχοι!

mareld είπε...

Στη Κατερίνα, με πολλά λουλούδια και μια αγκαλιά εύχομαι Χρόνια Πολλά και Χαρούμενα!

roadartist είπε...

Μα που είσαι?????????

Εύχομαι όλα καλά..

Σε σκέφτομαι αλλά σε παίρνω τηλ, μην σε ενοχλήσω..

Τα φιλιά μου :)

katerina είπε...

Ευχαριστώ πάρα πολύ!
Καλες γιορτές με υγεία και χαρά!
Κατερίνα Μαλάμη

papalagi είπε...

Πολύ μ' άρεσε το blog σου!
Ήθελα να πω κι εγώ κάτι για την ψυχή, αλλά δεν θέλω να χαλάσω την τρυφερότητα της παρέας, αφήνω μόνο ένα ίχνος.
Νομίζω ότι δημιουργηθήκαμε από τους γονείς μας. Ψυχή λοιπόν εγώ λέω ότι είναι ο συγκερασμός δύο ιδεών. Η κεντρική ιδέα της γυναίκας (μάνας) και του άντρα (πατέρα) μας. Ποιο συγκεκριμένα η βαθειά έννοια και η απάντηση τους - στο ερώτημα γιατί ζω; - με όραμα που θέλουν να πραγματωθεί! σαν ιδανικό στο παιδί τους, που θα συλληφθεί την ώρα που αυτοί κάνουν έρωτα και θέλουν υποσυνείδητα αυτό, γι’ αυτά τα ιδανικά να υπάρξει και να πεθάνει.

Χρόνια όμορφα και δημιουργικά σε όλους σας!
Αντώνης Χ.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
marianaonice είπε...

H επικοινωνία με τη γλυκιά Μάρελντ μοιάζει σαν σεργιάνι σε δροσερό σοκάκι με ευωδιές γιασεμιού και χρώματα περικοκλάδας από αγιόκλημα...

Ανώνυμος είπε...

Αχ αχ αν ποσο δικαιο εχω οσο και εσυ "επικουρε" προσπαθεις να κρυφτης,οι φιλοι σου δεν σε αφηνουν
Μεσα στο ουρνιο τοξο η σελιδα σου. Απο εδω το εχεις απο κει το φερνεις η αδυναμια του μπλοκς στο ουρανιο τοξο δεν κρυβεται.
Αν τολμας δημοσιευσε το σχολιο,η μηπως δεν τολμας!!!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ανώνυμε - η, θα πρέπει να είσαι πολύ άρωστος-η για να βλέπεις μαυρίλα στο ουράνιο τόξο.
Προσπάθησε να βγάλεις τις παρωπίδες από τη ζωή σου, για να καταλάβεις τί σημαίνει ζωή.
Περαστικά!