Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2019

Σκέψεις, δράσεις και αποτελέσματα από το εγχείρημα 'Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής"


Πέρασε καιρός από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την αποκατάσταση του Σπιτιού της Αλυκής Αγγελοχωρίου.
Ένα τόπο εγκατάλειψης και εναπόθεσης σκουπιδιών, θέλησα να τον καθαρίσω και να γίνει χώρος επισκέψιμος και λειτουργικός για δράσεις πολιτισμού.



Προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου, ποια σκέψη με οδήγησε σε αυτή την απόφαση και δεν βρίσκω.
Ήταν και συνεχίζει να είναι ένα εγχείρημα που προϋποθέτει, χρόνο, κόπο και χρήμα. Και αν βρήκα το χρόνο, δεν δίστασα μπροστά στον κόπο, δίχως το χρήμα δεν μπορεί να προχωρήσει στο επόμενο βήμα.
Με την άδεια του υπεύθυνου της Αλυκής, Πασχάλη Χατζηγεωργίου και την αμέριστη βοήθειά του, την άδεια του Δημάρχου Γιάννη Μαυρομάτη, ξεκίνησα μόνος και με ατομικά μέσα την προσπάθεια και σε λιγότερο από ένα μήνα, πήρε την μορφή που έχει σήμερα. Έτσι μπορέσαμε και κάναμε την πρώτη μας εκδήλωση.

Πέρυσι, στις 23 Αυγούστου, φιλοξένησε την βραδιά αφήγησης " Παραμύθια για το αλάτι" με την Ανθή Θάνου και τον Αλέξανδρο Μακρή.


Αυτή είναι η σημερινή του εικόνα.


Έγινε και το γεφυράκι για να είναι εύκολη η πρόσβαση στο χώρο.


Φέτος ξεκινήσαμε με τις Ευρωπαϊκές Ημέρες Θάλασσας υπό την αιγίδα του ΔΗΠΠΑΚΥΘ και την εποπτεία της Ανδρονίκης Ράπτη, στις 25 Μαίου. Πάνω από 200 ζωγραφιές παιδιών έξη σχολείων του δήμου μας συμμετείχαν στην έκθεση ζωγραφικής με θέμα τη θάλασσα. Συμμετοχή είχε και η ομάδα φωτογραφίας του Μορφωτικού μας συλλόγου με την Λουλουδιά Γρέδη δασκάλα και ψυχή της ομάδας των παιδιών.




Στις 20 Ιουλίου, ένα πιάνο ήρθε στο Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής και μάγεψε όσους τόλμησαν να έρθουν, ο Πέτρος Σατραζάνης. Συμμετείχε στα κρουστά ο Γιώργος Γεωργιάδης.
Ειδική μνεία στην επιχείρηση μεταφοράς του πιάνου στους Δάνη Παπαχρήστου, Χρήστο Πάνου, Γιώργο Γεωργιάδη και Κώστα Γιαννακίδη για τους ιμάντες μεταφοράς.
Ένας να έλειπε δεν θα γινόταν.


Στις 25 Ιουλίου μια κιθάρα και ένα ακορντεόν ήταν αρκετά για να γεμίσει με νότες, μουσικές και τραγούδια από τους Γιώργο Γελαράκη και Σοφία Βουλγαρίδου.


Στις 21 Αυγούστου μεγάλωσε η παρέα κατά πολύ. Μια καταπληκτική ομάδα εκπαιδευτικών με το όνομα "Τα Πάντα Ρει" μας ταξίδεψε για τρεις ώρες σε όλο το σύμπαν των άστρων και σε αυτό του Ελληνικού τραγουδιού.


Στις 5 Σεπτεμβρίου μας ήρθαν οι "Γυρολόγοι" με ρεμπέτικα και λαϊκά , μαζί τους και το επίτιμο μέλος, ο Χάρης με το ακορντεόν. Και μεγάλωσε η παρέα, αφού ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν η Στέλλα Γιαλτζή και η Σοφία Γεωργαντζή. Το γλέντι κράτησε ως τις τρεις τα ξημερώματα. Αλησμόνητο!



και στις 6 του μηνός περιηγηθήκαμε στο γαλαξιακό μας ορίζοντα με τα τηλεσκόπια του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας Θεσσαλονίκης.

φωτό sotirios lando

Στις 11 Σεπτεμβρίου ημέρα Τετάρτη, οι Los Rebellos, δλδ ο Χρήστος Μίχος κιθάρα φωνή και ο Σάκης Μυρίσας μπουζούκι φωνή, έκλεισαν αυτή την σειρά εκδηλώσεων με τον καλύτερο τρόπο. Όμορφο ντουέτο, με αγάπη και σεβασμό στο ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι.

φωτό sotirios lando

Κάθε φορά, σε κάθε εκδήλωση, αυτό που έβλεπα στα μάτια του κόσμου και των μουσικών, ήταν αρκετό για να καλύψει κάθε ερώτημα που είχα όλο το διάστημα που προετοίμαζα το χώρο για τις εκδηλώσεις. Κάθε σταγόνα ιδρώτα αποζημιώθηκε με ένα χαμόγελο.
Και δεν υπάρχει τίποτε πολυτιμότερο από το να βιώνεις την ευτυχία στα μάτια των ανθρώπων.
Ένας χώρος που ήταν σκουπιδότοπος και απομονωμένος από την καθημερινότητα των επισκεπτών της παραλίας, λόγω της εγκατάλειψης, με λίγα χρήματα που διέθεσε ο Μορφωτικός Πολιτιστικός σύλλογος Αγγελοχωρίου - δεν ξεπέρασαν τα 500 ευρώ, για αγορά κυρίως εργαλείων και υλικών - πολλές ώρες αφοσιωμένης προσπάθειας και αυτοσχεδιασμού, έφεραν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα και μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν αυτές οι δράσεις πολιτισμού.
Στόχος και μέλημα να βρεθεί τρόπος χρηματοδότησης και να επισκευαστεί η στέγη του σπιτιού και να κλείσει με πόρτες και παράθυρα για να γίνει εντευκτήριο και να φιλοξενεί εκδηλώσεις και εκθέσεις όλο το χρόνο.
Θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε τις συνθήκες που κάνουν ξεχωριστό αυτόν το χώρο ατόφιες.
Δεν θα συνδεθεί με ρεύμα ηλεκτρικό, για να βιώνουμε κάθε φορά την αθωότητα στην επαφή μας με το φυσικό περιβάλλον.
Μακάρι να βρεθεί τρόπος.

2 σχόλια:

Άιναφετς είπε...

Ευάγγελε μου,
Η ζωή μου έμαθε πως τον τρόπο δεν τον βρίσκει η πολιτεία, αλλά η αγάπη των ανθρώπων!
Όλα θα πάνε κατ' ευχήν γιατί το αξίζετε!
ΑΦιλιά πάντα καρδιάς!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου για τον καλό σου λόγο και την αγάπη σου. Πολύτιμη η παρουσία σου όλα αυτά τα χρόνια.