ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙ

Στην προσπάθειά μου να καταλάβω την τραγωδία στο Φαρμακονήσι, έκανα μια έρευνα στο διαδίκτυο. Φωτογραφίες και σκέψεις καταγράφονται σε αυτή την ανάρτηση. Κάθε αναγνώστης  αυτής θα ήθελα να συνδράμει σε αυτή την προσπάθεια, καταθέτοντας την άποψή του.

Είναι το μόνο εύκολο, να ρίξω το ανάθεμα σε κάποιους, δεχόμενος την μια ή την άλλη πλευρά.

Να καταλάβω προσπαθώ.

Να καταλάβω.

 Τίποτε άλλο.

Ο χάρτης, για να έχω εικόνα του τόπου, όχι μόνο αυτής της τραγωδίας, αλλά και όσων έγιναν στο παρελθόν και όσων γίνουν στο μέλλον. Γιατί όσο θα υπάρχουν εστίες πολέμου στην γη, θα υπάρχουν άνθρωποι που θα αναζητούν την σωτηρία σε άλλους τόπους.

Εικόνα από σκάφος με μετανάστες, για να έχω την πραγματικότητα της επικινδυνότητας αυτής της απέλπιδης προσπάθειας να φύγουν από τον τόπο τους αναζητώντας την σωτηρία. Πληρώνουν αδρά σε επιτήδειους γι' αυτή την "σωτηρία". Είναι η βαριά βιομηχανία του 21 ου αιώνα. 

Είναι και αυτός ένας τρόπος να σώσεις τον μετανάστη. Να φύγει, να πάει που άραγε από το Φαρμακονήσι, για να  τύχει αυτής της μεταχείρισης..

Τραγική μορφή πατέρα και συζύγου. Έχασε όλη την οικογένεια. Τρία παιδιά και γυναίκα.. Απερίγραπτος πόνος. Αποτυπώνεται στο πρόσωπο και συγκινεί κάθε άνθρωπο.

Διασωθέντες της τραγωδίας. Με διαβατήριο τους 12 νεκρούς συνανθρώπους και συνταξιδευτές μετανάστες, έφθασαν στην ζωή μας μέσα από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο  και μας πλημμύρισαν συγκίνηση, απορίες, ενοχές και προσπαθούμε να κατανοήσουμε τι έγινε και είχαμε αυτό το τραγικό αποτέλεσμα στην προσπάθεια διάσωσης κατά την κυβέρνηση, αποτυχημένη επαναπροώθηση κατά άλλους. 

Και ένα τεράστιο ερωτηματικό που δημιουργείται εντός μου.

Αν δεχτώ τις κατηγορίες κατά των λιμενικών, τι θα εμπόδιζε κάποιους που πετάν γυναίκα και παιδί στην θάλασσα να πετάξουν και τους υπόλοιπους;

Πως να δεχθώ με καθαρή λογική, οι λιμενικοί, άνθρωποι  που καθημερινά έρχονται σε επαφή με παρόμοιες καταστάσεις, έχουν σώσει χιλιάδες άλλους, να συμπεριφέρονται  με τόση αγριότητα σε αυτούς τους ανθρώπους; 

(η φωτογραφία είναι από την 7η Σεπτεμβρίου 2012. Τραγωδία με 61 νεκρούς  μετανάστες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά.)

Για όσους θέλουν περισσότερες πληροφορίες ας ανατρέξουν και ΕΔΩ, να διαβάσουν τις καταθέσεις των επιζώντων. 

Προσωπικά, έχω πολλά ερωτηματικά για τον τρόπο που καταγράφηκαν οι μαρτυρίες τους.

Ίσως στην προσπάθειά τους να καλύψουν λάθη και παραλείψεις και να αποσύρουν ευθύνες από πάνω τους, να μαγειρεύτηκαν. 

Από εκεί όμως, μέχρι την κατηγορίες "πέταξαν την μάνα από την μια μεριά και το παιδί από την άλλη", υπάρχει χαώδης απόσταση.

Ως συνήθως στην χώρα μας καταφέρνουμε να χαθούμε μέσα στην υπερβολή.

Ελπίζω μόνο στην θεία τύχη, να μη ξανασυμβεί παρόμοια τραγωδία σε άλλον άνθρωπο.