Οι άνθρωποι που δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς, βρήκαν τον τρόπο να κάνουν την δουλειά τους.
Θυσίασαν κάποια παιδιά στον βωμό της πολιτικής τους επιβίωσης.
Τον πόνο των οικογενειών τους το περιφέρουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία στον αέρα κάθε σπιτιού "νομιμόφρονα" πολίτη και τον καθίζουν έντρομο στο καναπέ της μίζερης ζωής του.
Ανήμπορος να κατανοήσει το γιατί αυτό τώρα και το που θα μας οδηγήσει μετά,ακούει τις αναλύσεις των γνωστών τηλεσχολιαστών και νοιώθει τον φόβο να γιγαντώνει και να τυλίγει κάθε προσπάθεια αντίδρασης.
Κατανοώ την πραγματικότητα, αγνοώ τον φόβο, αλλά βρίσκομαι στον ίδιο παρανομαστή με όλους.
Δεν γνωρίζω το τρόπο που θα πρέπει να αντιδράσω σε όλο αυτό το κακό που συμβαίνει στην ζωή μας.
Αισθάνομαι ανήμπορος και αδύναμος.
Το μόνο μέσο που βρίσκω πρόσφορο, είναι να καταθέσω τούτη εδώ την αγωνία μου στο μειντάνι του διαδικτύου και να αναζητήσω τον διάλογο με όποιον έχει την ίδια αγωνία να μοιραστεί τις σκέψεις του και να αναζητήσουμε μια διέξοδο.
Έστω και σε θεωρητικό επίπεδο.
Είναι μια αρχή να περιορίσουμε το χάος, που μας επιβάλει ο φόβος, που σπέρνουν οι σφαίρες και τα λόγια αυτών, που διαχειρίζονται τους ανθρώπους σαν νούμερα και αριθμούς.
1 σχόλιο:
Δεν είσαι ο μόνος που δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις....
κι οι αντιδράσεις σου θα έχουν απήχηση ή θα πέσουν στο κενό ;
Τίποτα δεν κινείται πια… μόνο το κακό …. Αυτό μάλιστα…
Θεριεύει κι αγριεύει και τον κόσμο μας κυριεύει…
Καλό Σαββατόβραδο Ευάγγελε !
Δημοσίευση σχολίου