Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ (ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΙΑΡΟΣ)



Το συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς «Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ» είναι αφιερωμένο στον ποιητή και στιχουργό ΑΛΚΗ ΑΛΚΑΙΟ (πραγματικό όνομα ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΙΑΡΟΣ). Παρουσιάζει μέρος από την πορεία του στο χώρο της δισκογραφίας που αφορά στη συνεργασία του με τον συνθέτη ΘΑΝΟ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟ και ειδικότερα στον δίσκο «Εμπάργκο» (1982). Ο ποιητής ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ μιλάει για τη γνωριμία του με τον συνθέτη στα τέλη της δεκαετίας του ’70 που σηματοδότησε το ξεκίνημα μιας μακράς και γόνιμης μεταξύ τους συνεργασίας. Οι δυο δημιουργοί συνομιλούν και αναφέρονται στο κλίμα και στις συνθήκες της εποχής μέσα από την οποία προέκυψε το 1982 η δισκογραφική δουλειά «Εμπάργκο», έργο σταθμό στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού, βασισμένο σε ποιήματα του Α. ΑΛΚΑΙΟΥ. Ο ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ σχολιάζει μεταξύ άλλων τη σχέση ποίησης-τραγουδιού και την αποδοχή του εν λόγω δίσκου από το κοινό στο πέρασμα των χρόνων. Στη διάρκεια της εκπομπής ερμηνεύουν τραγούδια από τον δίσκο «Εμπάργκο» οι ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ και ΒΛΑΣΗΣ ΜΠΟΝΑΤΣΟΣ, όπως τα: «Κακοήθες Μελάνωμα» «Ερωτικό (Με μια πιρόγα)», «Πρωινή ή Βραδινή Σερενάτα», και «Σκάντζα».


Οι στίχοι των τραγουδιών του Άλκη Αλκαίου, με έχουν σημαδέψει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Κουβαλώ βαθιά μέσα μου το ερωτικό (που έχει μείνει στην ιστορία σαν " πιρόγα ") με την φωνή του Μανώλη Μητσιά, 

Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις, τις ώρες που αγριεύει η βροχή, στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις 
Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου, σου `φερα απ΄ τους Δελφούς γλυκό νερό, στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου και πριν προλάβω τρις να σ΄ αρνηθώ, σκούριασε το κλειδί του παραδείσου 
Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη και την τρελή σου κυνηγάει σκιά, πώς να ημερέψει ο νους μ΄ ένα σεντόνι, πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά, αγάπη που σε λέγαμ΄ Αντιγόνη
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει και σε ποιο γαλαξία να σε βρω, εδώ είναι Αττική, φαιό νταμάρι κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι -

Την Ρόζα, με τον Δημήτρη Μητροπάνο,


Το πρωινό τσιγάρο  στην πρώτη του εκτέλεση.



Το βίντεο που  έχω παραπομπή από το αρχείο της ΕΡΤ , είναι πολύτιμο, γιατί μας συνδέει με τον ποιητή και την εικόνα του, που δεν μας είναι και τόσο οικεία. Κι εγώ τουλάχιστον, θέλω να συνδέω το έργο με την φυσική εικόνα του δημιουργού. 
Άλλος ένας μεγάλος έφυγε για το ταξίδι, που κάποια  στιγμή όλοι μας θα κάνουμε.
Πολύτιμο το έργο του, φτωχότερη η ζωή μας.
Έφυγε ήσυχα και απλά, όσο ήσυχα και σεμνά έζησε.
Του οφείλω ευγνωμοσύνη για όλα.

6 σχόλια:

Άιναφετς είπε...

Νάμαι πάλι εδώ.. μετά από πολύ καιρό, αλλά έρχομαι από τον nikiplos "φορτωμένη"...και ξαφνικά θυμάμαι πως οι επισκέψεις μου στο ιστολόγιο σου κάθε φορά συνδέονται με πόνο...
Εντύπωση μου έκανε το πόσο λίγο στάθηκαν τα ΜΜΕ στον θάνατο του Αλκαίου και χαίρομαι για το λιτό αλλά πολύ τρυφερό σου αφιέρωμα...

Ευχαριστώ και καλή μας συνέχεια!

Levina είπε...

Όπως το λέει κι η Άιναφετς πιο πάνω, εντύπωση μου έκανε η ελάχιστη αναφορά στον Αλκαίο... ίσως αν ήταν Βίσσυ και σαβουρτίζονταν από την πίστα να του έδιναν μεγαλύτερη προσοχή.
Κρίμα σε όλους μας .

Καλημέρα Επίκουρε
να είσαι καλά!

nikiplos είπε...

Τον ποιητή Βαγγέλη Λιάρο, τον γνώρισα μέσα από το δίσκο Εμπάργκο...
Μετά ήρθε χείμαρος στα λόγια του και τα τραγούδια που έφερνε ο άνεμος της ούριας δισκογραφίας εν μέσω θορύβων και οχλήσεων των διαφόρων σκουπιδιών που κυκλοφορούσαν τότε...

Μου είχε κάνει εντύπωση το τραγούδι "κακοήθες μελάνωμα" που ήταν αφιερωμένο στον Νίκο Πουλαντζά. Δεν έδενε τόσο η αφιέρωση ούτε και οι στίχοι... Μετά από μια σύμπτωση αντιλήφθηκα ότι οι στίχοι του τραγουδιού περιέγραφαν μια κηδεία προσφιλούς προσώπου και ήταν αρκετά βιωματικοί για τον στιχουργό. Μου λύθηκε το παζλ, όταν συνάντησα μετά από χρόνια "μαθητές" του Άλκη Αλκαίου που μου ομολόγησαν ότι νέος είχε χάσει την κοπέλα του που είχε πεθάνει από την επάρατη νόσο...

κατά τα άλλα οι στίχοι του και η αισθητική τους είναι κάτι το μοναδικό σαν δημιούργημα σε ελληνικό τραγούδι, σαν στίχοι τραγουδιών δηλαδή... και εγώ πιστεύω πως πρόκειται για ποιητή, ανεξάρτητα σε ποιόν αναφέρεται...

Δεν με ένοιαξε τόσο η στάση των ΜΜΕ. Αυτή ακόμη η ήκιστη αναφορά τους σε αυτόν, δείχνει ακριβώς την ευτέλειά τους και το πόσο ασήμαντα είναι... και επεξηγεί για ποιόν ακριβώς λόγο δεν πρέπει να ενδιαφερόμαστε για αυτά... Εξαιρώ φυσικά το εξαίρετο ελληνικό ραδιόφωνο που υπάρχει αρκετό ποιότικό και έκανε τις αναφορές του στον ποιητή και το έργο του... Ίσως ακριβώς για αυτό, γιατί το ραδιόφωνο δεν είναι σε πρώτη προτεραιότητα στα ενδιαφέροντα των spin doctors και των διαμορφωτών άποψης και επικοινωνιακής πολιτικής-αυτούς που παλαιότερα λέγαμε προπαγανδιστές...


χαιρετισμούς φίλε
καλη εβδομάδα!

Άστρια είπε...

Μοναδικοί στίχοι!
Όμως για τις γνωστές επιτυχίες λίγοι ξέρουν τις περισσότερες φορές τον δημιουργό του στίχου τους. Ιδιαίτερα όταν ο ίδιος είναι τόσο σεμνός.
Καλό του ταξίδι..

Θα φαινόταν ίσως παράταιρο κάτω από αυτή την ανάρτηση να υπάρχουν ευχές χριστουγέννων. Όμως η αλήθεια είναι ότι δίπλα στα μηνύματα χαράς, τα Χριστούγεννα είναι συνυφασμένα με τις όμορφες μνήμες και των αγαπημένων μας που έχουμε χάσει, που μας γεμίζουν τρυφερότητα και ζεστασιά.

Εύχομαι Βαγγέλη σε σένα και σε όλα τα αγαπημένα σου πρόσωμα υγεία χαρά και αγάπη για τα Χριστούγεννα.
Δίπλα, μακάρι οι ευχές όλων μας για ένα καλύτερο αύριο να βγουν αληθινές.




Side21 είπε...

Το ίδιο βράδυ
του θανάτου του ...
ο γιός μου έκανε αφιέρωμα
στον ιντερνρτικό σταθμό του
με στίχους και τραγούδια του !!!
Από καρδιάς εύχομαι φίλε μου
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ κι ο
νέος χρόνος να φέρει
υγεία, ευτυχία, ειρήνη, ηρεμία,
αγάπη, δύναμη και δημιουργία
σ' όλους τους ανθρώπους ...

Άιναφετς είπε...

Δεν τα πολυκαταφέρνω με τα ιντερνετικά, αλλά ήθελα να αφήσω ευχές για το 2013 και όλο μου έβγαζε παλιές Πρωτοχρονιές (!) έτσι αποφάσισα να ξαναβρεθώ στο σπιτικό σου στο μαγικό παρόν και να ευχηθώ, το 2013 να φωτίσει τις καρδιές μας και να μας δώσει υγεία, δύναμη, σύνεση, χαρά και φυσικά Αγάπη!