Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2008

ΟΤΑΝ ΟΙ BLOGERS ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΦΙΛΟΙ


Ζωή που συναρπάζει και οδηγεί σε διαφορετικούς ορίζοντες .
Είναι αυτή που ανατέλλει και με προσκαλεί στους δρόμους, της αναζήτησης ανθρώπων που τους γνωρίζω , μα δεν τους ξέρω.
Τους γνώρισα μέσα από τα γραπτά τους, μέσα από τις αναρτήσεις τους , τις επιλογές τους να εκθέσουν το μέσα τους στα μάτια μας.
Όσοι με ακούμπησαν και μου διέγειραν αισθήσεις και συναισθήματα , έβαλα σκοπό να τους γνωρίσω από κοντά. Να νοιώσω με όλες μου τις αισθήσεις την ύπαρξή τους και την υπόστασή τους. Να ταυτοποιήσω την φαντασία με την πραγματικότητα .
Η πορεία ξεκίνησε από την Αναστασία με τις υπέροχες καλημέρες της.
Την Κωνσταντινιά με τις απίθανες κουβεντούλες.
Την Χρύσα Πολ και τον Γιάννη που μαζί με άλλους καλούς φίλους, συναντιόμαστε συχνά και ανταλλάσσουμε τις γνώσεις και τις γνώμες μας για Φιλοσοφικά ρεύματα που επηρεάζουν την ζωή μας. .
Πίσω από τον kostalog βρήκα τον εξαιρετικό φίλο πια Κώστα με την χαρακτηριστική ψυχραιμία του.
Κατέβηκα στην Αθήνα για ένα μανιτάρι και βρήκα την Μαρία έξω καρδιά με τον κύριο Λ.
Ήρθε στο γραφείο μου μια Ακανόνιστη Αρχιτεκτόνισσα να παραλάβει τον φάκελο του Μπαρή και γέμισε η ζωή μου με το γέλιο της- μιας ακόμη -Μαρίας.
Ήρθε ένα δαμασκηνάκι από το Βελιγράδι και γνώρισα ένα ξεχωριστό κορίτσι την Ελένη με την διεισδυτική ματιά στα γεγονότα.
Πίσω από μικρά όμορφα πράματα κρύβονταν δύο υπέροχα μάτια της Χριστίνας .
Σε μια καταπληκτική βραδιά του αρχαιολογικού μουσείου ήρθε η ώρα της Κλαίρης να έρθει στο προσκήνιο της ζωής μου.
Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε το πήραμε απόφαση για ένα ταξίδι στην Βέροια και μια συνάντηση με τον Σχοινοβάτη και την Ιππολύτη.
Και συνειδητοποιώ την ομορφιά της ζωής όταν πλουτίζει και ομορφαίνει, με όλα αυτά τα νέα πρόσωπα που δίνουν σάρκα και οστά σε αγαπημένες λέξεις , φωτογραφίες , σκέψεις και ποιήματα που έχω διαβάσει όλον αυτό τον καιρό στις αναρτήσεις τους. Συζητώντας σε μια πανέμορφη φθινοπωρινή διαδρομή στο Βέρμιο ανακάλυπτα όλα αυτά που με οδήγησαν δίπλα τους.
Δίπλα στον Αντώνη και την Ιππολύτη. Κατάλαβα την δύναμη αυτού του μέσου που λέγεται blog και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στην ζωή μου.
Είμαι βέβαιος πως θα συνεχίσω την περιπέτεια της ταυτοποίησης κειμένων και προσώπων.
Σειρά έχουν η roadartist, ο Άνεμος , η Νεφέλη , ο Nikiplos, η Mareld , ο Άγρυπνος , ο Ερασιτέχνης Άνθρωπος , η Μαργαρίτα , η Νατάσσα , ο Παναγιώτης Ράμμης και ο πατέρας Λίβυος.
Είμαι σίγουρος πως θα εμφανιστούν και άλλοι συν blogers , που θα έχουν κάτι να μου πουν μέσα από τις ιστοσελίδες τους. Μάρτυρές μου όλοι εσείς ,που σας θεωρώ ήδη ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου πως με την ίδια λαχτάρα θα προσπαθήσω να τους φέρω στο προσκήνιο της ζωής μου. Από όλη αυτή την περιπέτεια μόνο καλό μπορεί να προκύψει.

19 σχόλια:

Cookie είπε...

Βαγγελη,
Ειχα γραψει καποτε πως οι ανθρωποι γνωριζονται και γινονται φιλοι και μεσω ιντερνετ, πως ακομα κι οταν δε βλεπονται υπαρχει κατι που τους δενει. Εγω δυστυχως ζω πολυυυυυ μακρια και γι' αυτο χαιρομαι που ειχα την ευκαιρια το καλοκαιρι να γνωρισω εσενα και την Αναστασια (τι να γνωρισω, δηλαδη; σας γνωρισα απο τα μπλογκς σας! - μα να σας δω κι απο κοντα).

Καλη σου μερα, φιλε, πολλα φιλια!

manetarius είπε...

Βρε Βαγγελάκη, τι καλός άνθρωπος που είσαι!
Υ.Γ. Μη δίνεις σημασία..τελευταία είμαι σχεδόν πάντα εκτός θέματος στα σχόλια μου, ίσως να με πείραξαν τα παυσίπονα!

skoinovatis είπε...

Φιλαράκι να 'σαι πάντα καλά!
Χάρηκα πολύ για την γνωριμία, ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα!
Ευχαριστώ για τα ποιήματα του Μπαρή!
Σου στέλνω μερικά μέϊλς με φωτογραφίες από το Βέρμιο!
Ίσως την άλλη φορά να σταθούμε πιό τυχεροί με τα μανιτάρια, αν και δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό, όσο είναι η επικοινωνία, η φιλία και η καλή καρδιά!!!
Έλα, καλή εβδομάδα, να περνάς καλά!

mareld είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
mareld είπε...

Βαγγέλη μου!

Εσύ μας βρίσκεις γιατί με το γλυκό σου χάδι προς όλους μας ανοίγεις το δρόμο προς τη καρδιά!

Είναι το καθαρό συναίσθημα!

Μια αγκαλίτσα στον αγαπημένο μου Φίλο
και
μια ευχή να περάσει υπέροχη βδομάδα!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

tώρα εγώ τι πω;α λες τόσο γλυκά στην τόσο καρδιακή σου εξομολόγηση που τα δικά μου περριτεύουν.Ετσι είναι καρδούλα μου.για άλλη νια φορά το λες όπως κι εγώ θα εκφραζόμουν.Ηταν μια μέρα ξεχωριστή,γεμάτη φως,ζεστασιά και αγάπη.Είμαι τυχερή που σε γνώρισα
(θα βαρεθείς να τ'ακους)και από κοντά.Γιατί την ψυχή σου την ερωτεύτηκα μέσα από τις αναρτήσεις σου(δεν είναι υπερβολή,το διαισθάνεσαι)Μου έδωσες απύθμενη χαρά.Σε ευχαριστώ.Τα ωραία μας περιμένουν.
Φιλιά σε όλους σας.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

συγγνώμη για τα ορθογραφικά...
πότε θα μάθω να κάνω προεπισκόπηση;

aKanonisti είπε...

Ολα καλά...αλλά το τρακτεράκι που μου έταξες.. που είναι??? Ε???
Στο επόμενο ποστ...περιμένω.. φωτό με το τρακτεράκι..και φωτό του σκοινοβάτη...
Ο Π Ω Σ Δ Η Π Ο Τ Ε ! ! ! ! ! ! ! !
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Πέρα από την πλάκα.. το ιντερνετ δεν είναι απρόσωπο και επικίνδυνο μέσο όπως θέλουν να το παρουσιάσουν...
Είναι μία νέα μορφή επικοινωνίας.. με τους ίδιους κινδύνους..και τις ίδιες χαρές που έχει οποιαδήποτε επικοινωνία...

Και είμαι πολύ χαρούμενη.. που σε γνώρισα γιατί είσαι καλός, ευαίσθητος και τίμιος ανθρωπος...
:-)))

Χριστίνα (lbt) είπε...

"Από όλη αυτή την περιπέτεια μόνο καλό μπορεί να προκύψει."
Μόνο καλό. Χαίρομαι που έκανες αυτό το βήμα της γνωριμίας από κοντά και χαίρομαι πάρα πολύ που γνώρισα εσένα και την Κωνσταντινιά, προς το παρόν. Οι αναρτήσεις στα μπλογκ είναι σημαντικές κι αυτές γιατί βγάζουμε πολλές φορές τα εσωψυχά μας...
Άλλα όταν ο χρόνος περισσεύει ακόμα καλύτερη είναι η προσωπική επαφή. Όπως έγραψα στην Κωνσταντινιά θα χαρώ να ξαναπάμε για καφεδάκι, αφού τελείωσω με τις χαρές που έχουμε σε λίγες μέρες στο σπίτι και τις υποχρεώσεις (παντρεύεται η αδερφούλα μου και είμαι κουμπάρα!!!)
Κι αυτή τη φορα να μαστε μεγαλύτερη παρέα!
φιλιά!!!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

@ Δαμασκηνάκι μου ,έτσι είναι.
Ευτυχώς με τις αναρτήσεις μας το μακριά γίνεται κοντά. Τόσο κοντά, που κοντύτερα δεν γίνεται.
Φιλιά , να είσαι καλά.

@ Αχ ! ρε μανιτάρι που πήγες κι έβαλες γιορντάνι στο λαιμό.
Σ' ευχαριστώ ψυχή μου , να είσαι καλά.

@ Αντώνη μου , έχουμε μια ζωή μπροστά μας να τα προλάβουμε. Χαίρομαι που έχουμε τόσα να κάνουμε. Να είσαι καλά φίλε.

@Mareld μου , καλή μου φίλη σ' ευχαριστώ πολύ. Που είσαι εδώ μαζί μου και προσφέρεις τόση ομορφιά!
Σε φιλώ.

@ Ιππολύτη , πολύτιμη συνοδοιπόρος στης ποίησης την απέραντη γή. Φιλώσε!!!

@ Ακανόνιστα λόγια από γλυκό άνθρωπο με συγκινούν και δεν το κρύβω. Χαίρομαι που σε γνώρισα. Σχοινοβάτης έλαβε το μήνυμα και σύντομα θα τα πούμε.Σε φιλώ.

@ Χριστίνα μου , η χαρά είναι δική μου και σε κάθε ευκαιρία θα ανακαλύπτουμε πράματα σημαντικά στην ζωή μας. Χαρά στην ζωή σου και μάλιστα διπλή και θεία και νονά. Ευχή να πλεονάζουν οι χαρές και λιγοστές οι πίκρες. Φιλιά πολλά.

kostaslogh είπε...

Μπορεί να αισθάνεσαι ευτυχής με τις
γνωριμίες όλων αυτών,όμως πίστεψέ με
κάτι ξέρουν όλοι αυτοί και σ ΄αγαπάνε τόσο!

nikiplos είπε...

Καλησπέρα... Επίκουρε, κατ’ αρχήν να πω ότι με τιμάει που είμαι μέσα στη σειρά των αναζητήσεών σου... όπως και χαίρομαι για το ότι κάποιες από τις αναρτήσεις μου έχουν κάτι να πουν... ειλικρινά το λέω αυτό...

Το είπες καλύτεα από μένα, οπότε πολλές από τις λέξεις-φράσεις σου θα χρησιμοποιήσω... Τα μπλογκς, έφεραν στο προσκήνιο και της δική μου ζωής ανθρώπους που πολλά θα είχα χάσει αν δεν τους είχα γνωρίσει... τους γνωρίζω μέσα από τις σκέψεις τους, το βλέμμα τους όπως αποτυπώνεται στις οθόνες μας... ακόμη κι όταν για κάποιο διάστημα τρέχουμε να προλάβουμε άλλα πράγματα, πάντα νιώθω έλλειψη και ρίχνω έστω εσπευσμένα κλεφτές ματιές στις σελίδες... που γράφουν το πιό δικό μας τα λόγια μας... μέσα από τη διαδικασία αυτή, έμαθα στίχους άγνωστων ποιητών, άγνωστες ρήσεις σοφών και κυρίως την αγωνία όλων μας... Ναι νομίζω πως πάνω απο όλα όλος αυτός ο κόσμος που δεν γνωρίζει σύνορα, αποστάσεις και ωράρια... ξέρεις είναι πολύ σημαντικό να φεύγεις μακριά, και κάποιους να ...τους παίρνεις μαζί σου... να σε ακολουθούν...

claire είπε...

Καλησπέρα και απο εμένα σε όλη την blogo παρέα ,που μέσω Βαγγέλη κόβουμε βόλτες ο ένας στη γειτονιά του άλλου.
Και βέβαια Βαγγέλη οι καλύτερες και συναρπαστικότερες διαδρομές ακόμα δεν φάνηκαν στο δρόμο μας. Νάμαστε καλά να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε.
Που θα πάει , θα τα καταφέρουμε να βρεθούμε για μανιτάρια.

Roadartist είπε...

Γλυκιέ συνblogger επίκουρε.. είναι βάλσαμο να διαβάζει κανείς αυτά τα λόγια καρδιάς σου..Ολα όσα έγραψες για οσους γνωρισες..και για ολους ενα καλο λογο ειχες..
Δε μου κανει εντύπωση..φαίνεται η ψυχή σου..στα κείμενα και στη γραφή σου..Είναι χαρά να μπορείς να γνωρίζεις ανθρώπους με τόση γλυκύτητα και θετικότητα..να είσαι πάντα καλά, κ το blogging μόνο ευχάριστα δώρα κ σωστές γνωριμίες να σου επιφυλάσσει.
Τα φιλιά μου, καληνύχτα.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

@ Αχ ρε Κωστή τί μου κάνεις!!!
Να είσαι καλά ρε φίλε.

@ "Ναι νομίζω πως πάνω απο όλα όλος αυτός ο κόσμος που δεν γνωρίζει σύνορα, αποστάσεις και ωράρια... ξέρεις είναι πολύ σημαντικό να φεύγεις μακριά, και κάποιους να ...τους παίρνεις μαζί σου... να σε ακολουθούν..."
Nikiple είναι από τα ομορφότερα συναισθήματα . Απο τις συμαντικότερες "συνέπειες" του bloging .
Να περνάς ωραία εκεί που είσαι φίλε. Και θα έρθει και η ώρα της "ταυτοποίησης" για να ολοκληρώση το κύκλο της η ζωή.
Καλημέρα.

@ Κλαίρη μου , πόσο δίκιο έχεις όταν λες "οι καλύτερες και συναρπαστικότερες διαδρομές ακόμα δεν φάνηκαν στο δρόμο μας"
Έτσι είναι και είναι στο χέρι μας να τις ανακαλύψουμε.
Καλημέρα και να περιμένεις τηλέφωνο το Σάββατο.

@ Roadartist , γλυκιά μου καλιτέχνιδα σ' ευχαριστώ.
"το blogging μόνο ευχάριστα δώρα κ σωστές γνωριμίες να σου επιφυλάσσει". "Να μας επιφυλάσσει" θα πω για να είναι όλα καλά.
Τα φιλιά μου με την αγάπη μου.

Άνεμος είπε...

Φίλε Επίκουρε και μόνο αν σκεφτούμε τον αριθμό των ανθρώπων που εκτιμούμε εκτός διαδικτύου, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε πως δεν είμαστε σίγουροι αν την ατάκα του Μορφέα στο ΝΕΟξυπνημένο Neo, "Welcome to the real world" ειπώθηκε εδώ, ή έξω...
Άντε να δούμε πότε θα τα πούμε από κοντά. Δυσκόλεψαν τα πράγματα, αλλά αποκλείεται να μη τα καταφέρω.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ανεμε ,φύσα ρε φίλε κανα αεράκι με θετικές σκέψεις προς τα εδω πάνω γιατί πού μαυρίλα πλάκωσε και δεν βλέπω ντιπ.
Άμποτε να πιούμε και κείνο το κρασί να γλυκάνει το μέσα μας.
Σε φιλώ.

Ο φίλος σου είπε...

Συγκινητική η σελίδα σου φίλε.
Ακόμα δεν σε γνώρισα και σε νιώθω δικό μου άνθρωπο!
Για να κάνω σελίδα και να την αφιερώσω στον Επίκουρο και τη Φιλία, καταλαβαίνεις που τοποθετώ αυτή την αρετή!
Πως με βρήκες όμως και τι σημαίνει «να μετρηθούμε κάποια στιγμή»;
Καλώς σε βρήκα , φίλε...

Η κυρίως σελίδα μου όμως είναι αυτή
http://epic-atheist.blogspot.com/

έχω όμως και αυτή για ορισμένα θέματα
http://tetrafarmakos.blogspot.com/

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Φίλος, καλώς όρισες.
Χαρά μου ο ερχομός σου.
Λεπτομέρειες για τις απορίες σου θα βρεις στο blog σου.
Είμαι σίγουρος πως θα εχουμε πολλά να πούμε.
Καλό σ/κο.