Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

ΘΡΗΣΚΕΙΑ - ΠΙΣΤΗ , ΤΙ ΧΩΡΙΖΕΙ -ΤΙ ΕΝΩΝΕΙ την ΨΥΧΗ ΜΟΥ.



Χριστιανός Ορθόδοξος κατά την ταυτότητα των 49 μου χρόνων.
Χρόνων συνύπαρξης με ανθρώπους ομόθρησκους και ομόδοξους.
Μεγάλωσα σε αγροτικό περιβάλλον με θεοσεβούμενους ανθρώπους να με περιβάλλουν και να με οδηγούν ως την εφηβεία μου,φόβοι και δοξασίες όλων των προηγούμενων γενεών.
Ένας Θεός τιμωρός με ακολουθούσε σε κάθε μου βήμα.
Έτοιμος να με στείλει στην κόλαση όποτε ασχολούμουν με την γενετήσια περιοχή του σώματός μου.
Να μ΄αφήσει νηστικό αν αντιμιλούσα σε μεγαλύτερους μου.
Να με δείρει με εκτελεστή τον δάσκαλο αν δεν μάθαινα απ' έξω το πάτερ υμών και το πιστεύω και το Ανάστασις Χριστού Θεασάμενη.
Και να μην έχω τους γονείς δίπλα μου ,αφου διάλεξαν σαν λύση επιβίωσης την Γερμανία.
Και που να ακουμπήσω τις αγωνίες μου!
Έτσι διάλεξα την εσωστρέφεια.
Λιγομίλητος από παιδί,κλειστός και απόμακρος,ακόμα και από τους συμμαθητές μου, διάλεξα την μοναξιά για παρέα και σύμβουλο και καθοδηγητή.
Ώσπου βγήκα στο μεϊντάνι της ζωής.
Στα 22 μου νιόπαντρος στρατολογήθηκα και γράφτηκα στο ΚΚΕ ΚΟΒ Αγίου Φανουρίου.
Ακόμα και σαν κομμούνι με Άγιο είχα να κάνω.
(Διαπιστώνω εκ των υστέρων πως είτε σαν χριστιανός είτε σαν κομουνιστής έπρεπε κάπου να πιστεύω ).
Μετά από μια εξαετία ενασχόλησης με τα κομματικά , διαπίστωσα την ματαιότητα του πράγματος και το αντίθετο της ψυχοσύνθεσης μου σε σχέση με τα μέσα πάλης και διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας.
Από όσα έμαθα κοντά στους Χριστιανούς κράτησα την γλύκα που αναδύουν κάποιοι λόγοι του Χριστού περί αγάπης προς τον συνάνθρωπο διώχνοντας μακρυά από κάθε εγκεφαλικό μου κύτταρο τον απειλητικό Γιαχβέ της παλαιάς διαθήκης.
Από όσα έμαθα από την κομματική μου ένταξη στο ΚΚΕ την δύναμη που μπορείς να δημιουργείς μέσα σου αντιμετωπίζοντας την κοινωνική αδικία και την ευαισθητοποίηση μου για τα κοινά και το περιβάλλον.
Η πίστη κυριαρχεί στην ζωή μου.
Πιστεύω από ένστικτο κυρίως και καθοδηγούμε προς οτιδήποτε ηρεμεί την ψυχή μου.
Με πίστη μεγάλη έκανα αυτήν την προσπάθεια ανάβασης του Άθω γιατί με καθοδηγούσε η δύναμη αυτού του παιδιού και της οικογένειάς του.
Όσο ψυχοφθόρα κι αν είναι η ενασχόληση με τέτοιου είδους θέματα,για μένα είναι λυτρωτική με την αίσθηση πως έστω και στο ελάχιστο ,συμβάλλω στην ελάφρυνση του φορτίου τους .
Διάλεξα να είμαι δότης αιμοπεταλίων και δωρητής οργάνων σώματος για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Καμία θρησκεία δεν με οδηγεί σ' αυτό. Παρά μόνο η διαπίστωση πως ότι απλόχερα μου δόθηκε εν αφθονία , ανήκει και σε αυτούς που το έχουν ανάγκη για την επιβίωσή τους.
Είναι όμορφο να σκέφτομαι πως λίγα αιμοπετάλια που αναπληρώνονται σε λίγες ώρες, μπορούν να κρατήσουν το χαμόγελο στα χείλη κάποιων συνανθρώπων μου για κάποιες μέρες.
Είναι ένας τρόπος να ζω ευτυχισμένος κάνοντας τους άλλους ευτυχισμένους.
(Αν είναι γλυκανάλατο ,να ζητήσω συγνώμη από όσους ενοχλήσει).
Αυτή η ανάρτηση θα ολοκληρωθεί με την δική σας βοήθεια και συμμετοχή...

Υ.Σ.
Βλέποντας την φωτογραφία που διάλεξα να συνοδεύει αυτήν την ανάρτηση, συνειδητοποίησα πως εκφράζει απόλυτα τον τίτλο.
Αν υποθέσω πως η ψυχή μας είναι το νερό που κυλά ανάμεσα στις δύο όχθες του ποταμού και διασχίζοντας όση γη αναλογεί στο καθένα μας από το πεπρωμένο του, φτάνει στο τέλος στην θάλασσα και χάνεται στο άπειρο. Θρησκεία και πίστη ξεκινούν από το ίδιο σημείο και μεγαλώντας χωρίζουν και γίνονται οι όχθες που ρέει ο ποταμός η μία όχθη είναι η θρησκεία ,η άλλη η πίστη. Αν η θρησκεία παράγει φανατισμό τότε το ποτάμι ανταριάζει ,μαυρίζει ,λερώνει τα νερά του και παρασέρνει στο διάβα του ότι βρει. Αντίθετα αν η πίστη είναι μεγάλη τότε είναι σαν το ποταμάκι της φωτογραφίας . Το νερό κυλά ήρεμα και το πολύ να δημιουργήσει με μικρούς στροβιλισμούς μικρούς καταρράκτες με μικρές λιμνούλες να έρθουν οι φίλοι να δροσίσουν το σώμα τους βουτώντας στα νερά του και την ψυχή τους ακούγοντας το κελάρυσμα του.
Όπου ΠΙΣΤΗ ας βάλει ο καθένας την δική του. Δεν έχει σημασία. Αρκεί να μη συνδυάζεται με τον φανατισμό της θρησκείας.

47 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Απο πότε η ειλικρίνεια και η καλοσύνη είναι γλυκανάλατη???
Τι έπαθες βρε επίκουρε μου???
Συγκεντρώσου!!!!!
Μια χαρά άνθρωπος είσαι.. και μαγκιά σου!!!!!
Μην μασας... ωρε!!!!

Υ.Γ. Καλό μήνα!!!!!!!!!!

Άνεμος είπε...

Καλησπέρα φίλε Επίκουρε.
Θα συμφωνήσω με την akanonisti πως δεν είσαι γλυκανάλατος.
Θα συμφωνήσω και με τους φόβους σου πως σε κάποιους θα μπορούσες να φανείς γλυκανάλατος και αυτό είναι μέγιστο κοινωνικό πρόβλημα, ενώ θεωρώ πως εγώ προσωπικά είμαι υπέρμετρα γλυκανάλατος. Προχθές άφησα έναν αρουραίο που τρύπωσε στο σπίτι των γονιών μου να ζήσει γιατί μου άρεσαν τα μάτια του...
Και θα ζητήσω συγνώμη εδώ γιατί ενώ είμαι αιμοδότης, δεν είμαι ακόμη ούτε δωρητής οργάνων ούτε δίνω αιμοπετάλια.
Πρέπει να το ξανασκεφτώ, γιατί όσο κι αν δεν είμαι σίγουρος για την ανωτερότητα του ανθρώπου έναντι των ζώων, δε μπορεί να σκέφτομαι τον αρουραίο (που ίσως αύριο γίνει η παράμετρος που θα οδηγήσει σε μία επιδημία, λόγω της λεπτής εξάρτησης από τις αρχικές συνθήκες βάσει της θεωρίας του χάους) και να αδιαφορώ για το συνάνθρωπο που πεθαίνει.
Το να μας νοιάζει μόνο ότι περνάει δίπλα μας, ότι βλέπουμε με τα μάτια μας μόνο, είναι αφελές.
Είναι μικρός ο κόσμος και η ζωή μικρότερη. Και οι ζωές μας είναι συγκοινωνούντα δοχεία, ενώ η ώρα του απολογισμού δεν είναι ποτέ αρκετά μακρυά...

Ανώνυμος είπε...

Ακανονιστη ,ξερω καρδουλα μου τι λεω.Ξερω.Να εισαι καλα.

Ανώνυμος είπε...

Το ότι έπεσες σε λάθος ανθρώπους και λάθος καταστάσεις δεν σημαίνει ότι φταίει ο Θεός. Να μη ξεχνάς ότι εδώ δεν είναι ο Παράδεισος (η πραγματική μας πατρίδα). Μέσα από τις δοκιμασίες μας και τις επιλογές μας, διαλέγουμε αν τελικά θέλουμε να πάμε στον Παράδεισο.
Όταν απ' αυτό τον "καταραμένο" τόπο εξορίας που βρισκόμαστε εσύ πράτεις αγγελικά (σαν επίγειος άγγελος), τότε να είσαι σίγουρος ότι έχεις εξασφαλίσει μία θέση εκεί που σου ανήκει.
π. Μιχαήλ http://xristianismos.madblog.gr/

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Άνεμος φυσά και για δροσιά και για ζημιά.Ψυχανεμίζομαι το πρώτο για την παρουσία σου εδώ.Φίλε η ώρα του απολογισμού είναι παρούσα κάθε βράδυ πριν ακουμπήσω το μαξιλάρι μου.Αν δεν με πάρει ο ύπνος ,κάτι δεν πήγε καλά.Ποτέ δεν είναι αργά. Για κάθε τί που συμβαίνει στην ζωή μας υπάρχει λόγος.Κάποιους θα επιρεάσουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.Ας ελπίσουμε προς το καλό.Σου το εύχομαι.

Keep Dreaming είπε...

"Καμία θρησκεία δεν με οδηγεί σ' αυτό. Παρά μόνο η διαπίστωση πως ότι απλόχερα μου δόθηκε εν αφθονία , ανήκει και σε αυτούς που το έχουν ανάγκη για την επιβίωσή τους".

Ena poly glyko fili gia auta ta logia...

Na eisai kala!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

π.Μιχαήλ, εκτιμώ την παρουσία σου και ευχαριστώ για το σχόλιο. Δεν κατηγόρησα κανέναν Θεό. Δεν μου φταίει κανένας Θεός. Άνθρωποι μου φταίξαν και να είναι καλά , γιατί έστω και έτσι συνέβαλαν με τον τρόπο τους να γίνω αυτός που είμαι.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά ποτέ δεν ζήτησα κανέναν παράδεισο σε αντάλλαγμα.Προσπαθώ να τον φτιάξω μέσα μου και γύρω μου.Αν τα καταφέρω ή όχι θα δείξει ο καιρός.
Την αγάπη μου με την καληνύχτα σας στέλνω.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλώς μου,την ερασιτέχνισα με την μεγάλη καρδιά και το ανήσυχο μυαλό. Σ' ευχαριστώ πολύ. θα έχω χρώμα στα όνειρά μου. Κόκινο σαν αυτό που έγιναν τα μάγουλά μου διαβάζοντας το σχόλιο.
Καληνύχτα καλή μου.

nikiplos είπε...

Καλησπέρα... δύσκολο θέμα έθιξες αγαπητέ μας επίκουρε... Αναμφισβήτητα πρέπει να πιστεύεις κάπου... Η Αλήθεια που πιστεύουμε όλοι μας μέσα μας και αυτό το 'περί δικαίου αίσθημα' που είναι τόσο πολυπαραμετρικό, που δεν περιγράφεται εύκολα με μία απλή 'κοινωνική ηθική'. Ο πολιτισμός και ο διαφωτισμός έρχεται με την καλλιέργεια του πνεύματος του ανθρώπου... και τότε έρχεται η ώρα να αναμετρηθεί με τους "ίσκιους" που έλεγε και ο μέγας Καζαντζάκης...

Αν ο απλός κόσμος δεν είναι καλλιεργημένος και στερείται παιδείας, δεν μπορεί να δει το Θεό, παρά μονάχα σαν κάτι το ανώτερο που "βλέπει και ξέρει τα πάντα" και πρέπει να το φοβάται...
Για αυτό και οι κατά δήλωσίν τους ζηλωτές της πίστης είναι ικανοί για τα μεγαλύτερα εγκλήματα...

Αντίθετα η διαδικασία της πίστης μέσα από την αναζήτηση και την έρευνα και τη φώτιση ενός ανθρώπου οδηγεί στην μεταφυσική εικόνα ενός Θεού, που πολλοί τον περιγράφουν διαφορετικά, αλλά όλοι μέσα τους πιστεύουν στον Θεό, που εκφράζεται με την καλή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, τον άνθρωπο που έχει ψυχραίμία, επίγνωση, συγχωρεί και δεν κρατάει κακία, γιατί ξέρει ότι η πραγματική αξία είναι στην κάθε στιγμή του κουβαριού του χρόνου...

Συγχώρεσέ με για τη φλυαρία μου, αλλά το θέμα με κάνει να παραλληρώ...

φιλιά!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Nikiplos έχεις τον τρόπο σου να περιγράφει με πολύ πιο απλά λόγια την σκέψη μου.Γιαυτό και θεωρώ πολύτιμη την παρουσία σου σ'αυτό που υπάρχει εδώ και κάποιους μήνες στην ζωή μου και πλουτίζει την καρδιά και το μυαλό. Η "φλυαρία" σου μου είναι απαραίτητη σε όλη αυτή την προσπάθεια . Να είσαι καλά .Καληνύχτα με την φθινοπωρινή δροσιά της ορεινής Χαλκιδικής και την αγάπη μου.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
π. ΛίΒυος είπε...

Πολύ όμορφη ΄΄εξομολογητική Ανάρτηση''.
Την Καλημέρα μου!!!

roadartist είπε...

Καλημερα Βαγγελη..
Η θρησκεία δυστυχώς έχει παράγει φανατισμό και εξακολουθεί να το κάνει.
Ειναι ομορφο (ή παραπάνω από όμορφο, μάλλον σοφό)
να μην είσαι με παρωπίδες, να διαχωρίζεις τη θέση σου και
να ξερεις τί και γιατί πιστεύεις.
Πολύ όμορφες σκέψεις.
Καλό μήνα!

L' Aesthete Soleil είπε...

Απόλυτα σωστά αυτά που λες. Εγώ απλά ξέφυγα από την επιρροή των θρησκόληπτων και υϊοθέτησα άλλα στοιχεία της ζωής και έφτιαξα τη δική μου κοσμοθεωρία. Κράτα τον Χριστό, πέτα την εκκλησία!

manetarius είπε...

Εγώ πάλι ούτε πίστεψα ποτέ στον Χριστό..ή μάλλον δεν ξέρω τελικά να πιστεύω ή όχι, η ταυτότητα μου δεν γράφει πια θρήσκευμα και καθόλου δεν με απασχολεί, όποτε νιώσω οτι θέλω να γαληνέψω κάτω από "κάτι" ανώτερο (εκτός από την αγκαλιά του Λ.) πάω σε καθολική εκκλησία που μου φαίνεται πιο προσιτή ...και καθόλου δεν τα βρίσκω αυτά που λες γλυκανάλατα.
Άλλο που το παίζω σκληρή καμιά φορά και να αποφεύγω να μοιράζομαι τέτοιες κουβέντες με τον κόσμο και να το ρίχνω στην πλάκα ..

G LOGOTHETIS είπε...

...γιατί δεν γράφεις ένα βιβλίο. Θα το αγόραζα σίγουρα ή μάλλον θα στο'κλεβα.

Νατασα είπε...

Να’ μαι και εγώ
Τι να πω, σε ένα τόσο μεγάλο θέμα ψυχής
Γιατί το θέμα είναι η ψυχή μας, κι όχι η θρησκεία, η πίστη, κι όλα τα άλλα
Είμαστε πλάσματα με ψυχή, κι ανάλογα την κατάσταση της πράττουμε
Κουβαλάμε μια ψυχή κι αυτή έχει ανάγκη κάποια στιγμή να πιστέψει και να την πιστέψουν. Να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Να δώσει και να πάρει
Ο καθένας γεμίζει και αδειάζει στην πορεία της ζωής του απόψεις, γνώμονες, πορείες.
Το ποιο απλό πράγμα που χάθηκε στην ανθρωπότητα και κάποια στιγμή από ένστικτο ζητάμε (σαν τα ζώα) είναι η συνύπαρξη με τους άλλους (τα αλλά ζώα)
Δύσκολη εποχή για να μεγαλώσεις μέσα σου μια ψυχή και να την γεμίσεις.
Καλό βράδυ

kostaslogh είπε...

1.Εγώ φίλους γλυκανάλατους δεν έχω¨
εκτός κι αν είμαι κι εγώ γλυκανάλατος και δεν τό χω πάρει χαμπάρι!κι ύστερα τι θα πεί γλυκανάλατος;αυτός που βγάζει την
ψυχή του στους φίλους του;μου αρέσει!!!
Φοβάμαι αυτούς με τα σκοτεινά μάτια,που κρύβουν την χαρά και την λύπη τους!
2.Εμένα θεοί μου είναι ο Πατέρας και η Μάνα μου, που μ ανάστησαν,μου δωσαν
τα πάντα,μου συγχώρεσαν τα πάντα,μου
ζήτησαν ελάχιστα!Παράδεισος ,πουθενά κόλαση!
Αγιοι είναι οι φίλοι μου(οιπραγματικοί)που γαληνεύουν την ψυχή μου ,με βοηθάνε,με κάνουν καλύτερο,ευτυχέστερο!
΄Αγγελος είναι η σύντροφός μου ,πάντα
δίπλα μου,τα αδέρφια μου επίσης.
Παράδεισος, πουθενά κόλαση!
3.Αν τελικά υπάρχουν παράδεισος και
κόλαση ,εγώ θα πάω σίγουρα στην κόλαση για ένα και μόνο λόγο:
παίρνω πολύ περισσότερα,απ όλους
τους παραπάνω,απ όσα τους δίνω!
4.Εμένα Φίλε ,αυτά που γράφεις,
μου είναι γνωστά τα περισσότερα
από την πρώτη μου επίσκεψη στο
μπλόγκ σου!
Τα επιβεβαίωσα στην πρώτη μας συνάντηση!
Αισθάνομαι πολύ τυχερός!

mareld είπε...

Είσαι πολύ γλυκός άνθρωπος!

"ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ, ΑΝ ΔΕ ΖΕΙ ΦΡΟΝΙΜΑ, ΗΘΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΦΡΟΝΙΜΑ, ΗΘΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΑ, ΑΝ ΔΕ ΖΕΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ"Επίκουρος

Προχθές το βράδυ μπήκα και διάβασα το άνοιγμα της ψυχής σου..σαν το νερό που αναβλύζει στην ανομβρία και σκορπίζει τόση χαρά..
Σαν τις αχτίνες του ήλιου που ξεπροβάλλουν μέσα από τη συννεφιά..

Δεν έζησα στο παράδεισο ούτε ζω..στη κόλαση ζούσα παιδί όταν ήμουν και ότι έγινα το οφείλω στο νανούρισμα της Θάλασσας..αν και πολύ καλά ξέρω ότι το σύμπαν ολόκληρο είναι πλήρως αδιάφορο αν εγώ πονάω, υπάρχω, δυστυχώ η ευτυχώ...όπως και για όλες τις ζωές..απλά πολλές φορές η ζωή σε πετάει στα σύμβολα..

Για μένα το πιο σημαντικό είναι να χαϊδεύεις τους συνανθρώπους σου με τα λόγια ή τα μάτια..

Σε ευχαριστώ Φίλε μου!
Καλό μεσημέρι!

Artanis είπε...

Καλησπέρα Επίκουρε...Καλό μήνα (αν και καθυστερημένα...)

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

π.Λύβιε κάτι παραπάνω θα ξέρεις για την εξομολόγηση. Να είσαι καλά.Καλό βράδυ.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

roadartist με τόσα ταξίδια και τόση περισυλλογή η κρίση σου και η σκέψη σου είναι πολύτιμη.Σ'ευχαριστώ πολύ.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

L' Aesthéte Soleil, καλώς ήρθες νιόπαντρε στην καθημερινότητά μας.
Να συμφωνήσω με την θεωρία σου εν μέρη .Όχι με το σύνολο της εκκλησίας, παρά μόνο με ένα μεγάλο κομάτι του κλήρου της και με τους φανατικούς της οπαδούς θα έμενα μακριά.Αυτοί είναι που με τον τρόπο που σκέφτονται και ζούνε κάνοντας την ζωή μας κόλαση.
Να είσαι καλά φίλε και να τα λέμε.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Μανιταράκι μου εσύ το παράδεισο τον χαρίζεις σε όλους μας ,με το χιούμορ σου και το χαμόγελό σου.
Ειναι ωραίο πάντως να έχεις ένα καταφύγιο ηρεμίας για τις δύσκολες ώρες της ψυχούλας σου,ότι και να είναι αυτό.(Πέρα από την αγκαλιά του Λ.)Παρεπιπτόντος δώστου ένα φιλί και πές του πως σας περιμένουμε.
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ογκεο μου , φιλαράκι μου καλό τόλμησες και άφησες τα ίχνη σου!!!
Κανόνησε να γίνει το 24ωρο 48ωρο και εγώ θα σε συντροφέψω στις πνευματικές σου αναζητήσεις.
Χάρηκα για την περαντζάδα.
Φχαριστώ πολύ.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Νατάσα μου ,ας την ψυχούλα σου να ταξιδέψει σαν γάργαρο νερό και αποθανάτησε με τον φακό σου,-όπως μόνο εσύ ξέρεις -ότι την συγκινεί και χάρησέ το μας να ομορφύνει και η δική μας.
Καλη νύχτα και ότι σου χρωστώ θα στο ξεπληρώσω σύντομα και με τόκο ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ. Να είσαι καλά.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Κωστή μου , όσα μου κατέθεσε η ψυχή σου ,τα θυμάμαι και πάντα θα με συγκινούν.Γιατί είναι ένα κομάτι από την δική μου.
Γιαυτό και σ' αγαπώ.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Mareld καλό μου Τζιβαέρι , το χάδι των λόγων σου το ένοιωσα από την πρώτη επαφή. Εύχομαι να αξιωθώ να νοιώσω και το χάδι των ματιών σου.
Σ' ευχαριστώ που μου θύμισες την βασική αρχή της Επικούριας φιλοσοφίας.Προσπαθώ να φανώ αντάξιος του ονόματος που διάλεξα να κουβαλώ σε αυτό το ταξίδι αναζήτησης ανθρώπων με πνεύμα , αγάπη και ψυχή.Χαίρομαι που βρίσκομαι ανάμεσα σε πολλούς και αγαπημένους φίλους με αυτά τα χαρακτηρηστικά.Σ'ευχαριστώ για όλα.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Artanis,τί χαρά να δέχομαι την επίσκεχή σου.Καλό μήνα καλή μου. Ποτέ δεν είναι αργά για έναν καλό λόγο. Εύχομαι να είσαι καλά.Θα περάσω να μάθω και νέα σου ,γιατι είχα την εντύπωση πως αναχωρήσατε για την νέα σας ζωή.Ανανεώνω την επαφή μας . Σ'ευχαριστώ.

mareld είπε...

Επίκουρε! Φίλε μου!

Άστα..
Τα μάτια μου έχουν δει πολλά..
ακόμη και τη κουνίτσα του Λόρκα..

"Άϊ, άϊ, άϊ!
Γκαρθία Λόρκα της καρδιάς μας
Οι στίχοι σου έγιναν τραγούδια
Έγιναν θρόισμα, νάρδοι, λουλούδια

Γίναν του φεγγαριού πουλιά
Πράσινο σε λατρεύω πράσινο
Πράσινο φύλλο της ελιάς"

Να περάσεις από το νοσταλγία να δεις τι βλέπω από το παραθυρό μου..
και να πας στο γλυκοχαράζει με τον Αλέξανδρο να μαζέψετε βατόμουρα..

δεν χρειάζεται να αφήνεις σχόλια..

Να έχετε μια γλυκιά νύχτα!

Sidepap21 είπε...

Φίλε Επίκουρε ...
Οι βίοι μας παράλληλοι.
Επισκέφθηκα και τον Άθω ...
Διαπίστωσα πως δεν είναι η πόρτα
που οδηγεί στον "παράδεισο" ...
Μάλλον σαν απόδραση μοιάζει
απ' την σκληρή πραγματικότητα ...
Αν υπάρχει κόλαση & παράδεισος
αυτά είναι γύρω και μέσα μας ...
Το πιο ακριβό ευχέλαιο είναι ...
η δωρεά σώματος και ψυχής.
Η έγνοια γι' αυτόν που έχει ανάγκη.
Ο αγώνας για τον αδικημένο.
Η προσφορά χωρίς ανταπόδοση.
Καλό σου μήνα ...

Κωνσταντινιά είπε...

Καλημέρα Επίκουρε,
τι σου πω τώρα, τι μπορεί να πει κανείς όταν διαβάζει τέτοιες σκέψεις, όταν ανοίγεται μπροστά του ένας δρόμος με πολλά παρακλάδια, ένα ποτάμι που λέει τόσα πολλά, ένας νους ανήσυχος μα κατασταλαγμένος συνάμα;
Χαίρομαι που δεν έμεινες εκείνο το αμίλητο ντροπαλό παιδάκι.

Ανώνυμος είπε...

Να είναι οι δρόμοι σου πάντοτε φωτεινοί και γεμάτοι Αγάπη.Καλησπέρα Επίκουρε!

L' Aesthete Soleil είπε...

Ναι έχει δίκιο. Όπως ο παπάς που με πάντρεψε. Μοναδικός!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Mareld ευχαριστώ για την πρόσκληση.Έφυγα με μια χούφτα βατόμουρα. Θα στα επιστρέψω.Καλό σ/κο.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Άγρυπνε ,όντος βίοι παράλληλοι και θάλεγα και σκέψεις ταυτόσημες.
Να είσαι καλά φίλε.Θα περάσω να δω τί καλά έφερες από τους γείτονες.
Καλό σ/κο.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Ευτυχώς !Αλλιώς δεν θα σε γνώριζα Κωνσταντινιά μου.Πέρασε μια εβδομάδα και ακόμα δεν βρεθήκαμε.ΑΧ!!!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

παναγιώτη ράμμη , με τα πεζά γράμματα διάλεξες όπως κι εγώ να συστήνεις τον εαυτό σου.Αυτό για μένα συμαίνει πολλά.Καλώς όρισες. Με χαρά θα σε επισκεφθώ.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Σημαίνει ήθελα να γράψω .Συγνώμη.

skoinovatis είπε...

Δεν είναι γλυκανάλατο φίλε μου, είναι γλυκό, γεμάτο ευαισθησίες!
Είσαι σε σωστό δρόμο...!
Καλό φθινόπωρο να 'χουμε!
Χρωστάμε ένα Βέρμιο, υπάρχει ένα σημείο, κοντά στο χωριό Καστανιά που έχει το καλύτερο Indian Summer που έχω δει ποτέ!
Ωραία η φωτογραφία, καθώς και οι μουσικές σου!
Αν είσαι Θεσ/κη και έχεις διάθεση στο εργατικό κέντρο θα προβληθεί μια ταινία μικρού μήκους που συμμετέχω κι εγώ.(Δες σκοινοβάτη)
Να 'σαι καλά!
Την καλημέρα μου!

mareld είπε...

Γλυκέ μου Φίλε!!!

"Με το να παίρνεις
γεμίζουν τα χέρια σου

Με το να δίνεις
γεμίζει η καρδιά σου"

Καλό σου απόγευμα!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Και μένα ένας σκοινοβάτης μ'έφερε κάτω από τον ίσκιο σου.θα σου πω τι νιώθω αυτή τη στιγμή.Όσο σώνονταν οι γραμμές του κειμένου,όσο σε διάβαζα τόσο μεγάλωνε η ταραχή μέσα μου.Είναι δυνατον ένα άλλο παιδί,της δικής μου περίπου γενιάς,να έχει τα ίδια παιδικά βιώματα,κι αυτό πουέίναι σήμερα να είναι τόσο κοντά σε όσα και εγώ σκέφτομαι,νιώθω,αγγίζω και αγαπώ;
Θα επανέλθω για αφήσω και γω μια μικρή κατάθεση ψυχής,όπως τόσοι φίλοι σου.
Ακόμα και η μουσικές σου που με συνόδεψαν σε τούτο το ταξίδι δε θα μπορούσε να μην είναι αγαπημένες.

Σ'ευχαριστώ

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Ας μου συχωρεθούν τα ορθογραφικά παραστρατήματά μου(ευτυχώς που δε ξέρετε το επάγγελμά μου!)
Σταθείτε στην ουσία,σας παρακαλώ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Μου αρκεί το Είναι. Δεν μένω στο Φαίνεσθαι. Μου έχει συμβεί Ιππολύτη να διαβάζω την ζωή μου σε λέξεις άλλων, και αυτό με κάνει να νοιώθω πως δεν είμαι μόνος. Και είναι όμορφο συναίσθημα. Με χαρά θα συμπορευθούμε σε κοινούς δρόμους και ας οδηγούν σε άλλους προορισμούς.
Την αγάπη μου.

Ανώνυμος είπε...

Έχεις την πίστη του να είσαι Άνθρωπος, και αυτό είναι κάτι που δεν στο διδάσκει καμία θρησκεία και κανένα κόμμα. Την καλησπέρα μου
Μαύρος Άγγελος

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Η διαπίστωσή σου με τιμά . Καλώς ήρθες Μαύρε Άγγελε.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.