Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

ΠΑΡΑΒΟΛΗ - ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ



Ελλάδα μια λίμνη απόμεινες,
και εμείς κορμός κατάξερος
που κείτεται στις όχθες σου,
σκοτώνουμε τα παιδιά μας,
που ταράζουν τα βαλτωμένα σου νερά
πετώντας βότσαλα.
στις

31 σχόλια:

  1. Spy15 Δεκεμβρίου 2008 στις 7:54 μ.μ.

    Κι αν δεν κάνουμε κάτι,
    σε λίγο τα παιδιά
    θα πετάνε τον εαυτό τους μέσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. aKanonisti15 Δεκεμβρίου 2008 στις 11:42 μ.μ.

    Δεν είναι μωρέ μόνο βότσαλα...
    Ας μην είναι μόνο βότσαλα...
    :-))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλημέρα15 Δεκεμβρίου 2008 στις 11:46 μ.μ.

    Κάτι με έχει πιάσει και δεν θέλω να πω άλλα λόγια Βαγγέλη μου, δεν βρίσκω τίποτα να πω, σαν να έχουν ειπωθεί όλα μου φαίνεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kostaslogh16 Δεκεμβρίου 2008 στις 12:21 π.μ.

    Θέλω να δω την Άνοιξη στην όχθη να γελάει
    κι όπου οι πέτρες πέσανε ,νούφαρα να ανθίσουν
    και γύρω τους ολόγυμνα παιδιά να κολυμπάνε!
    ...αυτό θέλω Φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Roadartist16 Δεκεμβρίου 2008 στις 11:24 μ.μ.

    Πόσο δίκιο έχεις......

    Δες αυτό το βιντεοκλίπ, παίκτηκε πρώτη φορά μια μέρα πριν δολοφονηθεί ο μικρός Αλέξης στο radio arvila στον ant1..
    Ειναι ακυκλοφόρητο..
    Προφητικό.. η κοινωνία 'βράζει'..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. VAD17 Δεκεμβρίου 2008 στις 5:32 π.μ.

    Οχι μωρέ,θα γεμίσει νερό πάλι η λίμνη,θα ζωντανέψει,ας ειμαστε αισιόδοξοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Nefelli17 Δεκεμβρίου 2008 στις 12:12 μ.μ.

    Βαγγέλη μου...
    χαθήκαμε μέσα στις έγνοιες και τα δυσάρεστα γεγονότα των ημερών.

    Πάντα με το δικό σου μοναδικό τρόπο, δίνεις το στίγμα μέσα από τα δικά σου μάτια..
    Η αληγορική γραφή σε συνδυασμό με την εκπληκτική φωτογραφία, τα είπε όλα... μα ΟΛΑ...

    Την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Christina Amana17 Δεκεμβρίου 2008 στις 1:29 μ.μ.

    Ακόμα μπορούμε να γυρίσουμε τα γεγονότα προς όφελος μας... Λίγη προσπάθεια (που δεν τη βλέπω...) θέλει και όλα γίνονται!
    Καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Artanis17 Δεκεμβρίου 2008 στις 8:03 μ.μ.

    Όλοι μας απαξιώνουν...Μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας και νομίζουν πως μιλάνε σε ηλίθιους...Μόνον η κουτάλα τους νιάζει και τίποτε άλλο...
    Και μας σκοτώνουν και τα παιδιά μς, για τσαμπουκάδες...Με 5.500Ε εγγύηση αφέθηκαν ελεύθεροι οι αστυνομικοί της ...ζαρντινιέρας...
    Η ατιμωρησία και η αλητεία σε όλο της το μεγαλείο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Artanis17 Δεκεμβρίου 2008 στις 8:03 μ.μ.

    ΒΟΤΣΑΛΟ, Ή ΜΑΥΡΗ ΠΕΤΡΑ, ΘΕΛΕΙ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΙΠΠΟΛΥΤΗ18 Δεκεμβρίου 2008 στις 1:28 π.μ.

    H φωτογραφία και η ανάρτησή σου
    τα λέει όλα...
    Μα δε θέλω να μας μείνει η πίκρα στο στόμα...

    Συμφωνώ με τον φίλο Κώστα...
    (Χαθήκαμε λίγο...)

    Ν'ανθίσει η λίμνη πάλι...
    Να σηκώσουμε τον ήλιο λίγο πιο πάνω...

    Για τα παιδιά...για μας...για τον κόσμο όλο...

    Για όσους έφυγαν άδικα...
    Για όσους έφυγαν πικραμένοι...

    Για το μέλλον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Adamantia18 Δεκεμβρίου 2008 στις 2:03 μ.μ.

    Tα ειπαμε ολα.Τωρα ο καθενας ας κρατησει οτι του αφησε αυτο το βοτσαλο στη λιμνη.
    Καλημερα Επικουρε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. manetarius18 Δεκεμβρίου 2008 στις 2:49 μ.μ.

    Μ' αυτά τα παιδιά που βλέπω στους δρόμους να αγωνίζονται για το μέλλον τους ... αρχίζω να έχω ελπίδες οτι ο κατάξερος κορμός θα ανθίσει και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Άνεμος19 Δεκεμβρίου 2008 στις 7:30 π.μ.

    Καλημέρα φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κωνσταντινιά19 Δεκεμβρίου 2008 στις 1:20 μ.μ.

    Και από λίμνες στερεύουμε και παιδιά που δε σαλεύουν τέλματα σκοτώνουμε!
    Είθε ν'αλλάξουν οι καιροί, είθε νάρθει μια βροχή, φύλλα στα κλαδιά να δώσει
    Είθε με σθένος τα έλη να ξηράνουμε σθεναρή αντίσταση να προβάλλουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ19 Δεκεμβρίου 2008 στις 7:19 μ.μ.

    Καλοί μου φίλοι.
    Αγαπημένοι συνοδοιπόροι, σ' αυτό το ταξίδι, με την παράξενη στάση και με δύσκολα αναγνωρίσιμο προορισμό.
    Αισθάνομαι αμήχανος και αποπροσανατολισμένος σαν σε έρημο χωρίς πιξίδα και με βαριά συννεφιά.
    Δώστε μου λίγο χρόνο να στανιάρω.
    Και θα σας έρθω με μια ιδέα που κλοθωγυρίζει στην γκλάβα μου.
    Καλό σαββατοκύριακο να σας ευχηθώ.
    Να είστε ευτυχείς και εγκαρδιωμένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Cookie20 Δεκεμβρίου 2008 στις 11:24 π.μ.

    Καλες γιορτες...

    (για λιγο θα παψουμε να τα λεμε και να τα σκευτομαστε αυτα, πιστευω)

    Πολλα φιλια, να εισαι καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Side2120 Δεκεμβρίου 2008 στις 5:24 μ.μ.

    Τη ζωή να σκοτώσεις
    δεν είν' εύκολο ...
    Τα βότσαλα κύματ' άγρια σηκώνουν,
    τα ξερά στα βάθη παρασέρνουν ...
    Κι η Άνοιξη έρχεται αδυσώπητη,
    τις όχθες πράσινα κλαδιά γεμίζει,
    ο ήλιος πέρνει εκδίκηση απ' το σκότος !!!
    Καλό Σαββατοκύριακο ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. mareld23 Δεκεμβρίου 2008 στις 8:13 μ.μ.

    Γλυκό μας Τζιβαέρι!

    Θυμάμαι τα λόγια του τελευταίου Βάσκου,21χρ, που σκότωσε ο Φράνκο..
    στον αγέννητο γιο του..
    Γιε μου..Δεν θα συναντηθούμε..αλλά να ξέρεις ότι η ζωή είναι μια αδιάκοπη πάλη που οφείλουμε να την κερδίσουμε..

    Ο Γεράσιμος Μαρκοράς παρομοίωσε την πίστη των ανθρώπων
    με τα άστρο της Βηθλεέμ και έκανε μια ευχή.
    Ένα μέρος απο το ποίημά του :
    Χαίρονται όλοι -το βλέπω- αλλ' εσβήστη
    από κρύα παγωμένη πνοή
    στις ψυχές των ανθρώπων η πίστη
    κ' είναι τώρα η χαρά τους τυφλή.
    Στα σκοτάδια του κόσμου μια μέρα
    πάλι εκείνη σαν άστρο ας φανεί
    πού τους Μάγους οδήγησε πέρα
    να λατρέψουν το ουράνιο παιδί.

    Ας πέσει στη γη μια επιδειμία καλόσύνης επιτέλους!


    Χίλια ευχαριστώ!
    Εδώ στο σκοτεινό μου δάσος έφτασε το φως του αγαπημένου μας Μπαρή!
    Δεν νιώθω πλέον τόσο μόνη..

    Καλά Χριστούγεννα!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ24 Δεκεμβρίου 2008 στις 11:57 π.μ.

    Μελαγχολικά τούτα τα Χριστούγεννα...
    Δεν το δέχεται ο νους...

    ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Artanis24 Δεκεμβρίου 2008 στις 8:20 μ.μ.

    Επίκουρέ μου, χρόνια σου πολλά, καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2009...Καλά να περνάς...
    Φιλιά πολλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Nefelli24 Δεκεμβρίου 2008 στις 11:23 μ.μ.

    Ευτυχισμένα Χριστούγεννα σου εύχομαι, γεμάτα υγεία και ευτυχία για εσένα και την οικογένεια σου.
    Χρόνια Πολλά φίλε Βαγγέλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος25 Δεκεμβρίου 2008 στις 12:51 π.μ.

    Βαγγέλη μου
    ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
    σε σενα και την οικογενεια σου!
    πολλα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Διονύσης Μάνεσης25 Δεκεμβρίου 2008 στις 9:54 π.μ.

    Καλημέρα, χρόνια πολλά.
    Διαβάζω τα σχόλια σ'αυτή την ανάρτηση, σε εκατοντάδες άλλες. Σαν ξόρκια του Κακού μου φαντάζουν. Όμορφα, συγκινητικά όμορφα, από όμορφους ανθρώπους.

    Με βγάζουν και σ'ένα αδιέξοδο, όμως. Στην αίσθηση πως καταναλώνουμε, δαπανάμε την ευαισθησία μας στα ηλεκτρονικά καφενεία, μεταξύ μας, κάπως αυτάρεσκα, κάπως αυτοτροφοδοτούμενοι.
    Ναι, το έχουμε ανάγκη κι αυτό, η αίσθηση πάλι πως δεν είμαστε μόνοι, πως υπάρχουν κι άλλοι, άρα πως υπάρχει κι ελπίδα.

    Νιώθω, πάντως, πως δε μου φτάνει. Θέλω να συντηρώ την ψευδαίσθησή μου πράττοντας. Από το οποιοδήποτε πόστο του ο καθένας, πράττοντας. Ας ανταλλάξουμε ιδέες στάσεων, προσωπικών στάσεων, πράξης, καθημερινής, ουσιαστικής αντίστασης, ας μη γινόμαστε έπεα πτερόεντα, ας πειστούμε να πετάμε κι εμείς βότσαλα στη λίμνη κι ας δείχνουμε στους άλλους πώς το κάνουμε. Πρέπει, επιτέλους, να μη μένουμε στο..πρέπει...Στη θέση του ένα ρήμα στον αόριστο: ΕΚΑΝΑ, π.χ.
    Βαγγέλη, να είσαι καλά, και να κατεβάζει η...γκλάβα σου ωραίες ιδέες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Keep Dreaming25 Δεκεμβρίου 2008 στις 12:00 μ.μ.

    Kala xristoygenna na exoume!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. aKanonisti26 Δεκεμβρίου 2008 στις 1:50 μ.μ.

    Καλέςςςςςςς γιορτές!!!!!!!!
    (που χάθηκες ωρε???)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Side2126 Δεκεμβρίου 2008 στις 10:17 μ.μ.

    ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ...
    σου εύχομαι φίλε μου ...
    Είθε το 2009 να σπείρει στη ψυχή
    και στην ζωή μας το σπόρο της αισιοδοξίας
    και της δημιουργικότητας
    για ένα μέλλον καλύτερο
    για μας και τα παιδιά μας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ΙΠΠΟΛΥΤΗ31 Δεκεμβρίου 2008 στις 1:41 π.μ.

    Τρυφερή μου ψυχούλα,
    σου εύχομαι η νέα χρονιά,
    πιο κοντά στα όνειρά σου
    να σε φέρει...

    Μας λείπεις.
    Να είσαι μόνο καλά.
    Τίποτα άλλο να μην τολμήσει να σε πλησιάσει.

    "Να γελάς...
    Ν'ακούω να χαίρομαι.
    Να λιώνουν τα σύρματα..."

    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. nikiplos2 Ιανουαρίου 2009 στις 11:26 π.μ.

    Φίλε Επίκουρε πολύ όμορφο το σύνολο στίχων και εικόνας!
    Πραγματικά πολύ όμορφο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ4 Ιανουαρίου 2009 στις 11:51 π.μ.

    Τόσο άσπρο έξω!!! Είναι αδύνατον να σας περιγράψω την χαρά που έχουμε στην οικογένειά μας γι' αυτό το δώρο της φύσης που έρχεται να απαλύνει το φορτίο της καρδιάς μας.
    Μόνο σαν ευχή μπορώ να σας την μεταφέρω .
    Μακάρι να έχουμε πάντα τέτοιες αναλαμπές γαλήνης και ευτυχίας στην ζωή μας.
    Όλοι όσοι ομορφαίνεται την ζωή μου.
    Σας ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Άνεμος4 Ιανουαρίου 2009 στις 1:31 μ.μ.

    Την αγάπη για το άσπρο μου την πήρε μία μέρα η ζωή. Αλλά θυμάμαι πως ήταν όταν το αγαπούσα. Να είσαι πάντα καλά φίλε και να χαίρεσαι την οικογένειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Λόγος & αντίλογος