tag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post5162450318144991599..comments2023-10-06T13:01:11.439+03:00Comments on ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ: Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣhttp://www.blogger.com/profile/07989800052177660062noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-16851656729317152502013-07-26T12:24:45.453+03:002013-07-26T12:24:45.453+03:00Μαρία μου, εμείς τα είπαμε κατ' ιδίαν και ας μ...Μαρία μου, εμείς τα είπαμε κατ' ιδίαν και ας μας συγχωρήσουν οι αναγνώστες των σχολίων.<br />Την αγάπη μου.ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣhttps://www.blogger.com/profile/07989800052177660062noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-13288595674883045792013-07-26T12:23:23.717+03:002013-07-26T12:23:23.717+03:00Στεφανία μου,
Απαραίτητη προυπόθεση!
Εκ των ουκ ά...Στεφανία μου,<br />Απαραίτητη προυπόθεση! <br />Εκ των ουκ άνευ!<br />Αν δεν μπορείς να ζήσεις με τον εαυτό σου, μη περιμένεις να το κατορθώσεις με τους άλλους.<br />Είναι σπορ για τολμηρούς.<br />Στα χρόνια που έρχονται, θα είναι αυτοί που θα τα καταφέρουν ευκολότερα από το καθένα μοναχικό καβαλάρη.<br />Την αγάπη μουΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣhttps://www.blogger.com/profile/07989800052177660062noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-76652399444432673062013-07-26T12:19:46.414+03:002013-07-26T12:19:46.414+03:00Τάσο μου,
χαθήκαμε φίλε, μα ήταν πρόσκαιρο.
Θυμάμα...Τάσο μου,<br />χαθήκαμε φίλε, μα ήταν πρόσκαιρο.<br />Θυμάμαι πάρα πολύ καλά την ιδέα σου.<br />Επίσης θυμάμαι τις σκέψεις που μου είχες βάλει. Όμως εγκλωβισμένος τότε στην δική μου πραγματικότητα, μου ήταν αδύνατο να ανταποκριθώ.<br />Χρειάζεται χρόνος και επιμονή για να καταφέρει μι ομάδα ανθρώπων να γίνει κοινότητα αυτοδιαχειριζόμενη.<br />Αν το επιθυμείς πολύ, είμαι σίγουρος, πως έχεις και τις δυνατότητες και τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί σήμερα υπέρ της ιδέας σου, συμμάχους.<br />Ποτέ δεν είναι αργά φίλε. Ποτέ.<br />Θα τα ξαναπούμε.ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣhttps://www.blogger.com/profile/07989800052177660062noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-57614598848633632182013-07-24T00:46:06.864+03:002013-07-24T00:46:06.864+03:00Όταν ξεκίνησε όλη αυτή η παρωδία ήμουν ετοιμοπόλεμ...Όταν ξεκίνησε όλη αυτή η παρωδία ήμουν ετοιμοπόλεμη. Σε κάθε καταπάτηση της ελευθερίας μας, σε κάθε σπασμωδική και άδικη επίθεση του κράτους απέναντι στον πολίτη έλεγα, αυτή είναι η ευκαιρία, αν δεν ξεσηκωθούμε τώρα πότε; <br />Ποτέ απ΄ότι αποδείχθηκε έως τώρα τουλάχιστον. Η διάθεση για την όποια επανάσταση πήγε περίπατο. Προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει γύρω μου. Προσπαθώ να καταλάβω τον κόσμο. Δεν μπορώ Βαγγέλη μου.<br />Λούφαξα, φοβήθηκα.. και αν δούλευα μία φορά πριν τώρα δουλεύω πέντε. Επιδιώκοντας την αυτονομία. Το καταφέρνουμε σε μεγάλο βαθμό αλλά ειλικρινά σου λέω, δεν μπορούμε να βρούμε συνοδοιπόρους σε αυτό. Όχι κοντά μας τουλάχιστον. <br /><br />Καλά έκανες και απέφυγες μια απλή κοινοποίηση γιατί έχουμε ανάγκη και την δική σου θέση. <br />Να είσαι καλά!Margohttps://www.blogger.com/profile/01782547691300745672noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-57088333008179278152013-07-21T10:25:41.346+03:002013-07-21T10:25:41.346+03:00καλημέρα όλη μέρα!
μια καλημέρα ειναι αυτη,πες την...καλημέρα όλη μέρα!<br />μια καλημέρα ειναι αυτη,πες την κι ας πεσει χαμω..<br /><br />ΚατερίναAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-60424134021242905402013-07-20T18:13:20.865+03:002013-07-20T18:13:20.865+03:00Συν-ομιλώντας και επι-κοινονώντας Ευάγγελε βρίσκου...Συν-ομιλώντας και επι-κοινονώντας Ευάγγελε βρίσκουμε λύσεις, έτσι νομίζω...και σίγουρα μαθαίνουμε στη δράση.<br />Νομίζω πως για να μπορέσουμε να έχουμε μεταξύ μας αρμονικές σχέσεις επικοινωνίας και συνεργασίας, είναι απαραίτητο να βάλουμε σε τάξη πρώτα τα του οίκου μας και τις προσωπικές μας σχέσεις και πάνω απ΄όλα να παραμερίσουμε τον εγωισμό μας... Μόνο τότε θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε ή να συνεργαστούμε ο ένας τον άλλο, στις γειτονιές ή σε μικρές κοινότητες, μακριά από πολιτικά χρώματα!<br />Αυτά...<br />Καλή δύναμη στους τολμηρούς!<br /> <br />Άιναφετςhttps://www.blogger.com/profile/17971015548149977365noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-33965156061341152422013-07-19T22:00:14.164+03:002013-07-19T22:00:14.164+03:00Καλησπέρα σας..
φίλε μου καλέ, πάνε 3μιση χρόνια ...Καλησπέρα σας..<br /><br />φίλε μου καλέ, πάνε 3μιση χρόνια απο τότε που έκανα αυτή την πρόταση..<br /><br />http://otrelostouxwriou.blogspot.gr/2010/01/blog-post_14.html<br /><br />μπορώ να πώ για τον "απολογισμό" της πράξης μου και τίποτε παραπάνω..<br /><br />122 σχόλια..<br /><br />πάνω απο 40 μεηλ έστειλα για να συναντηθούμε όσοι έδειχνε πως συμφωνούσαν..<br /><br />μου απάντησαν περίπου 12-13..<br /><br />έγινε συνάντηση και είμασταν 8 άτομα αν θυμάμαι καλώς..<br /><br />τελικώς, οι 3 είχαν έρθει για να φτιάξουμε κάποιο "μαγαζάκι" μήπως κονομήσουμε..<br /><br />όταν είπα πως πρέπει να ιδρώσουμε, να σκάψουμε, να φυτέψουμε, τότε σκέφτηκαν πως δεν είχαν χρόνο..<br />απομείναμε 4-5 άτομα απογοητευμένοι..<br /><br />έκτοτε κι εγώ σιγά σιγά λιγόστευα την "φωνή" μου στο ιστολόγιο..<br /><br />είχα πεί τότε..<br />"καλύτερα να φύγουμε απο άποψη, παρά απο ανάγκη.."<br />3μιση χρόνια τώρα, θα είχαμε δέντρα με καρπούς..<br />νιώθω θλίψη και απογοήτευση φίλε μου..<br /><br />ο χρόνος, εκτός απο πλούτος, είναι και "ταμιευτήρας ζωής"..!<br /><br />3μιση χρόνια κι αν παίρναμε δέντρα 2 ετών, σύνολο 5μιση ετών δέντρα..<br />τώρα θα καθόμασταν στον ίσκιο τους αντί να "καιγόμαστε δίχως λόγο"..<br /><br />πόσο μας μένει μωρέ να ζήσουμε?<br />πόσο?<br /><br />ας το κάνουμε με αξιοπρέπεια και αρμονία επιτέλους..<br /><br />τα σέβη μου αδελφέ :)Ευρύνοοςhttps://www.blogger.com/profile/08592379264386563784noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-14652493549754365592013-07-19T16:51:33.532+03:002013-07-19T16:51:33.532+03:00Μαίρη μου, πάντα ο δρόμος είναι μακρύς, αρκεί να σ...Μαίρη μου, πάντα ο δρόμος είναι μακρύς, αρκεί να συμπορευόμαστε με το χαμόγελο πως όλα μπορούν να γίνουν καλύτερα, αρκεί να είναι για πολλούς και όχι μόνο για εμάς. <br />Το σίγουρο είναι πως τέτοιου είδους αναμοχλεύσεις κοινωνικές, προκαλούν το ξεσκαρτάρισμα και χωρίζουν την ήρα από το στάρι. Έχεις δίκιο στην διαπίστωσή σου για τους έχοντες, αλλά φοβάμαι πως για όσο θα είναι έχοντες, θα αδυνατούν να νιώσουν τους μη έχοντες. Και όταν θα έρθουν στην κατηγορία των αδυνάτων, θα είναι αργά να αντιδράσουν.<br />Οι κρίκοι στην αλυσίδα έχουν σπάσει προ πολλού και δεν έχουμε τον Ήφαιστο να μας τους ενώσει. Πορευόμαστε ο καθείς κι ο πόνος του δίχως γιατρειά. <br />Μέσα μας το φάρμακο καλή μου. Μέσα μας και το φαρμάκι. Ας διαλέξουμε τι θέλουμε και ας πορευτούμε.<br />Σ' ευχαριστώ για αυτό το πρώτο σχόλιο. Ελπίζω να τα συζητήσουμε και δια ζώσης σύντομα.ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣhttps://www.blogger.com/profile/07989800052177660062noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-509809784319276865.post-23114018448507986122013-07-19T16:06:12.667+03:002013-07-19T16:06:12.667+03:00Στέκομαι και σε μια δική σου φράση εδώ : "οι ...Στέκομαι και σε μια δική σου φράση εδώ : "οι μόνες φωνές διαμαρτυρίας των άμεσα θιγομένων, πνίγονται στην αδιαφορία των υπολοίπων που όταν θα έρθει η σειρά τους να χάσουν τα κεκτημένα, δεν θα έχουν συμπαραστάτες τους υπόλοιπους." <br /><br />Νομίζω πως αυτό το ζούμε ήδη. Και είναι λογικότατο. Η αλληλεγγύη θα έπρεπε να είχε ξυπνήσει στον καθένα από το 2008! Και ακόμη νωρίτερα, σίγουρα όχι το 2013, είναι τρομερή η υποκρισία όμως αυτής της κοινωνίας. Oπότε θέτει ο καθένας τις δικές του γραμμές στο τέλος. Βλέπεις πως ήδη οι μόνοι που ακόμη διαμαρτύρονται είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, γιατί ο ιδιωτικός τομέας έχει διαλυθεί πια εντελώς. Πως περιμένουν να γεμίσουν έτσι οι δρόμοι όμως; Και για ποιο λόγο; Για τα δικαιώματα μόνο ενός κομματιού της κοινωνίας;<br /><br />Οι πιο "προνομιούχες" ομάδες, διαμαρτύρονται για τα "δικά τους" δικαιώματα και ούτε νοιάζονται για τους υπόλοιπους, τους άνεργους. Οπότε η αλήθεια είναι μόνο μία : πορευόμαστε ως ο καθένας και η "συντεχνία" του. Οι μόνοι, οι εκτός κάποιου συστήματος, ας πάνε να πνιγούν! Πως περιμένουν να τους νοιαστούν και συμμεριστούν μετά οι υπόλοιποι; <br /><br />Δε μπορώ να προβλέψω τη λύση όσων ζούμε, σίγουρα όμως χρειαζόμαστε να βρούμε διαφυγές από το υπάρχον σύστημα, και να πάμε επιτέλους στο "εμείς". Κ αυτό θα συμβεί όταν οι πιο "προνομιούχοι" νοιαστούν αληθινά για τους λιγότερο και τους απλώσουν το χέρι. Εύχομαι όμως να μη γίνει αυτό, όταν θα έχουν διαλυθεί τα πάντα. <br /><br />ΥΓ Ενώ λοιπόν τώρα μιλάμε για το "εμείς", στην πράξη εφαρμόζουμε το σνομπισμό, το επιλεκτικό "μπλοκάρισμα", τις δήθεν συμπεριφορές, οπότε πιστεύω πως ο δρόμος είναι μακρύς. Roadartisthttps://www.blogger.com/profile/09334925655127362813noreply@blogger.com